Not 31
“Tora’nı [yasalar / öğreti] nasıl da seviyorum, bu benim gün boyu sohbetimdir. Emirlerin beni düşmanlarımdan daha akıllı yapıyor.”
Birçok çeşit “Ne” var: 1) “Bu çalışma, senin için nedir?” 2) “Efendi Tanrınız sizden ne talep eder?”
“Ne”ler birbiriyle çelişir. Bir “Ne”, Yaradan’dan uzaklaşmaktan, diğeri “Yaradan” a yaklaşmaktan bahseder. Doreş [gerektirir], Doreş be Şlomha [Saygılarını gönderir] sözcüklerinden gelir. Yine de, her ikisi de Tora olarak kabul edilir yani her ikisi de bize, bir kişinin pratikte öğrenmesi gereken bir tek şey öğretmeye gelir.
“Efendi Tanrınızın sizden ne talep ettiğini” anlayabiliriz, bu bir kişi öğrenmeli ve anlamalı ki ne yapacağını bilsin anlamındadır. Fakat “Bu çalışma nedir?” bize ne öğretmeye gelir?
Ayet bunu söylediğinden, açıkça bir kişi bu safhayı bütün alçaklığında hissetmelidir. Tüm bunlara neden ihtiyacım var? Görünürde, insanın bu safhaya hiç girmemesi daha iyi olurdu ve bu tür düşünceler ona gelirse, onlara dikkat etmeseydi daha iyi olurdu.
Görürüz ki kötü olanın sorusuna “Ve onları ezberleyeceksiniz, böylece Tora’nın sözleri ağzınızda keskin olacak, eğer birisi size bir şey soracak olursa, konuşmadan önce tereddüt etmeyin fakat hemen ona söyleyin” (Kiduşin 30a). Dediği gibi olan, “Körelmiş dişleri”’nden başka cevap yoktur. Kişi ona, bu “Ne” hakkında ne söyleyebilir? Diğer “Ne”, “Efendi Tanrınızın sizden talep ettiği şey nedir? Sadece Ben’den korkmanız mı?” anlamındadır.
Başka bir deyişle, Efendiniz Tanrınızın sorduğu ilk “Ne” yi bilmeliyiz, sen değilsin yani Yaradan bu “Ne” yi aklına getirdi, zira dünyada başka bir kuvvet yok “O’ndan başkası yok” yazıldığı gibi.
Açıkça, Yaradan kendisine karşı bir yaradılış yaratmayacaktır. Aksine, bu düşünceyi, cennetin krallığının yükünün mantık üstünde kabulü olan, O’ndan korkması amacıyla yarattı zira kötülerin sorusu aracılığıyla, kişi cennetin krallığının “korku” olarak adlandırılan yükünün yeni bir kabulünü üstlenmelidir, her seferinde yeniden.
Üstesinden gelme ve cennetin krallığının yükünü üstüne alma gücü, Tora ve Mitzvot [emirler] aracılığıyla olur, onları uygulayarak bir kişi kötülüğünden arındırılır, ancak o zaman cennet krallığının yükünü kabul edebilecektir.
Bu, “Tanrı yaptı ki, O korkulacaktı”nın anlamıdır yani hissettiğimiz tüm kötü durum, yalnızca kişinin bulunduğu safhada kalmaması içindir. Yani bir kişi Yaradan’ın büyüklüğünün derecelerinde yükselmedikçe, üstesinden gelemeyecektir ve kişi sadece Yaradan’ın büyüklüğünü hissettiğinde kalbi teslim olur. Bu, Yaradan’ın korku derecelerine tırmanmaya sahip olmak olarak kabul edilir.
Sonuç olarak bu sorular, Yaradan’ın büyüklüğüyle ödüllendirilmesi için, Yaradan’ın onun kalbini ve gözlerini açmasına ihtiyaç duymasına neden olur. Aksi halde, yetiştirilirken edindiği cennet korkusu yeterli gelir. Ancak kötü olanın sorusu ona gelmeye devam ettiğinde, bu onun için yeterli değildir ve kişinin Yaradan’ın büyüklüğünün derecelerini sürekli olarak yükseltmesi gerekir.
“Tora’nı [öğreti] nasıl seviyorum” sözlerinin anlamı budur. “Ne” sorusu sayesinde, Tora sevgisiyle ödüllendirilecek bir neden ve gerekçe vardır, aksi takdirde “Ne” sorusuna cevap veremeyiz, ancak sadece Or Yaşar’da [Direkt Işık] cennetin krallığın yükünü kabul ettiğimiz ölçüde ve bununla ancak Tora ve Mitzvot’taki ışık aracılığıyla ödüllendirilebiliriz. Bu nedenle “Ne” sorusu her zaman geldiği için “bu benim gün boyu sohbetimdir”.