Alçakgönüllülük, kişinin her davranışta, eylemde veya akılda, diğerinin önünde kendini iptal etmesi anlamına gelir yani görüşünü bile dostunun önünde iptal etmelidir.
“İçsellik” vardır ve “dışsallık” vardır. Bunlara “ifşa olan” ve “gizlenmiş”, “eylem” ve “düşünce” denir. Herkese ifşa olan bir şey eyleme ilişkindir, oysa bir düşünce ifşa edilmez; bu nedenle, düşünce içsel olarak kabul edilir yani insanın içselliğindedir. Eyleme “dışsallık” denir ve onun içinde içsel bir düşünce vardır.
Bu nedenle, kişinin dostunun önünde kendini iptal etmesi gerektiğinde, iki şekilde: düşüncede ve eylemde olmadıkça, bu gerçek bir iptal olarak kabul edilmez.
Bu mutlaka eylem değildir, ancak kişi görüşünü iptal etmeli ve dostunun görüşünün kendisininkinden daha önemli olduğunu söylemelidir. Aksi takdirde, bu “iptal” olarak kabul edilmez. Dostuna bir iptal eylemi gösterdiğinde, bu dalkavukluktan başka bir şey değildir, dışarıdan dostunun daha önemli olduğunu gösterir ama içten içe dostunun onun yarısı kadar bile iyi olmadığını düşünür.