Çalışmada, bu dünyada ödül ve ceza kullanırız. Bir sonraki dünyada, var olmasına rağmen bunu kullanmayız. Ancak genel halk, ödül ve cezayı öncelikle bir sonraki dünyada kullanır, bu dünyada ödül ve cezayı kullanmaz.
“Ödül” haz, “ceza” acı demektir. Kendi iyiliği için çalışan genel halk için, bir sonraki dünyanın ödülünü ve cezasını kullanırlar çünkü sadece bir sonraki dünyada, Tora ve Mitzvot’u [emirler] uygulamanın hazzını ve Tora ve Mitzvot’u uygulamamanın ızdırabını hissedeceklerdir. Bu dünyada, Tora ve Mitzvot’u uygulamaktan haz veya ızdırap hissetmezler ya da tam tersinden. Bu nedenle sadece bir sonraki dünyaya ilişkin kullanmalıdırlar.
Ancak bireysel şekilde çalışanlar, Yaradan’a inanmazlarsa ceza hissederler yani inançları olmadığı için ızdırap çekerler. Ayrıca haz, yani Yaradan’ın bu dünyayı iyi ve iyilik yapar tutumu içinde rehberlik ettiği inancını, “bu dünyada ödül ve ceza” denen ödüllenmeyi edinirler.