“Kabalist Yehosua Ben Levi, ‘Bencilden haz alan kimse,’ “Kem gözlü bir adamın ekmeğini yemeyin.” denildiği gibi, yapma emrini bozar, çünkü farz ettiği gibidir, size ‘Ye ve iç’ diyecektir fakat kalbi onunla değil.” (Sotah 38b) diyecektir.
Bunu anlamalıyız çünkü sözde eğer arkadaşı onu yemeğe davet ederse kişi neden umursamalı ki gibi görünür. Ne de olsa, birçok yerde “Kişi mecbur kalır” denilen bir kural var ve o zaman kalbi kesinlikle onunla değildir fakat onun kalbinin gerçekten iyi olduğu söylenir.
Bu nedenle burada onu sözlü olarak davet ettiğinde, neden bir yapma emrini çiğnediğinin söylendiği ve Rav Nachman Rav Yitzhak’ın onun iki yapma emrini çiğnediğini söylediği noktaya kadar yemesi yasaklanmıştır?
Fakat kişinin ihsan edebilmek için alma derecesine ulaşması gerektiği kuralına göre, yani sadece Yaradan’a ihsan etmek için tüm hazları almak amacıyla, başkasının yerinde yemek yiyen biri ki bunun ev sahibine memnuniyet getirdiğini bilir, bu insanın bütünlüğe ulaşması gerektiği yaradılış amacını izler.
Ancak yiyen biri ve amaç ev sahibini memnun etmek olamaz zira ev sahibi kem gözlü olduğu için onun yemesinden zevk almaz, bu amaca karşıdır. Bu nedenle yemek yasaktır.