Şabat arifesinde duydum, Bereşit, Ekim 1942
Ayette, “Kalbi istekli olan her insandan Ben’im bağışımı alacaksın” denmektedir. Bu, “kutsallıktan gelen bir bağışın özü” anlamına gelir. Başka bir deyişle, kişi nasıl sunu durumuna gelir? Kutsallık yoluyla.
Bu demektir ki, eğer kişi kendini izin verilenle kutsarsa, böylece “benim bağışım” olarak adlandırılan Şehina (Kutsallık) olan bir bağış durumuna gelir. “Kalbi istekli olan her insanın” tüm kalbinin anlamı budur, yani kişi tüm kalbini bağışlarsa, Şehina’ya bağlanmak üzere Ben’im bağışımla ödüllendirilir.
Ayette geçen, “evlendiği gün ve kalbinin sevinçli olduğu gün” ifadesindeki evlenme, aşağı derecede olma anlamına gelir ki bu da alçaklıktır. Eğer bir kişi Yaradan’a alçaklık koşulunda hizmet etmeyi üstlenir ve aynı zamanda bu çalışmadan mutluluk duyarsa, bu önemli bir derecedir ve o zaman kişiye Şehina’nın “damadı” denir.