Not 690
Adar, Tav-Şin-Kaf-Bet, Mart 1962
Bu dünyada, insan bir bina inşa eder ve sonra onu yıkar.
Diğer bir deyişle, kişinin yaptığı herhangi bir şey, herhangi bir yapı, ki yapı bunun sürdürülebilir bir şey olduğu anlamına gelir, örneğin kişi bedensel bir arzu duyduğunda, bu arzu sadece geçici olduğu için, bir yapı olarak kabul edilmez. Arzu geçip gittiğinde, yeme, içme vb. gibi, ondan geriye hiçbir şey kalmaz. Ama kişi öğrendiğinde veya dua ettiğinde, bu, eylemden sonra da var olur.
Bu, “yapı” olarak adlandırılır. Ancak, bu yapı, kişinin kendisi için değildir, daha doğrusu onun içinde başka biri yaşar. Başka bir deyişle, binayı bir başkası için inşa eder. Bir müteahhidin başkaları için evler inşa etmesi gibi, başkaları için Tora ve Mitzvot [emirler] ile meşgul olan kişiye, Lo Lişma [O’nun rızası için değil] denir. Buradan, kendisi için yapmadığı sonucu çıkar.
Ama gelecekte, kişi, bir başkası otursun diye inşa etmeyecektir. Bu demektir ki, kişi Tora ve Mitzvot Lişma [O’nun rızası için] ile meşgul olduğunda (yani artık Lişma‘ya ulaşmak için Tora ve Mitzvot ile meşgul olduğunda ve daha sonra “gelecekte” olarak adlandırılan Lişma niteliğiyle ödüllendirildiğinde) orada bina yani Tora ve Mitzvot, içinde bir başkası otursun diye inşa edilmeyecektir. Daha doğrusu, Tora ve Mitzvot‘la meşguliyet kendi amacı için olduğundan, kendisi onun içinde yaşayacaktır.
Ayrıca şunu da söylemeliyiz ki kişi, bu dünyanın amacı için yani almak için çalıştığında, bundan haz alamaz çünkü alma üzerinde bir Tzimtzum [kısıtlama] vardır. Bundan, “onun içinde başka biri oturacak” sonucu çıkar. Yani öyle ki sarf ettiği çaba sayesinde yazıldığı gibi, “Eğer kişi ödüllendirildiyse, Cennet Bahçesi’nde kendi payına düşeni ve dostunun payını alır.” Yani, Cennet Bahçesi’ne girmekle ödüllendirilen kişi, başkalarının Tora ve Mitzvot‘ta emek verdiği emeği alır.
Bu, “Bir odaya bin kişi girer ve biri ışığa çıkar” örneğinde olduğu gibi, onların, genel halkın Tora ve Mitzvot‘unu yükselttikleri düşünülür. Ancak gelecekte, Lişma‘ya yani ihsan etme amacına ulaşmak için çaba sarf eden kişi, vermiş olduğu emeğin karşılığını almakla ödüllendirilecektir. Bundan çıkan sonuç şudur ki; kişi kendisi onun içinde yaşayacaktır.