Kişinin çalışmasının özü Yaradan’ına mutluluk ihsan etme hissine nasıl geleceği olmalıdır, zira kişinin kendisi için yaptığı her şey form eşitsizliğinden dolayı kişiyi Yaradan’dan uzaklaştırır. Ancak, kişi Yaradan için bir aksiyonda bulunursa, en küçücük eylem bile, bu yine de bir sevap (emir-iyilik-ıslah) olarak kabul edilir.
Dolayısıyla, kişinin öncelikli çabası, ihsan etmekte tat hissedecek bir güç edinmek olmalıdır, ki bu kendine almakta tat hisseden gücü azaltmakla olur. Bu koşulda, kişi yavaş yavaş ihsan etmekte tat edinir.