Not 313
“Ve şöyle oldu, iyilik yaptığınız için, Rab sevindi, …Böylece Rab siz yok olduğunuz için sevinecek” (Tesniye 28).
Bir kişi bir hedefe ulaştığında veya hedefe yaklaştığını gördüğünde sevinç vardır.
Genel olarak dünyada, bütün temel bu dünyada ve sonraki dünyada ödül almak üzerine inşa edilmiştir ve Mitzvot‘un [emirlerin] yerine getirilmesini iptal etmek gibi bir durum söz konusu değildir. Aksine, bir kişi bazen daha fazlasını, bazen de daha azını yapar. Ancak, inancı sabit olduğundan ve yapamadığı işlerde, aklanmak için mazeretleri olduğundan, kişi bunları eksilterek veya ekleyerek kötü adam olmaz.
Ancak bireysel düzeyde, uymasına rağmen, yine de, bireysel düzeyde asıl şey herhangi bir ödül olmadan ihsan etmek olan niyet olduğu için, beden bunu kabul etmez. Bu onda yabancı düşüncelere neden olur ve sonra kötü olduğunu görür, ancak eylemler açısından her zaman olduğu gibi davranır. Ama niyet üzerinde, kendini haklı çıkaramaz, bu yüzden kendisi hakkında kötü olduğunu söylemelidir.
Bunun neden böyle olduğunu sormalıyız. Neden yabancı düşünce ona geldi? Bu böyledir çünkü Yaradan kişinin gerçeğin yolunda yürümesini ister. Ve Lo Lişma [O’nun hatırı için değil], koşulunda kalmaması için Lo Lişma’da Tora ve Mitzvot ile ilgilenmesine izin verilmez ve yabancı bir düşünce gönderilir, böylece Tora ve Mitzvot ile meşgul olmak isterse, onun tek yolu Lişma’dadır [O’nun hatırı için].
Bu nedenle, “Rab iyilik yapmaktan haz aldığında” dendiğinde bu, kişinin Tora ve Mitzvot ile meşgul olması demektir. Ve “Böylece Rab sizi mahvetmek için sevindirecek” demek, kişinin bulunduğu durumda aynı şekilde kalmasına ve genel halk gibi Tora ve Mitzvot‘a uymasına izin vermediği anlamına gelir. Neden? Çünkü bununla, Lişma [Onun hatırı için] durumuna sahip olması gerekecek, aksi takdirde genel halk Tora ve Mitzvot‘a uyacak ve o bunu yapmayacaktır. Buradan, onun genel halktan bile daha kötü olduğu sonucu çıkar.