Şubat 1973 Kudüs’te Tetzave´de Duydum
Şabat arifesinde birbirine eşlik eden, biri iyi ve biri kötü iki melek hakkında; İyi melek “sağ” diye adlandırılır, zira kişi bunun aracılığıyla Yaradan´a hizmete yaklaşır. Buna “sağ daha yakına getirir” denir. Ve kötü melek uzaklaştıran “sol” diye kabul edilir. Bu, hem kalbe, hem de zihne yabancı düşünceler getirir demektir.
Ve eğer kişi bu kötülüğü yener ve kendisini Yaradan´a yaklaştırırsa, bu demektir ki, her seferinde kötülüğün üstesinden gelir ve kendisini Yaradan´a bağlar. Bu nedenle her ikisinin aracılığı ile Yaradan´a tutunmaya yaklaşır. Bu, her ikisinin de tek bir görevi yerine getirdikleri anlamındadır; kişinin Yaradan´a tutunmasına neden olmak. Bu durumda kişi, “barış içinde gel” der.
Kişi tüm çalışmasını tamamladığı ve solun tümünü Keduşa’nın (kutsallığın) içine aldığında, yazıldığı üzere, “Sen’den saklanacak hiçbir yer yoktur.” Artık kötü meleğin yapacağı hiçbir şey kalmaz, çünkü kişi artık kötü eğilimin ona sunduğu tüm zorlukların üstesinden gelmiştir. O zaman kötü meleğin işi kalmaz ve kişi ona, “barışla git” der.