Not 430
“Bu, Efendi’nin söylemesini emrettiği Tora’nın [kanunun] yasasıdır.” vb. “Gelin ve görün, bu ölü, dünyadan çocuksuz ayrıldığında, o prensin kızı, onu yanına almaz” (Zohar, Hukat, Madde 10). Başka bir deyişle, alma arzusu ondan ayrılırsa ve kendisi için ona ihtiyacı yoksa yani niyeti sadece Yaradan uğruna içinse, yine de oğullara sahip değilse, bu “Eğer bilmiyorsan, ey kadınlar arasında en doğrusu.” ayetinde olduğu gibi, hâlâ Tora’yı anlamakla ödüllendirilmemiştir.
Bu, Yeni Zohar’da “Kadınlar arasında en doğrusu olduğun halde, Tora’nın sırlarını bilmiyorsan, ‘Sürünün izinden git’” ‘şeklinde yorumlanmıştır ve Tora’nın sırlarını “Onu topuklarıyla çiğneyen” insanlardan öğrenebilirsiniz. “O prensin kızı, onu yanına almaz ” ın anlamı budur.
“Yaradan ona acır ve kardeşine onu kurtarmasını emreder.” Yani, “alma arzusu” olarak adlandırılan Esav ile aynı şekilde, bedenin kardeşi olan ruh ve “İhsan etme arzusu” olarak adlandırılan Yakup ile aynı şekilde ‘Arınmaya gelene yardım edilir’ deki ruh gibi. Zohar, bunun kutsal bir ruhla olduğunu yorumlar, yani ona eğilim savaşını kazanabilecek “daha büyük güçler” olarak adlandırılan, daha yüksek bir ruh verilir.
“Dönmek ve başka bir toz içinde ıslah olmak”, başka bir beden anlamına gelir. Başka bir deyişle, bir enkarnasyon vasıtasıyla, daha yüksek bir ruhun, onun bedeninde enkarne olması ve bu bedende kıyafetlenmiş olan yeni ruha göre “öteki” olarak adlandırılmasıdır.
“Eğer bu kurtarıcı, kardeşini diriltmek istemezse”, yani yeni ruh, “erkek kardeşi” denilen bedeni kurtaramazsa, bu, “istemez” yani “yapamaz” anlamına gelir.
“Ayağına bir ayakkabı bağlanmalı” demek, inanç meselesine eklememiz gerektiği anlamına gelir.
“O kadın”, yani Şehina [Kutsallık], “onu bırakacak ve o ayakkabıyı ona götürecek.” Başka bir deyişle, Şehina, adamın onun için yaptığı ayakkabıyı alır yani onun yaptığı çalışmayı kabul eder, bu da alma arzusuna yerleştirdiği bir Masah’tır [perdedir].
“Ölülerin bu eylemle, yaşayanlar arasına geri döndüğünü göstermek için” ve bu sayede ölü, yeni doğan oğulda enkarne olur. Başka bir deyişle, kişi alma arzusuna bir Masah yerleştirme çalışmasıyla, bir oğulla ödüllendirilir, yani Tora’nın “oğul” olarak adlandırılan sırları ile ödüllendirilir.
“Bu, ölülerin diriden aldığı ayakkabının zıttıdır” (Zohar, Hukat, Madde 12) çünkü o zaman inanç olan o saklanan ayakkabı, alma arzusunu yani dışsal akılla yürümek isteyenleri alır.
Tersine, Şehina ayakkabıyı aldığında, içsel akıl ile ödüllendirilir yani artık Dvekut [yapışma] aracılığıyla Tanrısallık hissine sahiptir çünkü Yaradan ona Tanrısallığın bilgisini ve hissini vermiştir. Ölü, ayakkabıyı almadan önce, bu, kendisi için bilgi ve alma istediği olarak düşünülür. Ancak Dvekut aracılığıyla tüm bilgi ve hislerle ödüllendirilir.
Buna, Yaradan ona, alttaki tarafından bir uyanış olmaksızın armağan verdi denir ve buna “Ben güçlü olana yardım ettim” denir. Oysa kişi kendisi için kayıtsız şartsız Yaradan’ın hizmetçisi olmak ister ve bu, Yaradan’ın isteği olduğu için, onun her şeyi aldığı kabul edilir.