Not 420
Haziran 1980
“Gönder”, RASHI “Sebebine göre.” diye yorumladı.
Casusları İsrail topraklarını gezmeye göndermenin Cennetin Krallığını kabul etme meselesi olduğu bilinmektedir, çünkü insan her zaman Yaradan’ın yolunda, “Yaradan’ın hatırı için” denen hakikat yolunda yürümenin değip değmeyeceğini gören casuslara sahiptir.
Tora bize burasının süt ve bal akan bir ülke olduğunu vaat eder, ancak bu yeri gezmek için casuslar gönderen beden, orada kendi yararının olmadığını görür ve sonra beden “Cennet Krallığı ” denilen bu yere yürümeyi kabul etmez.
Yazılıdır ki, Yaradan onlara, Tora’yla uğraşmak anlamına gelen “Negev’de yukarı çıkın”, “Ülkenin nasıl olduğuna bakın”, yani dünyayı ondan görün, bunun bir miras ve daha fazlası olduğunu, “Onun içinde yaşayan insanlar” Cennet Bahçesi içindeki erdemlilerdir der. (Zohar, Madde 56-57)
Orada aynı zamanda yazılıdır ki, “Ülkeyi gezmekten döndüklerinde…” hakikat yolundan dönüp “Biz ondan ne elde ettik? Bugüne kadar dünyada iyi görmemiştik. Tora’da emek sarf ettik ve ev boş. O dünyada kim ödüllendirilmiş olacak? Buna kim miras olarak alacak? Böyle emek sarf etmeseydik daha iyi olurdu” derler. (Madde 63).