1) Rabaş, Makale 13, Çalışmada, ‘Kem Gözlü Adamın Ekmeği’ Nedir (1989)
Tora ve Mitzvot’a bağlanırken- ödülümüzün, bununla sürgünden ve kendimiz için alma arzusunun köleliğinden çıkmakla ödüllendirilmek olmasını, Yaradan’ı memnun etmek için çalışabilmeyi ve Tora ve Mitzvot’taki çalışmamız için başka hiçbir ödül talep etmemeyi hedeflemeliyiz.
Başka bir ifadeyle, -Tora ve Mitzvot’a tutunurken- büyük ve önemli bir Kral’a hizmet ettiğimiz duygusu ile ödüllendirilmeyi istiyoruz ve bu sayede, O’nun yüceliği hissiyatından, içimizde Yaradan sevgisi olacaktır. Dolayısıyla, bizim tüm hazzımız, Yaradan’a hizmet etmekten gelecektir; bizim ödülümüz budur ve çalışmamız için Yaradan’ın bizi başka bir şekilde ödüllendirmemesidir. Ayrıca, çalışmanın kendisinin ödül olduğunu ve dünyada, Yaradan’a hizmet etme ayrıcalığından daha büyük bir ödül olmadığını hissedeceğiz.
2) Baal HaSulam, Şamati 4, Çalışmada, Yaradan’ın Önünde Kendini Sıfırlarken Kişinin Hissettiğiniz Ağırlık Nedir?
Kişinin temel çalışması sadece Yaratan’ın varlığının hissine gelebilmek, yani Yaratan’ın varlığını hissedebilmektir: Ve “tüm dünyanın O’nun ihtişamı ile dolu olduğunu görmek.” Kişinin tüm çalışması budur, yani tüm kuvvetiyle yaptığı çalışma sadece bu koşula ulaşmak içindir, başka hiçbir şey için değildir.
Kişi bir şeyin sahibi olacağı gibi bir yanılgı içerisine girmemelidir, zira kişinin sadece bir tek şeye ihtiyacı vardır, bu Yaratan’a inançtır. Başka hiçbir şey düşünmemelidir ve yaptığı tüm çalışmanın ödülü sadece Yaratan inancı edinmek olmalıdır.
3) Rabaş, Makale 31, Çalışmada Antlaşma Yapmak Nedir? (1987)
Maddesellikte olduğu gibi kişi çalışması için ödüllendirileceği bir yerde çalışmaya alışkındır. Aksi taktirde eğer kendi menfaati için değilse bedavaya çalışamaz. Kişi yalnızca bu çalışmadan kendine fayda sağlayacağını gördüğünde coşkuyla ve gönüllü olarak çalışma gücüne sahiptir, zira çalışmaya değil ödüle bakar.
Eğer kişi burada bu işverenden, iki katını ödeyecekleri işine gelmeden önce önceki işvereni için çalışmaktan alacağının iki katını alacağını anlarsa çalışma sorun olmaz. Bu demektir ki maaşa göre çalışma daha kolay ve daha küçük hale gelir.
4) Rabaş, Makale 5, Babaya Saygı Göstermeye Dair (1986)
Eğer kişi, çalışmasında ilerleyip ilerlemediğini test etmek istiyorsa, bunu iki şekilde yapmalıdır: 1) Yaradan’dan almayı umduğu ödüle bakar. Her gün, daha büyük bir ödül alıyor mu? Bu durumda ölçü, alma kaplarıdır. 2) Yaradan’ı hoşnut etmekten ne kadar keyif aldığına ve onun bütün ödülünün Yaradan’a ihsan etmek olmasına bakar. Mesela, eğer kişi ülkedeki en büyük insana hizmet ediyorsa, bundan keyif alır. Ancak, neslin en büyüğüne hizmet ediyorsa, bundan kesinlikle daha çok keyif alır. Bu nedenle kişi, her gün, gözünde, Yaradan’ın daha büyük ve daha önemli olmasını ister. Gerçek ölçüm, budur.
5) Rabaş, Makale 26, Hafif Bir Emir Nedir? (1987)
İnsan yine de hesap yaparsa: ‘Bunun küçük ya da büyük bir suç olup olmamasını umursamıyorum,’ der, yani ödül için çalışıyor olsaydım o zaman hafif bir Mitzva ile çok önemli olan Mitzva arasında ayrım yapardım. Ancak ben ödül olmadan, yalnızca Kral’a hizmet etmek için çalışıyorum. O halde hafif bir Mitzva’yı mı yoksa önemli olan bir Mitzva’yı mı izlediğimi neden umursamalıyım? Tam tersine kendimle ilgili olarak yalnızca Yaradan için çalıştığımı bilmek için, hafif bir Mitzva’ya da çok önemli bir Mitzva kadar dikkat etmek isterim. Böylece ödülü mü yoksa Kral’a hizmeti mi umursayıp umursamadığımı bilebilirim. Eğer kişi önemli olanla olduğu gibi hafif bir Mitzva ile de aynı çabayı sarf edebilirse, eylemlerinin tam olarak iyi olduğundan emin olabilir.
Ancak hafif bir Mitzva’da önemli bir Mitzva kadar çaba sarf edemediğini görürse, bu, niyetinin yalnızca ödül olduğunun ve Yaradan’ı memnun etmek istemesine dair olmadığının göstergesidir. Aksine hepsi yalnızca kendi menfaati içindir.
6) Rabaş, Makale 21, Yaradan Çalışmasında Kirli Eller Nedir? (1897)
Kişi hakikatin yolunda yürümek, ihsan etmek üzere Tora ve Mitzvot’u yerine getirmek istediğinde ne yapmalıdır? Bunun için tavsiye, kişinin her eylemden önce, yapmak üzere olduğu eylem için umduğu ödülü belirlemesidir. O zaman kendisine şunu söylemelidir, ‘Yaradan’a hizmet etmek istediğim ve yapamadığım için, içimdeki alma arzusu izin vermediği için, bundan dolayı yapmak üzere olduğum eylemler aracılığıyla Yaradan bana Yaradan’a memnuniyet getirmek için gerçek bir arzu verecektir.
7) Baal HaSulam, Şamati 20- Lişma (O’nun Adı İçin)
Gün ışığında, eğer kişi, bu çalışmasından ne elde ettiğini düşünecek olursa, iki nedenden dolayı, Yaradan’a itaat etmenin çok da zor olmadığını görecektir:
1- Kişi kendini bu dünyada zorlamalıdır, istese de istemese de.
2- Kişi Lişma çalışırken bile, çalışmaları sırasında, bu çalışmadan haz duyar.
Dubna’lı Sayer’in ayet hakkında söylediği gibi: “Oh Yakup, beni düşünme, kendini benim için üzme ey İsrail.” Bu, şu anlama gelir: Yaradan için çalışan hiçbir çaba harcamaz. Aksine, haz ve mutluluk duyar.
8) Baal HaSulam, Şamati 5- Lişma Yukarı’dan Gelen Bir Uyanıştır ve Neden Aşağıdan Bir Uyanışa İhtiyaç Vardır?
Kişi gelip, Tora ve Mitzvot’u yerine getirmek için yoğun çaba gösterdiğini söylediğinde, Yaradan ona “Beni, Yakup’u çağırmadın,” der. Başka bir deyişle, aldığın benim bagajım değil, tersine bu bagaj başkasına ait. Tora ve Mitzvot’ta çok çaba sarf ettiğinizi söylediğine göre, onun için çalıştığın başka bir efendin olmalı; Öyleyse sana ödeme yapması için ona git.
Bunun anlamı şudur, “sen Benim için, için emek verdin, İsrail.” Bu, Yaradan için çalışan kişinin meşakkat çekmediği, aksine zevk ve sevinç duyduğu anlamına gelir. Ancak başka amaçlar için çalışan kişi, Yaradan için çalışmadığı için, Yaradan’ın emeğinin bedelini ödemesi için, Yaradan’ın ona işinde canlılık vermediğine dair şikayetlerle Yaradan’a gelemez.
9) Rabaş, Not 844, Emek Ödüldür
“Ödül emeğe göredir.” Başka bir deyişle, kişi sonradan verdiği emeğin, ödülü olduğunu görür. Emek, ödül olduğu için ve Yaradan ona çalışma arzusu verdiği için, ödülü emeğine göredir.
10) Baal HaSulam, Şamati 19- Çalışmada Yaradan Bedenlerden Nefret eder, Ne Demektir
Yaradan ile bağ kurma çabasında, burada çok sert bir koşul vardır: Çaba süsleme şeklinde olmalıdır. “Süsleme” kişi için önemli olan bir şey demektir. Emeğin önemi yoksa kişi memnuniyetle çalışır, yani artık Yaradan’la bağlantıya geçtiği için mutludur.
11) Baal HaSulam, Şamati 5- Lişma Yukarı’dan Gelen Bir Uyanıştır ve Neden Aşağıdan Bir Uyanışa İhtiyaç Vardır?
Şöyle yazılmıştır, “O zaman Rab’den keyif alacaksın.” “O zaman” ifadesin anlamı, ilk önce çalışmasının başında zevk almamış olmasıdır. Bunun yerine, işi zorlayıcıydı.
Ancak daha sonra, kendini incelemek için değil ama kendini ihsan etmek çalışmaya alıştığında -çalışmasında iyi bir tat hissediyorsa- ve çalışması ile Yaratıcısına memnuniyet vermek için çalıştığına inanır. Çalışmaları ne biçimde ve ne kadar olursa olsun, Yaradan’ın, aşağıdakilerinin çalışmalarını kabul ettiğine inanmalıdır., Yaradan, her şeyde niyeti inceler ve özellikle bu, Yaradan’a memnuniyet verir. Böylece kişi “Rab’den keyif almak” ile ödüllendirilir.
Yaradan’ın çalışması sırasında bile, şimdi gerçekten Yaradan için çalıştığı için haz ve keyif hissedecektir çünkü zorlayıcı çalışma sırasında gösterdiği çaba, onu gerçekten Yaradan için çalışabilmeye nitelikli kılar. O zaman kişinin aldığı zevkin Yaradan ile, özellikle Yaradan ile ilgili olduğunu fark edersiniz.
12) Rabaş, Makale 31, Çalışmada Antlaşma Yapmak Nedir? (1987)
Çalışmada antlaşma yapmanın, kişinin çalışmayı Lo Lişma’da bile olsa üstlendiğinde Yaradan’la kişi istese de istemese de bir antlaşma yapması gerektiği anlamına geldiği şeklinde değerlendirmeliyiz.
Yine de coşkunun neye bağlı olduğunu anlamalıyız. Coşku yalnızca ödüle bağlıdır. Yani büyük bir ödül varsa çalışma arzusu durmaz. Ama ödül şüpheli olduğunda çalışma arzusu kaybolur ve kişi dinlenmeye döner. Yani kişi o zaman dinlenmede daha fazla hoşluk hisseder.
Öyle ki, ‘Çalışmayı bırakıyorum, isteyen herkes bu çalışmayı yapabilir, çünkü bu benim için değil’ der. Ama antlaşma yapmak kişi, Lo Lişma’da bile olsa çalışmaya başladığı zamandır.
13) Rabaş, Makale 26, Hafif Bir Emir Nedir? (1987)
Peki kişi ne zaman haz ve memnuniyeti alabilir? Özellikle ödül olmadan çalışabildiği zaman. Yani özellikle kendi menfaatiyle ilgilenmediği ve yaptığı her şey yalnızca Yaradan adına olduğunda, kişi zaten form eşitliğine sahip olduğundan, iyiliği almaya uygundur. O zaman kişinin bu bolluğun ziyan olmadığı Kelim’e sahip olduğu düşünülür. Bu kendine-sevgiden arınmış ve ihsan etme arzusu ile düzeltilmiş Kelim olarak kabul edilir. Bu nedenle onların O’nun ihsan etme arzusu yüzünden gelen bollukla eşitliği vardır ve böyle bir Kelim’de bolluk olabilir.
14) Baal HaSulam, Şamati 42- Bu Çalışmada ELUL Kısaltması Nedir?
Ancak ihsan etme yolunda yürümek isteyenler her zaman mutluluk içinde olacaklar. Bunun anlamı, her biçimde ona gelenle mutlu olur çünkü kendisi için almaya niyeti yoktur. Bu nedenle der ki, eğer kişi gerçekten ihsan etmek için çalışıyorsa, her iki yolla da Yaradan’ına memnuniyet vermek nasip olduğu için kesinlikle mutlu olmalıdır. Ve eğer çalışmasının henüz ihsana etmek için olmadığını hissederse, kişi gene de memnun olmalıdır ve kendi için bir şey istemediğini söylemelidir. Alma arzusunun bu çalışmadan keyif alamamasından mutludur ve bu ona sevinç vermelidir.
15) Rabaş, Makale 16, Genel Halkın Çalışması ve Bireyin Çalışması Arasındaki Fark (1987)
Yaradan korkusunun özü Yaradan’ın yüce ve yöneten olmasıdır. Bizleri O’nun Mitzvot’unu (emirler) izlemeye zorlayan da budur, zira bu ödül kazanmak için değil, kişinin kendi menfaati için çalışmamak olarak kabul edilir. Böylece kişi çalışması için bir miktar ödül alacaktır. Daha doğrusu çalışmanın kendisi ödüldür; çünkü kişi kendisine Kral’a hizmet etmek için bir düşünce ve arzu verildiğini görmesinin büyük bir ayrıcalık olduğunu hisseder ve ona yukarıdan verilen bu büyük armağanı büyük bir servet olarak görür.
16) Baal HaSulam, Şamati 3, Manevi Edinim Meselesi
O’nun ışığını almayı, Yaradan’ın yollarını takip etmeyi, ödül almak için değil, Yaradan’a memnuniyet vermek ve Şehina’yı topraktan yükseltmek için O’na hizmet etmeyi hak edelim! Yaradan’la Dvekut ve Tanrısallığının yarattıklarına ifşa edilmesiyle ödüllendirilelim!