Not 276
“Bir insanoğlunun etinin derisinde bir şişme, kabuklanma veya parlak bir nokta varsa ve bu bir cüzzam enfeksiyonu haline gelirse, Rahip Harun’a götürülecektir.”
Tercümanlar neden “adam” değil de “insanoğlu” yazdığını sordular, belki de “Sana ‘adam’ denir.” (Yevamot 61)denildiği gibidir. Bu, puta tapanların ıstıraplarla kirletmediğinin bir kanıtıdır.
Şöyle dediler: ”Bir insanoğlunun etinin derisinde varsa” yani cüzzamın Tuma’ası [safsızlığı] İsrailli adamda değil, etinin derisindeyse, içeride değilse zira puta tapanlarda, onların benlikleri ve ruhları cüzzamlıydı ve onun türüydü. Fakat İsrail ruhuna ıstırap verdikleri zaman, o kişinin işleyeceği günahın yanındadır ve cüzzamın etinin derisinde ve özellikle etinde değil, teninde görünmesi gibi, onun içselliğinde çok daha azdır (Yaşamın Işığı).
Şunu sormalıyız, 1) Neden özellikle “Sana ‘adam’ denir? 2) Neden içselliğinde “adam” olarak adlandırılmasının yanında, o saftır?
Bilgelerimizin ayet hakkında söylediklerine göre açıklamalıyız, “Sonunda her şey işitilir, Allah’tan korkun ve O’nun emirlerine uyun çünkü adamın bütünü budur.” ”Çünkü adamın bütünü budur” ne demektir?” dedi. Bütün dünya sadece bu adam için yaratıldı; o tüm dünyaya eşittir; tüm dünya sadece buna hükmetmek için yaratıldı (Berachot 6).
Bu, “adam”ın anlamının cennet korkusu olduğu anlamına gelir. Bu nedenle, “Size” adam “denir” cennet korkusunu kasteder çünkü cennet korkusu olan birine “adam” denir. Bu nedenle buradan bazen kişinin tesadüfen deri dışsallık olduğu için derinin ima ettiği “dışsallığı” olarak adlandırılan bir günah işlediğini sonucu çıkar çünkü açıklandığı gibi Mocha’nın [ilik], Atzamot’un [kemikler], Gidin’in [tendonlar], Bassar’ın [et] ve Or’un [deri] anlayışları vardır.
Adem [adam] denilen kişinin içsel olarak saf olduğu ve bazen bir günah yoluyla onda görünen Tuma’anın sadece dışarıda olduğu açıklanır. Dolayısıyla puta tapanlar yani cennetten korkmayanlar cüzzamsızdılar; onlar içten saf değiller.
“Günah” yalnızca cennet korkusu olan ve “adam” denilen kişiyle ilgilidir. Günah, kişiye bağlı olarak cüzzam şeklinde tezahür eder.
Ama cennetten korkmayan biri günahlarla doludur ve içi de uygunsuzdur. Dolayısıyla, günah onun dış görünüşü olarak kabul edilemez; daha ziyade o kendi içinde de saf değildir.
Ve cennet korkusuna ulaşmak Tora yoluyladır, bilgelerimizin “İçindeki ışık onu yeniden şekillendirir.” dediği gibi.