e-posta ile Paylaş

GÖNDER

Kabala İlmi, dünyadaki tüm ilimleri kapsar.
Baal HaSulam “Özgürlük”
“Bu ilim, gizliliğin sonunda çocuklara bile ifşa olacaktır.”
Baal HaSulam “Kabala Öğretisi ve Özü”
Son neslin günleri yaklaştığında, çocuklar bile, kurtuluşu ve sonu bilip, bu ilmin sırlarını bulacaklardır.
Sulam’ın Önsözü ile Zohar Kitabı
“Ben’i arayanlar, Ben’i bulacaklar” ve yazdığı gibi , “Aradım ve bulamadım, buna inanmayın.”
Baal HaSulam “On Sefirot Çalışmasına Giriş”
MENÜ

KABALA KÜTÜPHANESİ

45- Tora’da ve Çalışmada İki Farkındalık

Duydum, 5 Eylül, 1948

Maneviyatta iki farkındalık vardır; çalışmada da iki farkındalık vardır. İlki korkunun farkına varılışı, ikincisi sevginin farkına varılışı. Işıkta tam olma durumu denir; yani kişinin içinde bulunduğu çalışmanın durumundan söz etmeyiz, bütünlüğe göre kişinin içinde bulunduğu durumdan söz ederiz.

İlkine “sevgi” denir, yani kişinin Yaradan’ın yolunu ve O’nun gizli hazinelerini bilmek için arzu ve özlemi vardır ve bunun için kişi her türlü gayret ve çabayı gösterir. Kişi çalışması ile ışığa çıkardığı her şeye saygı gösterir, ona bağışlanan paha biçilmez bir şey gibi. Maneviyatın önemini takdir edişine göre kişi giderek büyür, yavaş yavaş, çabasına göre ona maneviyatın/Yaradan’ın sırları gösterilir.

İkinci farkındalık korkudur, kişi Yaradan’a hizmetkarı olmak ister. Zira, “Yukarıdakinin emrini tanımayan, O’na nasıl hizmet eder?” kişi Yaradan’a nasıl hizmet edeceğini bilememekten endişe eder, korkar.

Kişi bu yoldan öğrendiği zaman maneviyatta tat bulur ve onu kullanabilir, maneviyattan bir şey nasip olmasının önemini takdir edişi ölçüsünde coşku ve heyecan duyar. Ve eğer kişi bu yolda sebat ederse, yavaş yavaş ona maneviyatın/Yaradan’ın sırları gösterilir.

Burada, dış öğretiler ile Maneviyat bilgeliği arasında bir fark vardır: Dış öğretilerde, duygu akla karşı olduğundan coşku azalır, bu nedenle, aklın anlaması ile coşku yok olur.

Ancak, manevi bilgelikte, coşku temeldir, onunla oranlı gibidir. Çünkü maneviyat hayattır. Yazıldığı üzere, “bilgelik onun içinde var olan hayatı muhafaza eder,” çünkü bilgelik ve hayat aynı şeydir.

Böylece, bilgelik akılda ortaya çıkar, duyguda da bilgelik ortaya çıkar; çünkü hayatın ışığı tüm organları doldurur. (Bana öyle geliyor ki kişi her zaman maneviyatın bilgeliğinden heyecana kapıldığını görür, çünkü dış öğretinin coşkusu ile manevi öğretisinin coşkusu arasında büyük bir fark vardır.)

Benzer olarak, çalışma, sol çizgi olarak kabul edilir, çünkü almak olarak ayırt edilir. Alma meselesinin anlamı şudur; kişi almak ister, çünkü bir eksiklik hisseder ve eksiklik şu üç farkındalık olarak kabul edilir: 1) kişinin arzusu; 2) toplumun arzusu; 3) kutsallığın (Yaradan’ın) arzusu.

Her arzu doldurulması gereken bir eksiklik olarak kabul edilir ve sol çizgidir. Ancak manevi çalışmada bu şu demektir; kişinin çalışması düzeltilmesi gereken bir eksiklik hissettiği için değil, Yaradan’a memnuniyet ihsan etmek içindir. (Bu bir dua, övgü ve şükran gibidir.) Bununla uğraştığı zaman, kişi kendini bütünlük içinde hisseder ve dünyada herhangi bir noksanlık görmez, buna “ışık” denir. Ancak eğer kişi noksanlık hissederken çalışırsa buna “iş” denir.

Ayrıca, çalışma sırasında şu iki sorgulama yapılmalıdır: 1)Tanrı sevgisi yüzünden, kişi Yaradan’a tutunmak istediği zaman, burasının duyduğu sevginin, Yaradan sevgisinin ölçüsünü çıkarabileceği yer olduğunu hissettiği zaman; 2) korku yüzünden, kişide Tanrı korkusu olduğu zaman.

Telif Hakkı © 1996 - 2015 Bnei Baruh. Tüm hakları saklıdır.
Bu sitede sunulan tüm materyal, Bnei Baruh Kabala Eğitim ve Araştırma Enstitüsü tarafından dünyanın ıslahı ve hayatın iyileştirilmesi amacı ile sunulmaktadır.
Bu nedenle, içeriği değiştirilmediği ve kaynağına gönderme yapıldığı takdirde, tüm materyalin kullanımına ve dağıtımına izin verilmiştir.
19 - 0,076