Olam Nikudim’deki (noktaların dünyası) kapların kırılmasından sonra: Işıklar – Nikudim Partsuf’unu Gadlut halindeyken doldurmuştu, ayrılıp Partsuf SA”G’ın Roş’una döndüler. Perdede kalan Reşimot Partsuf Nikudim’in Roş’una yükseldi ve sonrada SA”G’ın Roş’una. Nitzotzin (kıvılcım) – Or Hozer parçacıkları, kırılan perdenin parçaları, perdesini kaybeden kapların içinde kaldı, yani tekrar almak niyetiyle
Nekudot de SA”G’ın Galgalta’nın Tabur’u altına inmesi, Galgalta’nın Sof kısmıyla karışmaları (Patsuf Galgalta’nın Tabur’u altında kalan kısım), ikinci Tsimtsum (kısıtlama) – tüm bu olaylar SA”G’ın perdesi Tabur’dan Pe’ye doğru yükselirken oldu. Dolayısıyla, perde Pe’ye geldiğinde, Galgalta’nın Tabur’u altına inen Nekudot de SA”G’da olan herşeyin Reşimot’unu içinde barındırır. Partsuf
Nekudot de SAG Partsuf Galgalta’nın Tabur’u altına indi ve Galgalta’nın Sof’unda bulunan boş kapları Or Hasadim’le doldurdu. Bu koşul içinde Galgalta’nın boş kaplarında ışığın yansımasıyla Galgalta’nın kendisini arınmadan önce aldığı ışıktan Reşimot’u olduğunu hissettiler. Galgalta’nın Sof’unu dolduran ışık içinde az bir miktar Or Hohma bulunduran Or Hasadim’di. Işık
Birinci kısıtlamadan sonra Malhut tekrar ışığı aşağıya çeker ancak ihsan edici bir konumda alır. İhsan etmek için almak yaratılan varlığın doğasına terstir. Dolayısıyla Malhut tüm üst ışığı bir anda Eyn Sof’da ki olduğu gibi alamamaktadır, ama onun yerine küçük miktarlarda alabilir ancak ve bunlara “Partsufim” denir. Sonuç olarakMalhut beş ölçü ışık alır: Galgalta, A”B, SA”G, MA”H Elyon,
Kısıtlamadan sonra bir dizi Partsufim (Partsuf kelimesinin çoğulu) oluştu. Her Partsuf Malhut’tan farklı bir perdeyle ayrıldı. Dördüncü safhanın bayağılığını kaldırabilecek güçte bir perdeyle oluşan ilk Partsuf’a Galgalta denir. Partsuf Galgalta’dan sonra Partsuf A”B oluştu ve üçüncü dereceden bayağılığı kaldırabilecek perdeye sahiptir. Partsuf SA”G sonra gelir ve ışığı ancak ikinci derece bayağılık seviyesiyle alacak güçte bir perdesi vardır. Sonrasında Partsuf M”A oluşur ve
Dördüncü aşama doğup tüm ışığı aldığında “Sonsuzluğun (Eyn Sof) Malhut’ (Krallığı)” denir. Buraya Malhut denir çünkü buraya alma arzusu hüküm etmektedir. Eyn Sof (“Sonu Olmayan”) denmesinin sebebi de hiç bir kısıtlama olmadan almasından kaynaklanır, ışığı alışında bir son olmamasından. Malhut yaratılan tek varlıktır. İçinde bulunduğu tüm diğer hallere “Olamot” (Dünyalar) denir, bu kelime “Halama”
REŞİMO (İZ, İZLENİM, ANI) Bir insanın bir hareketi doğru bir şekilde yapabilmesi için aşağıdaki koşulların yerine getirilmesi gerekir: Tam olarak ne başarmak istediğini bilmeli, İstediği şeyi nasıl elde edeceğini bilmeli, Başarmak istediği şeye ulaşabilecek güce sahip olmalı. Ancak istediği şey belirgin değilse, ya da ne yapması gerektiğini bilmiyorsa, ya
Yaratılan varlığın bağımsız olabilmesi için Yaradan’dan tümüyle bağlantısız olması gerekir, yani Yaradan’ı hissetmemesi gerekir. Bunun nedeni ışığın Kli’den daha yüce olmasıdır ve Kli’nin içinde ortaya çıktığında Kli’yi kontrol eder ve arzusunu tayin eder. Dolayısıyla yaratılan varlığın bağımsız olabilmesi için öyle bir koşulda doğmuş olması gerekir ki ışık tümüyle
Malhut, Or Yaşar’ın bir oranını perdenin yardımıyla aldıktan sonra, durur ve daha fazla alamaz. Partsuf’un Roş’unda (Baş kısmında), Malhut sürekli ihsan etme niyetiyle ne kadar ışık alacağını hesaplar. Ancak, perdenin gücünün oranına göre Malhut sadece ışığın çok az bir oranını alır çünkü Yaradan’ın rızası için almak doğasına aykırıdır. Kli’nin dışında kalan ışığa Or Makif (Saran ışık)
Birinci Kısıtlama, Perde ve Partsuf 1. Erdemliliğin ışığı, yaratılan varlığı yani Alma Arzusunu tümüyle doldurduktan sonra, bu alma arzusuna kendi niyetini iletir; “Verme Arzusu”. Dolayısıyla birinci aşamada ilk arzusundan yani alma arzusundan dönüşerek verme arzusuna döner. 2. Dördüncü aşamanın başlangıcından sonra ve Or Hohma (Bilgelik Işığı) ile dolduktan sonra, ışık arzunun içindeyken verme arzusuyla
· Bildiklerimiz Kabalistlerin eriştiği algılara bağlıdır ve onların Kabalistik kitaplarda açıkladıkları şeylere endekslidir. Ulaştıkları seviyede anladıkları şey; tüm gerçeğin kaynağının üst bir güç olduğudur ve bunu (O’nun özü) olarak tanımladılar. Çünkü O’nun özünü algılayamazlardı. · Algılayabildikleri en üst nokta şuydu: O’nun özünden varlıkları yaratmak düşüncesi ve niyeti doğdu ve