Not 429
“Bu, Tora’nın yasasıdır.” RAŞİ şöyle yorumlar: “Şeytan ve dünya milletleri, ‘Bu Mitzva [emir] nedir ve bunun anlamı nedir?’ diyerek İsrail’i saydığından, O, bunun hakkında, Benim önümdeki bir “yasa” ve bundan şüphe etmeye izniniz yok, diye yazdı”
Kızıl inek, sarayı kirleten bir hizmetçinin çocuğuyla ilgili bir alegori. “Annesi gelsin ve yüzlerini silsin” dediler. Aynı şekilde, inek gelsin ve buzağının kefaretini ödesin. Bu, her şeyi ihsan etmek için yaptıkları anlamına gelir.
“Şeytan ve dünya milletleri saydıkları için” vb. sözler, bunun onlar için bir yasa olduğu anlamına gelir, yani kişi onlara, bunun “Benim önümde bir hüküm olduğu ve sizin bundan şüphe duymaya hakkınız olmadığı” şeklinde cevap vermelidir. Ama İsrail için bu bir yasa değildir. Bilgelerimizden bir ayet vardır: “Size göre bir sebep; ama diğerleri için bir yasa.”
“Bu Mitzva [emir] nedir ve bunun anlamı nedir?” sorusuna dair. Sır yolunda, bu, sahip olmamız gereken, her şeyin ihsan etmek için olacağı niyetiyle ilgilidir. O zaman şeytan ve dünya milletleri “Bu Mitzva nedir?” diye sorarlar. Yaradan, eksik mi ki bizler O’na haz ve memnuniyet vermeliyiz? Aksine O, yaratılanların Kendisine iyilik yapmasını değil, yarattıklarına iyilik yapmayı arzular. Ayrıca, onlar, bunun sebebi nedir diye sorarlar.
Kişiye almak için almak denilen, kendi menfaati için çalışmasının yasak olduğu söylenirse, kişi için ne gibi bir sebep olabilir? Yani kişi, hiçbir hazzın insanın hazzı için olmadığı, sadece Yaradan’ı memnun etmek için olduğu bir dereceye ulaşmalıdır.
Kişi, kendisini Tora ve Mitzvot’la [emirlerle] ilgilenmeye mecbur edecek böyle bir işten ne tür bir tat alabilir? Ne de olsa, onları “tüm kalbinizle ve tüm ruhunuzla” Tora ve Mitzvot ile ilgilenmek için yeterince iyi bir neden olarak görmezler.
Bilakis, kişi kendi menfaati için daha büyük zevkler elde edeceği maddi şeylerden, kendi menfaatinden feragat ettiğini anlar, fakat bir ihsan etme kabında nasıl bir tat olabilir ki?
Bununla ilgili, yazılmış olduğu gibi “bir kanun, Benim önümde bir emir ve ondan şüphe etmeye izniniz yok.” cevabı gelir. Bu demektir ki, beden şeytana ve dünya milletlerine sorusu sorarken, ona hiçbir cevap vermemeliyiz. Bunun yerine, bedenimize bunun böyle olduğunu, cennetten bir emir olduğunu, alma amacının bizim için yasak olduğunu söylemeliyiz. Ancak o zaman, tartışmalardan kaçınabiliriz ve o zaman kazanabiliriz.
Ancak, kişi İsrail’in niteliğini edindiğinde, tam tersi olur – ihsan etmek için çalışamadığı sürece hiçbir hazza ya da tada sahip olmaz. Kişi, ihsan etmeyi hedefleyemediğinde, kendisini kötü ve ölü hisseder çünkü o zaman “Hayatlarında, kötülere ‘ölü’ denildiğini” hisseder çünkü o zamandan beri Yaradan ile Dvekut’un [yapışma] hazzını hissetmekle ödüllendirilir ve Yaradan’dan ayrıldığında ise bunun tersi olur.
“Şeytan ve dünya milletleri İsrail’i saydıkları için” vb.nin anlamı budur. Ama İsrail niteliğini edindiklerinde, dünya milletlerinin kontrolünden çıktıklarında tam tersi olur: Hayattaki tüm tadı, tam olarak ihsan etme amacında hissederler, buna Dvekut denir.
“Anne gelsin ve oğlunu silsin” in anlamı budur. Buzağı ile olan olay, almak için alma koşuluna düşmeleriydi. O zamanda inek, buzağı ile olan olayı siler. İnek, nefsinin iptali, ineğin yakılması olarak kabul edilen, Lişma [O’nun uğruna] niyeti olarak kabul edilir.
Sulam’da [Zohar üzerine merdiven yorumunda], şöyle açıklanır; bu, Hohma [bilgelik] denilen sol çizginin tamamını kaybetmiş, bir nokta haline dönen ay hakkında söylenen “Git ve kendini küçült” olarak kabul edilir. Doğal olarak buzağının günahı ortadan kalkar ve sadece ihsan etmek amacıyla yürür.