14 Şubat 1943´te duydum.
“Günah yoluyla gelen Mitzva,” eğer kişi manevi çalışmayı karşılığında bir mükâfat almayı bekleyerek üstlenirse anlamındadır. Bu iki şeyi içerir:
Kişinin çalışmaya verdiği gücün temeli ve tüm nedeni bu ödüldür; bu nedenle, kişiyi bir Miztva’ya “getiren,” denir, yani kişi Mitzva yapmaya (ödül için) getirilir ve bu günahtır. Bu nedenle bu, “getiren Mitzva,” diye adlandırılır, çünkü kişiyi Mitzva’ya getiren yalnızca günahtır, yani ödüldür.
Ve burada verilen tavsiye kişinin çalışmasını “daha fazlanı görmeden” yürütmesidir; böylece tüm niyeti bu dünyada cennetin ihtişamını artırmaya yönlenecektir. Buna Şehina´yı tozdan kaldırmaya çalışmak denir.
Şehina´yı yükseltme meselesi, kutsal Şehina’nın “ruhların tümü” diye tanımlanmasıdır.O, Yaradan´dan bolluğu (Şefa) alır ve ruhlara dağıtır. Bu bolluğu ruhlara aktarma “Yaradan ve Şehina’nın birleşmesi,” diye tanımlanır ki oradan Şefa (bolluk) aşağıdakilere yayılır. Ancak eğer birlik yoksa bu bolluğun aşağıdakilere uzanması da yoktur.
Daha açık bir ifadeyle, Yaradan yarattıklarına haz vermek istedi bu nedenle de hem Şefa´nın dağıtılmasını tasarladı, hem de edinilmesini tasarladı. Yani aşağıdakiler bolluk edineceklerdi. Ve her iki durum da potansiyel olarak mevcuttu. Bu, daha sonra ruhlar gelecekler ve gerçek bolluğu edinecekler demektir.
Ve Şefa´yı alma potansiyeli olana “Kutsal Şehina” denir; çünkü Yaradan´ın düşüncesi tam bir gerçekliktir ve hiçbir eylem gerektirmez. Bu nedenle aşağıdaki… (yazı kesilmiştir, devamı yoktur).