Beşalah’ta Duydum
Ayetten: “Ve İsrail, Mısırlıların deniz kıyısında öldüğünü gördü” “ve insanlar Efendi’den korktular; Efendi’ye ve hizmetkârı Musa’ya inandılar.” Burada “inandılar” ne anlamdadır, bunu anlamalıyız. Açıktır ki, Mısırdan çıkış ve denizin yarılması mucizesi, İsrail’i eskisinden daha büyük bir inanca getirdi. Sonuçta bilgelerimiz ayet hakkında, denizdeki kız, Ezekiel’den daha fazlasını gördüğü için, “bu benim Tanrım ve ben O’nu yücelteceğim,” dediler.
Dolayısıyla bunun anlamı şudur; Mısırdan çıkış, açık bir mucize durumuydu, Efendi’nin tanınmasını getirdi, bu terstir ve mantık ötesi anlamına gelmediğinden “inancın” anlamına terstir. Ve açık mucizeleri görürken, inanç içinde olmak çok zordur ve dahası bu mantığın genişlemesi zamanıdır. O zaman “ve onlar Efendiye inandılar” sözlerinin anlamı nedir?
Bununla birlikte, tefsire göre “Hepsi O’nun inancın Tanrısı olduğuna inanır” sözlerini de yorumlamalıyız. Ayet, ortaya çıkmış mucizeleri gördükten sonra bile, mantık ötesi inanç yoluyla, İsrail’in Yaradan’ı övmesini anlatır, Yaradan’a kullukları, onların içlerinde azalmadı. Ve inanç yoluna tutunmak, bunu hiç hafife almamak büyük bir çalışmadır ve bir kere ödüllendirildiğinizde Yaradan’a mantık içinde hizmet edebilirsiniz.