24 Şubat, 1955
Dostuma,
Bu hafta Şabat’tan sonra mektubunu okudum ve mektuptan mektuba geçen zaman içinde aşamaların ifşasına duyduğun ihtiyaçtan dolayı mutlu oldum. Kesinlikle Yaradan Yasasıyla gözlerimizi açacak.
Bu konudaki görüşüm şudur ki, dost sevgisiyle ilgili olarak daha çok çalışmalısın. Dvekut (birleşme) olmadan, kalıcı bir sevgi imkânsızdır, yani ikiniz sıkı bağlarla bağlanmalısınız. Ve bu ancak eğer sen içsel ruhuna yerleşmiş “kendini-sevme” denilen kıyafetlenmeyi “çıkarmaya” çalışırsan gerçekleşir, sadece bu kıyafetlenme iki noktayı ayırır. Fakat eğer düz yolda gidersek, birbirini reddeden iki çizgi olarak gördüğümüz bu iki nokta, her iki çizgiyi de içeren orta çizgi olur.
Ve savaşta olduğunuzu hissettiğinizde, hepiniz bileceksiniz ki dostun yardımına ihtiyacınız var ve o olmadan kendi gücünüz de zayıflayacak. Sonra, hayatlarınızı kurtarmak zorunda olduğunuzu anladığınızda, her biriniz koruması gereken bir bedene sahip olduğunu unutacak ve düşmanı nasıl kullanacağınız düşüncesiyle birbirinize bağlanacaksınız. Dolayısıyla, acele et, gerçek yolunu gösterecek ve sen başaracaksın.
Yazışmaya devam edelim.
Baruh Şalom HaLevi Aşlag