Şavuot [Haftalar Bayramı] arifesinde bir yemek sırasında duydum, 1948
Sina Dağı’nda gerçekleşen Tora’nın verilmesi meselesi, Tora’nın bir kez verildiği ve sonra verilmesinin durduğu anlamına gelmez. Aksine, maneviyatta yokluk yoktur, çünkü maneviyat ebedi ve sonu olmayan bir meseledir. Ancak, Veren’in bakış açısına göre, bizler Tora’yı almaya uygun olmadığımız için, kesintinin üstteki tarafından yapıldığını söyleriz.
Ancak o zaman, Sina Dağı’nın eteklerinde, “Ve halk tek yürek halinde dağın dibinde kamp kurdu” diye yazıldığı üzere, İsrail’in tamamı Tora’yı almaya hazırdı. O zaman halk hazırdı; tek bir niyetleri vardı, o da Tora’yı almakla ilgili tek bir düşünceydi.
Ancak, Veren’in bakış açısından hiçbir değişiklik yoktur – O her zaman verir, Baal Shem Tov adına yazıldığı gibi, kişi her gün Sina Dağı’nda on emri duymalıdır.
Tora “yaşam iksiri” ve “ölüm iksiri” olarak adlandırılır. Tek bir konu hakkında iki zıt şeyin nasıl söylenebildiğini anlamalıyız.
Hiçbir gerçekliği kendi içinde olduğu gibi edinemeyeceğimizi bilmeliyiz. Aksine, her şeyi yalnızca duyumlarımıza göre ediniriz. Ve gerçeklik, kendi içinde olduğu şekliyle, bizi hiç ilgilendirmez. Dolayısıyla, Tora’yı olduğu şekliyle edinemeyiz; yalnızca duyumlarımızı ediniriz. Böylece, tüm izlenimlerimiz sadece duyumlarımızı takip eder.
Bu nedenle, bir kişi Tora öğrendiğinde ve Tora onu Yaradan’ın sevgisinden uzaklaştırdığında, bu Tora kesinlikle “ölüm iksiri” olarak kabul edilir. Tersine, eğer öğrendiği bu Tora onu Yaradan’ın sevgisine yaklaştırıyorsa, kesinlikle “yaşam iksiri” olarak kabul edilir.
Ancak Tora’nın kendisi, Tora’nın kendi içinde varlığı, Tora’yı edinmesi gereken alt seviyedeki kişi dikkate alınmaksızın, “Kli [kabı] olmayan bir ışık” olarak kabul edilir ve burada hiçbir edinim yoktur. Bu nedenle, Tora’dan söz ettiğimizde, kişinin Tora’dan aldığı hisleri ifade eder ve yaratılanlar için gerçekliği yalnızca onlar belirler.
Kişi kendisi için çalıştığında, buna Lo Lişma [Onun rızası için değil] denir. Ancak Lo Lişma’dan Lişma’ya [O’nun rızası için] geliriz. Bu nedenle, eğer kişi henüz Tora’yı almakla ödüllendirilmemişse, bir sonraki yıl Tora’yı almakla ödüllendirilmeyi umar. Ancak kişi Lişma’nın bütünlüğü ile ödüllendirildiğinde, bu dünyada yapacak başka bir şeyi kalmaz, çünkü Lişma’nın bütünlüğü içinde olmak için her şeyi zaten ıslah etmiştir.
Bu nedenle, her yıl Tora’nın alınma zamanı vardır, çünkü o zaman aşağıdan bir uyanış için hazırdır. Bunun nedeni, Tora’nın verilmesinin ışığının aşağılarda ifşa edildiği zamanın uyanmasıdır. Dolayısıyla, yukarıdan bir uyanış söz konusudur ve bu da aşağıdakilere, Tora’yı almaya hazır oldukları o zamanki gibi, Tora’yı almak için gerekli eylemi gerçekleştirebilmeleri için güç verir.
Bu nedenle, eğer kişi Lo Lişma’nın kendisine Lişma’yı getirdiği bir yolda yürüyorsa, o zaman hakikat yolunda yürüyor demektir. Kişi sonunda Lişma’ya ulaşmakla ve Tora’yı almakla ödüllendirileceğini ummalıdır.
Yine de, hedefi sürekli gözlerinin önünde tutması için dikkatli olması gerekir, aksi takdirde bedenin kökü kendisi için almak olduğundan, kişinin tam tersi bir çizgide ilerleyecektir. Bu nedenle, her zaman köküne, yani “yaşam ağacı” olarak adlandırılan Tora’nın karşıtı olan alma niyetine yönelir. Bu yüzden beden Tora’yı “ölüm iksiri” olarak görür.