e-posta ile Paylaş

GÖNDER

Kabala İlmi, dünyadaki tüm ilimleri kapsar.
Baal HaSulam “Özgürlük”
“Bu ilim, gizliliğin sonunda çocuklara bile ifşa olacaktır.”
Baal HaSulam “Kabala Öğretisi ve Özü”
Son neslin günleri yaklaştığında, çocuklar bile, kurtuluşu ve sonu bilip, bu ilmin sırlarını bulacaklardır.
Sulam’ın Önsözü ile Zohar Kitabı
“Ben’i arayanlar, Ben’i bulacaklar” ve yazdığı gibi , “Aradım ve bulamadım, buna inanmayın.”
Baal HaSulam “On Sefirot Çalışmasına Giriş”
MENÜ

KABALA KÜTÜPHANESİ

Ana Sayfa > Michael Laitman > Kabala Kütüphanesi > Yeni Hayat > Yeni Hayat 1061 – Eleştirel Düşünme

Yeni Hayat 1061 – Eleştirel Düşünme

Oren Levi: Merhaba. Dr. Laitman ile Yeni Hayat Söyleşi Serisi’nde bizlere katıldığınız için teşekkürler. Merhaba Dr. Laitman ve herkese selamlar.

Bugün, Dr. Laitman’dan eleştirel düşünme hakkında bilgi edinmeyi amaçlıyoruz. Eleştirel düşünme, hepimizin sahip olmayı dilediği ve çocuklarımızda da var olmasını istediğimiz bir yetidir. Çoğu zaman bu yeteneği geliştirmek amacıyla çok para harcıyoruz. Dolayısıyla bugünkü söyleşimizin konusu eleştirel düşünme. Bizimle kalın.

Konuk: Eğitim sistemi, öğrencilerin eleştirel düşünme yeteneğini geliştirmek için gerçekten çaba sarf ediyor. Tecrübelerime dayanarak söyleyebilirim ki eleştirel düşünme ve diğer yöntemlerin kullanılabilirliğinin yüksek olduğu alanlarda, nadiren eleştirel düşünme fırsatı yakalayabildim, öğretmenin kendi fikrine dayalı olarak söylediği şeyleri yazmam gerekir, aksi takdirde sınavları geçemez ve başarılı olamazdım. Ve eleştirel düşünme yeteneğimi kullanabildiğim alanlarda, bu durumun tüm hayatımı etkilediğini veya bu hususta kendimi daha kısıtlı hissettiğimi, düşünme yeteneğim üzerinde çok büyük bir etkisi olduğunu, vb. söyleyebilirim. Ayrıca, eğitim sistemi eleştirel düşünmenin önyargı ve batıl inançtan beslendiği kanaatindedir. Aynı zamanda, kendi alanınızda uzmanlaşmanıza yardımcı olur, böylece medyadan veya diğer insanlardan edinmek yerine, kendi fikrinize sahip olmanın anlamı büyüktür. Aldığımız eğitimin, illa ki bugün ben tarafından doğru kabul edilen şeyleri içermesi gerekmediğinin de farkındayız. Başkalarına daha fazla adanmak vb. konularda daha iyi bir seçim özgürlüğü sağladığı da söylenir. Bu noktada size yönelteceğim soru, son zamanlarda eleştirel düşünmenin çok dikkat çekmesi ve çok önemli bir şey olarak algılanması ile ilgili. Sizce çocuklara eleştirel düşünmeyi öğretmek önemli midir?

Dr. Laitman: Zor bir soru çünkü eleştirel düşünen insanlar karmaşık, daha nitelikli ve anlaşılması zor kişilerdir. Bu tür bir kişi her daim araştıran, eleştiren ve sorgulayan bir tavır içerisindedir. Bu durum her zaman onun aklında ve kalbinde aniden ortaya çıkar. Huzursuzdur. “Ne için yaşıyorum?” sorusu, bu kişi için en temel sorudur. “Hayatın anlamını, amacını ve zirve noktasını edinmeden ölmek istemiyorum”. Yiyecek, cinsellik, aile, para, saygınlık ve bilgi açısından değil insan diye adlandırılan bu yaratığın bu dünyada ulaşabileceği ve hatta ötesine geçebileceği boyut açısından. Bu, kişinin ruhunun bir kökü olup olmadığına bağlıdır. Ruhun kökü, kendisi için yüksek bir ruh köküne sahip olan birinin içinde alev alev yanarak, ona rahat vermeyen sorunun özünü ifade eder. Çünkü bu kişi sürekli olarak huzursuzdur. Fakat bununla birlikte, bilim insanları, kültürel şahıslar, eğitimciler, gelişmiş insanlar ve benzeri kişilerle birlikte hayatın içinde gördüğümüz kadarıyla bu kişi gelişiyor. Bu, dünyayı geliştiren, ilerleten insan çeşididir. Bu sebepledir ki “bu iyi mi yoksa kötü mü” zaten bir soru başlığı. Yani bu, eleştirel düşünmenin dışındadır.

Konuk: Örneğin; okulda eleştirel düşünme hakkında konuştuğumuzda, bunu yapmanın en güçlü yollarından biri, eleştirel tartışma için bir heves geliştirmek ve bir ders koymaktır. Öğrencilerin kendi görüşlerini savunabilecekleri, sınıf arkadaşlarının görüşlerini sorgulayabilecekleri, vb. bir ortam. Ne düşünüyorsunuz?

Dr. Laitman: Bu da iyi elbette. Asıl mesele, bir insan için fikirlerde, düşüncelerde çeşitliliğin olduğu, farklı çeşit nitelikler, tatlar, yaklaşımlar, vb. yapıların bulunduğu çoğulculuğu tatmaktır. Bu, kişinin bilmesi ve bununla nasıl uyum sağlayacağını kavraması gereken bir şeydir. Görüşü kişiye aittir ve ona tek güçlü ve gerçek düşünce oymuş gibi gelir. Ancak diğer fikirlerin de var olduğunu bilmelisiniz.

Konuk: Az önce değindiğiniz çoğulculuk türünü; düşüncelerin, fikirlerin, tatların çeşitliliğini destekleyen bir sosyal ortamı, sınıf içerisinde geliştirmek ne şekilde mümkündür? Bunu geliştirmek için ne yapılmalı?

Dr. Laitman: Bu, çocukluktan itibaren geliştirilmesi gereken bir şey.

Konuk: Yani, evde başlar demek istiyorsunuz.

Dr. Laitman: Ev… Günümüz ebeveynlerini tanımıyorum. Gerçekten bunun üstesinden gelemiyorlar. Bunu kendi başlarına yapmayı da öğrenmediler. Ancak bunu, kendi dostlarını erdem ölçüsünde, gerçek anlamda nasıl değerlendireceklerini, kendilerini nasıl indirgeyeceklerini, kendilerinden nasıl çıkacaklarını, nasıl tarafsız, objektif, vb. olunacağını bilecekleri şekilde, yeni nesil içinde geliştirmeniz gerekir. Yani burada, bir kişinin kendini tanımasının zorunlu olduğu ciddi çalışmalar var. Kişinin içinde işleyen güçler nedir? Egosunun zorlamalarıdır. Ego nedir; yiyecek, cinsellik, aile, para, saygınlık, bilgiden mi ibarettir? Bu altı ego bileşeni, bir çok alt kategoriye ayrılır. Daha sonra kişi, onun içerisinden nasıl düşündüğünü az çok anlar. Çünkü elimizdeki tek şey bu. Yiyecek, cinsellik, aile, para, saygınlık, bilgi dışında tek düşünebildiğimiz şey budur. Daha fazla ya da daha az nasıl kazanabilirim? Bazıları için bu, kişinin sürekli yaptığı bir hesaplamadır.

Konuk: Belirttiğiniz ilk şeylerden biri, diğer insanların uygun bir biçimde nasıl değerlendirileceğiydi. Sınıf arkadaşlarımı uygun ve olumlu bir biçimde değerlendirme yeteneğimi, örneğin; eleştirel düşünme ya da bahsetmiş olduğunuz çoğulculuk yeteneğimi nasıl geliştiririm? Bunun yöntemi nedir?

Dr. Laitman: Onları bir çemberde, birlikte oturtarak ve bir çeşit ortak karara varmalarını ve hatta farklı artı ve eksileri ölçmelerini talep eden, bir dengeye, fikirlerimizin merkezine nasıl ulaşılacağını içeren farklı egzersizler yaptırarak. Bu zor bir iştir.

Konuk: Sorumu başka bir şekilde ifade edeyim. Eleştirel düşünme hakkında konuşuyoruz. Yani genel algı, dostlarımın fikirlerini almalıyım ve onları eleştirmeliyim. Siz ise dostlarımın fikirlerini eleştirmememi fakat erdem ölçüsüne göre önceden değerlendirmemi söylüyorsunuz. Hayır. Eğer eleştirel düşünmeyle çelişiyorsa?

Dr. Laitman: Haklısınız, fakat eğer onu yargılarsanız, dostunuzu herhangi bir ölçeğe göre nasıl değerlendirebilirsiniz?

Konuk: Bunu biraz daha ayrıntılı açıklayabilirseniz…

Michael Laitman: Bir yargıç olmayı kendinize nasıl vazife edinebilirsiniz? Gerçek bir yargıç.

Oren Levi: Bu hakiki bir soru. Eleştirel düşünmenin gelişimi için bir araç olarak “tartışmadan” bahsettiğimizde, “Karşımda oturanlara bir öğretmen veya profesör olarak bütün bilgimi yağdırsam” demenin aksine, onların kendi aralarında tartışması ve herkesin bir fikrinin olması “tartışma” ifadesini karşılar. Şimdi, bazen fikrimi paylaşıyorum ve fikrim onaylanıyor. Bazen de diğerlerinin fikirlerini dinliyorum. Eleştirel düşünme, bunu ne geliştirir? Tüm katılımcılarda eleştirel düşünmeyi geliştirmek için ne tür tartışmalar yapmalıyız?

Dr. Laitman: Daha önceki bir söyleşide, kişinin kendisinin üstüne çıkması gerektiğini ve başkalarının söylediklerini dinlemesi ve hemen onlarla çelişmemesinin gerekli olduğunu konuştuk. Kişi, onları yükseltmek ve onlardan daha ileri olmak için kendisini önceden hazırlar. Ama her şeyden önce kendini sıfıra indirgemek zorundadır. Kalbini ve kulaklarını açmak ve diğerlerinin söylediklerini tamamen birbirine bağımlı bir şekilde ve objektif olarak dinlemek için. Her biri ile ilgili, kendini sıfıra ayarlamak zorundadır. Ancak bundan sonra başkalarının ne dediğini duyabilir. Aksi taktirde yapamaz. Bunu yaşamda görüyoruz. Bazen bizler tamamen duymayız. Anlamadığımızı söyleriz. Fakat bu, yalnızca anlamamak değildir. Duymuyoruz bile.

Oren Levi: Öyleyse, öncelikle diğerinin fikrini algılarım.

Michael Laitman: Diğerinin fikrini algılamak için.

Oren Levi: Diğerlerinin fikrini algılayabilmek, kavrayabilmek için kendi kişisel çıkarımı ayarlamak zorundayım. Ayarlamak, sıfırlamak anlamında.

Dr. Laitman: Evet.

Oren Levi: Bu nedenle bu tartışmayı gerçekten nitelikli hale getirmek için ki bu tartışma eleştirel düşünme yeteneğimi geliştirecektir, kendimi böyle bir tartışmaya hazırlamak zorundayım, haklılığımı kanıtlama amacı içinde olmadığım bir tartışma. Herkesin kendi fikri var ve haklı olduğumu kanıtlamaya geliyorum.

Dr. Laitman: Bu barizdir. Her şeyden önce, kendinizi eleştirmek zorundasınız. Kendinizle ilgili eleştirel düşünme yeteneğine sahip olmak zorundasınız. Şimdi bu tartışma için, doğadaki ve insan toplumundaki kendinizle ilgili bir şeyi ölçmek, incelemek için önümüzdeki araçlar nelerdir? Nerede ve nasıl olduğu önemli değil. Her şeyden önce birinin kendini konuya dair herhangi bir çıkardan ayırması için.

Konuk: Yaklaşımlardan biri, eleştirel düşüncenin bileşenlerinden birinin bakış açımı genişletmek olduğunu, gerçekten kendi bakış açımın sınırlı olduğu anlayışı doğrultusunda bakabilmek anlamına geldiğini söylüyor. Bu benim dünyayı görüş şeklim. Bu benim kişiliğimle ve başka şeyle alakalı. Bakış açısını genişletmek ve düzeltmek önerilmektedir.

Dr. Laitman: Bu, kafa karışıklığının daha da fazla olması demektir.

Konuk: Yani? Açıklayabilir misiniz?

Dr. Laitman: Açıklayacak bir şey yok. Sahip olduğunuz birkaç görüş yerine, bin tane başka görüş alırsınız. Ve hangilerini seçersiniz? Onlarla ne yaparsınız?

Konuk: Her şeyden önce, onlar üzerinde çalışırım.

Dr. Laitman: Çalışabilirsiniz. Ancak bu 20 yıl sürer. Şimdi onları biliyorsunuz. Ve ne? Daha sonra seçeceğinize dayanarak mı? Bu size hiç bir şey sağlamaz. Buna çok bilmişlik denir. Bu kadar çok bilgi edinmiş olsanız bile yine de karanlıkta kalırsınız.

Konuk: Pekala. Bunun yerine ne önerirsiniz?

Dr. Laitman: Tüm kişisel çıkarlardan arınmak. Bu kadar!

Konuk: Bir çocuğa, kendini herhangi bir kişisel çıkardan arındırmasını nasıl öğretirsiniz?

Dr. Laitman: Bu, üzerinde konuşabileceğimiz bir şey değil. Ancak, bu olmadan da ilerlememiz söz konusu değil. Bu yüzden, bir çocuğa, kendisini herhangi bir kişisel çıkardan arındıracağı bu tarz bir teknik vermeyiz. Ancak, biraz ne söylediğinizi, onu başkalarının algısına doğru ilerletecek şekilde onun ne söylediğini duyalım. Bu şekilde yapın. Grubu iki parçaya ayırın. Siz bir taraftasınız. Bunlar sizin dostlarınız. Ve siz iddiada bulunuyorsunuz, diğer grup ise aynı olgu hakkında “B” iddiasında bulunuyor. Şimdi “A” grubu bu konuları tartışıyor. Ve siz gerçekten bir karara varıyorsunuz, bu kararın doğru olduğu sonucuna varıyorsunuz. Diğer grup ise bunun tam aksini söylemek zorunda. Şimdi, diğer grubun fikrini kabul etmeye çalışın. Bu konuda daha iyi olan grup, fayda sağlar.

Konuk: Bu nedenle fikir, kafamda gerçek bir değişim yapmak ve tamamen farklı bir görüşü kabul etmektir.

Dr. Laitman: Evet ancak tüm kanıtlarla, her şeyle birlikte, bilirsiniz ki bir şeyleri kızıştırıp ve sonrasında sonuç olarak elde ettiğiniz şeylerle fikrinizin tek yönde ya da başka olabileceği düşüncesini değiştirebilirsiniz. Onu neden değiştiriyoruz çünkü buna değer. Bu, bir ölçüttür. Bu benim için ne kadar faydalı? Yani, eğer öyleyse, eleştirel düşünme diye bir şey var mı? Hayır. Yalnızca eleştiri, bu kadarına değer mi?

Konuk: Yani, burada iki şey var.

Dr. Laitman: En azından çocuklara bunun göreceli olduğunu öğrettik. Bir grupta olabileceğinizi ve grubun düşündüklerini düşünebilirsiniz. Farklı bir toplumda olabilir ve onların tam karşıtı bir düşünceye sahip olabilirsiniz. Ve bunların ya da şunların doğru olduğundan emin olmak için, doğru olan nerede? Hiçbir yerde değil.

Konuk: Yani, eğer doğru anladıysam, fikrimi değiştirebileceğim, bir fikri bırakabileceğim ve diğer fikirleri kapsayabileceğimi düşündüğüm, esnek ve burada gelişen iki noktadan söz ediyorsunuz. Ve diğer bir şey ise bir fikrin kar elde etme meselesi olduğunu ve bu yüzden mutlak olmadığını, buna karşılık tamamen göreceli olduğunu ifade ediyor. Bu, kimin ne tür bir çıkarı olduğuna bağlı.

Dr. Laitman: Evet ama yine de eleştirel düşünme olmasına rağmen sınırlı. Konuşulacak olan şeye bağlı.

Oren Levi: Bir sonraki aşama nedir? Onlarla konuştuktan sonra belli bir şeye nasıl bakacağımız, belirli bir düşünceyi nasıl inşa edeceğimiz, sonra zıt düşünceyi nasıl oluşturacağımız ve onun doğruluğunu nasıl kanıtlayacağımız. Ve bu yavaş yavaş esneklik oluşturur. Çocuklara eleştirel düşünmeyi öğretmede bir sonraki aşama nedir?

Dr. Laitman: Bu konu üzerinde birkaç yıl çalışmalıyım. Üniversitede bir profesörümüz olduğunu hatırlıyorum. Bize tahtada bir grafik gösterirdi ve açıklama yapardı. Sonra “hayır, hayır” derdi. Onun tam tersini çevirirdim. Bu şekilde olması gerekiyordu. Ve ona yeni bir açıklama getirirdi. Bunun, tam tersi olduğunu da bilirdi. Grafikleri bu şekilde incelerdi. Bu kadar. Sonrasında, onu ya da bunu açıklamakta bir problem yok. Hatta, metalürji ve karmaşık konularla alakalı olsa bile. Neden? Çünkü, bu iyidir. Onların, gerçek diye bir şeyin olmadığını hissetmelerini sağlarsınız. Her şeyin göreceli olduğunu.

Oren Levi: Pekala. Bu, belki de birkaç yıl boyunca çalışmamız gereken temel aşamadır. Böylece en nihayetinde mutlak bir gerçeklik olmadığı hissine ulaşacaklar. Fakat bu, hangi tarafa ait olduğunuza, hangi açıdan bakacağınıza ve benzeri durumlara bağlı olarak görecelidir. Grafiği asın ve diğer yönden açıklamaları için onlara imkan verin.

Dr. Laitman: Bu, onları pek çok alıştırmaya tabi tutma yoluyla aşamalı olarak gerçeğin olmadığı bir duruma getirmemiz gerektiği anlamına gelir. Gerçek yoktur. Gerçek nedir? Bana ne kazandırıyor? Neyden hoşlanırım, ne fayda gördüm, vb. Öyleyse, gerçek bu değil. Bu fayda veren bir yalan. Bu bir yalan, doğru. Fakat faydalı. Bu nedenle onu tercih ediyorum. Gerçeğin var olmadığı konusunda haklıyım. Ancak bizler yalanı, bize kazandırdıklarına bağlı olarak tercih ediyoruz.

Oren Levi: Gerçeğin olmaması duygusu, nasıl bir duygudur?

Dr. Laitman: Onlara, hayata karşı sağlıklı bir yaklaşım öğretiyorsunuz.

Oren Levi: Niçin? Sormak istediğim bu. Neden gerçeğin olmadığı duygusu içinde? Bu, bir çocuğun eleştirel düşünme yeteneğini nasıl geliştirir?

Dr. Laitman: Çünkü böylelikle her şeyin göreceli olduğunu anlar. Bu, bir şeyi ölçmedeki standartlara bağlıdır. Ölçtüğümüz şeylerle karşılaştırıldığında, değerlendirdiğimiz sezgiler nelerdir? Ve sonrasında çocuk, her şeyin göreceli olduğunu idrak eder, dünyayı yakmanın bir anlamı yok. Fakat söylediğimiz gibi, çoğulculuk. Çeşitli görüşler olmalı. Her düşünceye yer var ve bunun üzerine çıkmak istiyorsanız, insan doğasının üzerine çıkmak zorundasınız. Bu başka bir şey. Aksi taktirde bir kişi şüphelerle doludur. Her defasında tekrar tekrar şüphe bir diğer şüphenin, şüphe gerçeğin, gerçek şüphenin ve zaman zamanın yerine geçer. Ve bu kişi, herhangi bir gerçeğe erişemeden hayatını tamamlar. Sadece hayatı sona erdi. Olan tek şey var. Bir insan, kendi doğasının üzerinde yükselmek zorundadır. Ve bunu yapana kadar, her zaman şüphe ve sonrasında bir çeşit bozukluk içerisinde olacaktır.

Oren Levi: Bu, tarif ettiğinizden daha ileri bir seviye. Şimdi başka bir adım atalım. Nihayetinde onları, gerçeğin var olmadığı duygusuna ulaştırması gereken bir takım egzersizler yapan bir grup çocuğum var. Her zaman her şey görecelidir ve bu durum onlara çoğulculuğu, farklı görüşleri kabul etmeyi ve benzeri şeyleri sağlar. Bu kısım anlaşıldı. Şimdi, eleştirel düşünmeyi geliştirmedeki bir sonraki aşamadayız.

Dr. Laitman: Eğer sadece eleştirel düşünmeyi geliştirme sürecindeyse, onlara diğer bir kişinin görüşünü kendi görüşümmüş gibi kabul etmenin yolunu öğretiyorum.

Oren Levi: Nasıl? Nasıl bir şey öğretiyorsunuz?

Dr. Laitman: Çemberde otururuz. Her birimiz, herhangi bir şey hakkında ne düşündüğünü ifade ediyor. Ve diğer herkes, ona ne derece katılmadığını, diğerinin fikrini kabul etmediğini söylüyor ve sonrasında bir egzersiz yapıyoruz. Şimdi ise öğretmen, diğerinin fikrini kabul ettiğinizi ve bunu savunmanız gerektiğini söylüyor. “Bu görüşü savun”. O fikre karşıydınız, onunla dalga geçmiştiniz, vs. Güzel! Şimdi bir geçiş yapın. Bu fikri savunuyorsun. Haydi, görelim seni! Nasıl esnek olunacağını, detaylı incelemenin nasıl olacağını, kendiniz, diğerleri ve her şey hakkında nasıl eleştirel düşünüleceğini öğretiyorsunuz. Bir çocuğa arkadaşının fikrine ne kadar karşı olduğunu ve o fikirden ne kadar nefret ettiğini adım adım gösterinceye kadar. Şimdi o fikri kabul etti, onun kendi fikri haline geldi ve onun için savaşıyor, bu fikir ilk ve özgün fikrinden daha çok onun fikri haline gelir. Yani ona, size ne olduğunu, derdinizin ne olduğunu gösterirsiniz. Hatırlayın. Filmi geri saralım. Onlara karşı nasıl konuştuğunuza bakalım. Şimdi ise nasıl onun lehine konuşuyorsunuz. Peki, sizin görüşünüz nerede? Neticede, bir fikriniz var mı, yok mu? Yani, kimsenin kendine ait bir görüşü asla olamaz. Ayrıca, kişi doğduğunda boş doğar. Belki, önceki hayattan izlenimler olan, “Reşimot” olarak adlandırdığımız şeye sahiptir. Dinozorlardan bu yanadır derler ancak o kadar mı? Peki ya şimdi?

Oren Levi: Peki kişi, eleştirel düşünmeye gerçekten nasıl erişir?

Dr. Laitman: Bu sayede yavaş yavaş onların içinde gerçek için bir eksiklik inşa edersiniz. Ve hayatımızda gerçeğin var olmadığı anlayışını… Bu, zaten bir hazırlıktır. Oradan da herkesi eşitleyen bir standart oluşturmaya başlayabilirsiniz. Ne yapabilirim? Eğer herkes kendini iptal ederse yani; görüşümü iptal ediyorum, kendimi iptal ediyorum. Neden? Çünkü o zaman çember, sınıf içinde kendini iptal eden diğer bir kişiyle eşitlenebiliriz. Her biri, bir diğeriyle eşittir. Daha yüksek ya da daha düşük olmaz, fark etmez. Fakat, herkes kendini göreceli olarak iptal ediyor. Burada zaten bir dengeye ulaştık. Ya da hiç kimsenin kendine ait bir görüşü yok. O halde ne yapalım? Grubumuzun, merkezimizin fikrini kabul ediyoruz. Bu zaten özel bir çalışmadır.

Konuk: Her bireyin kendine ait gerçeğinin olduğu yanlış varsayımından yola çıkarak, bir çeşit daha yüksek gerçeği arıyoruz. Bu, tüm bu bireysel gerçeklerin üzerindedir.

Dr. Laitman: Evet. O halde, tüm gruba yönelik olarak, herkesin kendini iptal ettiği, bunun için çaba gösterdiği, tüm gruba yönelik olarak kendini iptal etmeye çabaladığı ve sonra her birimizin aramızdaki bağda birlikte olduğumuz, bu ortak fikri nasıl kabul ederiz. Çünkü kendimizi gruba yönelik olarak iptal ederiz, gerçek olan ve ne yapılırsa yapılsın, ne tür düşünceler, eleştiriler olursa olsun, ortak bir fikre ulaşırız. Ne yaparsanız yapın, bu tek olası gerçektir.

Konuk: Bu neden dostlara ve bu çembere ait bireysel bir gerçeklikten daha gerçektir?

Dr. Laitman: Çünkü herkes, onlar için neyin faydalı olduğunu konuşuyor. Ve burada bizler, herkesin muvazeneye, daha iyi olduğu belli bir dengeye ulaşmıştık. Herkes için bir dengeye ulaşıyoruz ve bu nedenle gerçek budur. Alınacak daha fazla bir şey yok. Bu gerçektir çünkü herkes kendi egosunu iptal etmek zorunda. Herkes, diğerlerinin iyiliği için çalışmaya istekli ve bu yüzden hepimiz birbirimizle eşitiz. Yani, bu karar daha fazlasını içerir. Daha fazlası değil, tek gerçek olan budur.

Konuk: İki küçük sorum olacak. Eleştirel düşünme ve merak. Bunlar birbiriyle bağlantılı mıdır?

Dr. Laitman: Merak iyidir ancak eleştirel düşünme hakkında bir şey ifade etmez.

Konuk: Eleştirel düşünme akıl ile ilgili midir?

Dr. Laitman: Hayır. Fakat bu da üzerinde konuşulması gereken bir şey.

Oren Levi: Son bir sorum olacak. Gruptaki her bireyin, kendi fikrinin doğru olduğu konusundaki ısrarını bırakması gerektiğini söylediniz. Bir kişi ısrarı bırakmalı, bu diğerleriyle bağ kurmak için bir çeşit ön koşuldur. Ve o zaman eğer gerçekten çember içindeki her insan kendi gerçeğinin, gerçek olduğuna ısrar ederse bu, gelecekte “gerçek” olacak ortak bir fikir bulabilmek için bir hazırlık mıdır?

Dr. Laitman: Evet.

Oren Levi: Öyleyse, eleştirel düşünmenin sonucu, insanlar arasındaki özel bir bağlantı ile mi ilgilidir?

Dr. Laitman: Evet, var olma sebebi tümüyle budur. Başkalarına karşı yaptığımız tüm eleştiriler, gerçeğin eleştirisinin üzerine çıkmamız için bize verilmiştir.

Oren Levi: Gerçek, herhangi bir eleştiriden muaf olan insanlar arasındaki bağda ortaya çıkar mı?

Dr. Laitman: Gerçek çok büyük, çok acımasız, çok güçlü eleştirinin ötesinde, bunun ötesindeki insanlar arasında ifşa olur. Bunun ötesine geçtiğinizde…

Oren Levi: Çok teşekkürler Dr. Laitman. Bizlerle birlikte olduğunuz için teşekkür ederiz. Bir dahaki söyleşimize kadar, her şey gönlünüzce olsun.

Telif Hakkı © 1996 - 2015 Bnei Baruh. Tüm hakları saklıdır.
Bu sitede sunulan tüm materyal, Bnei Baruh Kabala Eğitim ve Araştırma Enstitüsü tarafından dünyanın ıslahı ve hayatın iyileştirilmesi amacı ile sunulmaktadır.
Bu nedenle, içeriği değiştirilmediği ve kaynağına gönderme yapıldığı takdirde, tüm materyalin kullanımına ve dağıtımına izin verilmiştir.
19 - 0,079