Duydum
“Çaba sarf ettim ve bulamadım, inanma.” “Buldum” sözünün manasını anlamalıyız. Orada bulunacak ne vardır? Bulmak, Yaradan’ın nezdinde lütuf bulmak anlamındadır. “Çaba sarf etmedim ve buldum, inanma.”
Biz istemeliyiz, sonuçta o yalan söylemiyor: bu bir kişinin kendisiyle ilgili kişisel endişeleri hakkında değildir. Aksine bu, bütünle ilgili olan, aynı olan kuraldır. Ve kişi O’nun tarafından kayrıldığını görürse, neden “inanmasın” ki? Konu şu ki bazen kişi dua yoluyla kayrılır. Bunun nedeni, duanın gücüdür – bu çaba gibi etki eder. (Dünyevilikte de görürüz, kimileri çaba ile elde eder, kimileri dua ile. Rızkını talep edenin bunu temini için izin verilir.)
Fakat maneviyatta, kayrılmakla ödüllendirilmiş olsa bile, daha sonra tüm bedeli ödemek zorundadır – herkes verdiği çaba ölçüsünde. Eğer ödemezse, Kli’yi kaybedecektir. Bu yüzden o, “çaba sarf etmedim ve buldum, inanma,” der, çünkü yoksa her şeyi kaybedecektir. Bu nedenle, kişi tüm çabasıyla bunun karşılığını vermelidir.