“Yaratan yüksek ve alçak görecek.” Kişi alan ve Yaratan ihsan eden iken, Yaradan ve kişi arasında nasıl eşitlik olabilir ki? Mısra şöyle der: “Yaratan yüksek ve alçak…”
Eğer kendisini ilga ederse, o zaman kişinin kendisini Yaratan’dan ayırma hükmü olmaz. Bu koşulda “görecektir,” yani kendisine: “Mohin-de-Hohma” verilir: “ve kibri olan uzaktan bilir”. Ancak, gururlu birisi, yani kendi hükmü olan bir kişi, uzaklaştırılır, zira form eşitliğinden yoksundur.
Alçaklık, kişinin başkaları önünde kendisini küçültmesi olarak düşünülmez. Bu kişinin, manevi çalışması içerisindeki alçak gönüllülüğünden kaynaklanan bütünlük hissidir. Aslında, alçaklık demek dünyanın kişiyi hor görmesi anlamındadır. Tam olarak; insanların kişiyi hor ve küçük görmesine alçaklık denir. Bu koşulda kişi, hiç bir bütünlük hissetmez, çünkü şöyle bir yasa vardır; başkalarının düşüncesi kişiyi etkiler.
Dolayısıyla, eğer insanlar kişiye saygı duyarsa, kişi kendisini bütün hisseder ve insanların hor gördüğü kişi kendisini küçük görür.