1) Zohar, VaYeşev, “Yusuf’un Satılışı”, Madde 13
Erdemli Yusuf, yedinci Sefira olarak kabul edilir, ZA’nın Sefirot’ları içinde olduğu gibi. O, üst dünyada bunu yarattığı için, alt dünyada da bunu yarattı, altı gerçek erdemli – İbrahim, İshak, Yakup, Davut, Musa ve Harun – ve biri de, yedinci Yusuf’tur.
2) Zohar, VaYeşev, “Yusuf’un Satılışı”, Madde 22-24
Dünya, erdemli Yusuf tarafından beslenir, yazıldığı gibi, “Ve Yusuf ülkedeki bütün insanlara satıyordu.” Ne satıyordu? Önce, “Herkesin gözü Sana bakar” yazdığı gibi üst dünyadan sattı ve sonra alt dünyaya sattı. Yusuf, yazıldığı gibi “her şey” olarak adlandırılır, “Ve Yusuf tedarik eder.” Bu nedenle herkes tarafından “erdemli Yusuf” ve “yukarı Yesod [temel]” olarak adlandırılır, çünkü besin ondan Malhut’a ve Malhut’tan tüm dünyalara uzandığı için, o dünyayı besler. Kol [hepsi] Kalkalah [hüküm] kelimesinden gelir, yazdığı gibi, Malhut’a “İsrail’in taşı olan Çoban vardır” ve yemeği Yusuf’tan Yesod’dan alır denir. Bu yüzden ona “hepsi” denir.
3) Baal HaSulam, Şamati 102, Ve Seni Güzel Ağaçların Meyvesine Götüreceksin
Uşpizin-de-Yosef’de (Sukkot) Duydum
Ayette; “Ve seni götüreceksin… narenciye ağaçlarının meyvelerine,” bu haktan yana olan, “meyve veren,” anlamındadır. Keduşa (Kutsallık) ile Sitra Ahra (öteki taraf), yani “Başka bir Tanrı verimsiz ve meyve vermez”, arasındaki tüm farklılık budur. Ancak haktan yana olana Hadar (narenciye) denir, çünkü o meyve verir, o ağacında yıldan yıla yaşar (Dar). Bu yüzden Yusuf hakkında şöyle yazar, “Kutsal toprakların tüm halkı için tedarik eden (Maşbir) tek kişi oydu,” onlara kendi sahip olduğu ve onların sahip olmadığı meyvelerden ayırmak (Şover) için. Böylece ister iyi taraftan olsun ister tam tersi taraftan olsun herkes onun konumunu hissetti.
4) Rabaş, Not 378, Yakup Babasının Oturduğu Topraklarda Yaşadı
İfşa etme, esas olarak Hazeh ve aşağısından, NHY’nin niteliğidir ve en önemlisi, Yusuf’un niteliği olan Yesod adı verilen orta çizgidir. Bu yüzden “İsrail Yusuf’u sevdi” denilir.
Yukarıda Hesed ile Gevura arasında karar veren, Tifferet adlı bir orta çizgi ve Netzah ile Hod arasında karar veren, Yesod denilen ve Hazeh’den ve aşağıdan bir orta çizgi vardır. Çalışma, esas olarak sol çizgiye boyun eğdirmektir, çünkü özellikle orta çizgi onu bastırır.
5) Rabaş, Not 675, Yusuf Niteliği
“Bu dünya”, alma kabı olan Malhut olarak adlandırılır. “Sonraki dünya” ihsan etme kabı olan Bina olarak adlandırılır. Dolayısıyla ihsan etmek için ihsan etme kaplarına bağlanmaları yetmez, ihsan etmek için alma ile de ödüllendirilmek isterler. Buna, Kelim’in NHY’ı ve ışıkların GAR’ı olarak adlandırılan, orta çizgi olan Sefirot NHY olan “Yusuf’un öfkesi üzerine sıçradı” denir. O, kızgındı çünkü Yusuf’in niteliği olan Yesod adlı ifşa olmuş NHY ile hala ödüllendirilmemişti.
6) Rabaş, Not 501, Gerçeğin Niteliği -1
Yusuf’un formu Yesod’dur, bir anlaşmadır çünkü o erdemli kabul edilir.
7) Zohar, VaYeşev, “Yusuf’un Satılışı”, Madde 15
Şöyle yazılmıştır: “Yusuf verimli bir daldır, bir baharın verimli dalıdır”, çünkü bedenin tüm organları arasında, bu erdemli dışında meyve veren yoktur, dünyanın Yesod’udur [temeli]. Bu nedenle, “Verimli ol ve çoğal” sözleriyle, meyve veren Yesod, Yusuf olarak anılır.
8) Rabaş, Makale 3 (1984), Dost Sevgisi – 1
“Ve tarlada gezinirken bir adam onu buldu. Ve adam ona sordu: ‘Ne arıyorsun?’ Şöyle dedi: ‘Kardeşlerimi arıyorum. Sana yalvarırım, bana sürüyü nerede otlattıklarını söyle.’” (Genesis, 37) “Tarlada gezinen” adam, dünyayı besleyecek ekine kaynak olan yer anlamına gelir. Ve tarladaki çalışma, toprağı sürmek, tohum ekmek ve ekin biçmektir. Bununla ilgili şöyle denir: “Gözyaşı içinde ekenler, neşe içinde biçecek” ve buna, “Efendi’nin kutsadığı toprak” denir. Baal HaTurim, tarlada gezinen kişiyi, aklın yolundan sapan kişi olarak açıklar. O, “tarlada gezinen eşek” durumundadır ve ulaşması gereken yere onu götürecek olan gerçek yolu bilmez. Ve ulaşması gereken amaca asla ulaşamayacağını düşündüğü bir koşula gelir. “Ve adam ona sordu,’ Ne arıyorsun?’”, yani, “Sana nasıl yardım edebilirim?” “Ve o şöyle dedi: ‘Kardeşlerimi arıyorum.’” Kardeşlerimle yani dost sevgisinin olduğu bir grupla beraber, Yaradan’ın evine giden yolu çıkabileceğim. Bu yola, “ihsan etme yolu” denir ve bu yol, doğamıza aykırıdır. Bunu gerçekleştirebilmek için, herkesin dostuna yardım edebileceği, dost sevgisinden başka bir yol yoktur. “Ve adam şöyle dedi: ‘Bu yüzden ayrıldılar.’” Ve Raşi, bunu, onlar kendilerini kardeşlikten ayırdılar yani seninle bağ kurmak istemiyorlar olarak yorumlar. Bu, sonuçta, İsrail’in Mısır’a sürgününe neden oldu. Ve Mısır’dan çıkmak için, dost sevgisinde olmak isteyen bir gruba girmeyi görev edinmeliyiz ve bu sayede Mısır’dan çıkmak ve Tora’yı almakla ödüllendirilebiliriz.
9) Rabaş, Not 703, Miketz (Sonra)
Yine de Yusuf’un iki kez çukurda olduğunu görüyoruz; 1) kardeşleri tarafından “Ve onu çukura attılar” yazıldığı gibi 2) aşçı başı tarafından “ve aceleyle onu çukurdan çıkardılar” diye yazıldığı gibi. Çukurun, hapishane anlamına geldiğini söylemeliyiz yani bu, kişinin kötü eğilimin kontrolü altında olduğu, onun tarafından hapsedildiği ve onun otoritesinden çıkamadığı zamandır. Yusuf, babanın onurlandırılması Mitzva’sını [emir] uygulayarak, Mitzva’nın aydınlatılması vasıtasıyla hapishanede olduğunu gördü, zira karanlık sırasında gerçeği görmek imkânsızdır. Ama bu sadece İsrailliler olan kardeşleri aracılığıyla oldu. Yani, Yaradan’ın yolunda yürüdüğünü gördü ama onu çalıştıran neden, çevreydi ki o İsraillilerin çevresindeydi. Sonuç olarak çevre tarafından hapsedildi yani çevre yüzünden Tora ile meşgul olması ve çalışması gerekiyordu. Kişi daha büyük ışıkla ödüllendirildiğinde, gerçeği görür ki İsrail’in hapishanesinde değil, gerçekten de Klipa’nın ellerindedir. Eylem nedeniyle “erdemli” olarak adlandırılması meselesi, o zaman kendisini hapse sokanın Potifar olduğunu gördü ve onun gerçek bir Klipa olduğunu gördü. O zaman, dua için bir yer vardı ki Yaradan onu hapisten kurtaracaktı. Kişi, lüks için değil de ihtiyaçlar için Yaradan’ın yardımına ihtiyacı olduğunu ne kadar çok anlarsa, dua o kadar gerçek olur. Bu nedenle, bu yukarıda kabul edilir ve Yaradan kişiyi hapisten kurtarır ve Şehina’nın yüzünün alıcıları arasında olmakla ödüllendirilir.
10) Baal HaSulam, 10. Mektup
Mısır’daki kölelik ve sürgün şu sözlerle başlar, “Ve Mısır’da Yusuf’u bilmeyen yeni bir kral doğdu.” Bu demektir ki, bir önceki derecelerinden düştükleri için şimdi her birinin aklında yeni bir yönetim belirdi. Şunu söylemiştik, “Öğrenci sürgün edildiğinde, hocası da onla beraber sürgün edilir”. Bu yüzden, açıkça, Yusuf’u tanımadılar. Diğer bir deyişle, onu, ancak kalplerinde değer verdikleri ölçüde edindiler. Bu nedenle, Yusuf’un imajını kendileri gibi tasvir ettiler. Bu yüzden Yusuf’u tanımadılar ve kölelik başladı. Aksi takdirde erdemliler kesinlikle onları koruyacak, sürgün ya da kölelik onlara asla yaklaşmayacaktı.
11) Baal HaSulam, Şamati 33, Haman İle Kefaret Günlerinin Kuraları
Ancak bu Elişa da Yusuf´un sabahı formundaydı, yazıldığı üzere, “Sabah aydınlanıyordu ve erkekler uzağa gönderildi, onlar ve eşekleri.”
Bu, zaten kişi bu çelişkilerin üzerinde duran Işığa layık olduğu anlamına gelir. Zira kişinin eleştiri diye adlandırılan bu çelişkileri, yenmek istediği ile Işık bunların üzerine çekilir. Bu yazılmış olduğu gibidir, “Arınmak için gelene yardım edilir.” Ve kişi zaten bu Işığı tüm bu eleştirilerin üzerine çektiği ve başka ekleyecek bir şey olmadığı için, tüm eleştiriler onun içinde tamamlandığı için, çelişkiler ve eleştiriler kendiliğinden biter. Çünkü bu durum amaçsız davranan birinin olmayacağı için anlamsız bir davranış olamayacağı kuralına uyar. Gerçekten de bilmemiz gereklidir ki, kişiye, sanki “İyi ve İyilik yapan” bir rehberliğe karşıt gibi görünen her şey, sadece insanı, bu çelişkileri aşmak için Üst Işığı çekmeye zorlamak için vardır, yoksa kişi bunların üstesinden gelemez. Bu durum, kişinin Dinim (yargı) demek olan çelişkiler var olduğunda, “Yaradan´ın Yüceliği” koşulunu genişletmesidir.
12) Rabaş Makale 8 (1987), Gerçek ile Merhamet ve Gerçek Olmayan Merhamet Arasındaki Fark
Yakup, oğlu Yusuf’a şöyle buyurdu: 1) Gerçek merhametle davranın. Bu böyledir çünkü çalışmanın başlangıcı, “ihsan etmek için ihsan etme” olarak adlandırılan Lişma’ya ulaşmamız gerektiğidir ve çalışma için hiçbir ödül talep etmeyiz. RAŞİ’nin yorumunun anlamı budur, ölüye gösterdiğimiz merhametten hiçbir ödül beklenmez, onlar sadece merhamet gösterirler, bu, bir ödül beklemeden ihsan etmek için ihsan etme eylemi anlamına gelir.
13) Rabaş, Not 505, Gerçek Merhamet
“Ve oğlu Yusuf’u çağırdı ve ona dedi ki …’Bana merhamet ve hakikatle yap.’” RAŞİ, bunun, gerçek merhametin karşılığında bir ödeme beklenmediği anlamına geldiğini yorumladı. Neden sadece Yusuf’u çağırdığını sordu. Yeteneği olduğu için diye cevapladı.
14) Rabaş, 27. Mektup
Hakikat niteliği Yakup’un ölümünden önce verildi, yani o Yusuf’un merhamet içinde olmasını istedi, yani bununla Yusuf hakikat niteliği, ihsan ile ödüllendirilecekti. Tüm oğulları için bu böyledir, fakat özellikle Yusuf’a emir verdi, yani ölümünden sonra Yusuf, ağabeyleri tarafından satılamayacaktı. Yusuf, ağabeylerinin onu satarak lekelendiğini görmesine rağmen, yine de sadece hakikat niteliğine, ihsana ve Yaradan’a bağlanmak zorundaydı.
15) Baal HaSulam, Şamati 183, Mesih’i Fark Etmek
Mesih oğlu Yusuf ve Mesih oğlu Davut farkındalıkları vardır. Her ikisi birleşmelidir ve ondan sonra onların içinde gerçek bir bütünlük olacaktır.
16) Baal HaSulam, Şamati 102, Ve Seni Güzel Ağaçların Meyvesine Götüreceksin
Bu, Kutsal Ari’nin Yusuf’un, Mesih oğlu olmasını açıklamaktadır. Bundan dolayı o, bu kadar bilgeliği ifşa edebildi, çünkü ifşa edilmiş dünyadan izni vardı.
17) Rabaş, Not 365, “Ve Yahuda Ona Yaklaştı – 1”
Yusuf, “Yusuf kendini tutamazdı,” sözünde olduğu gibi kurtuluştur ve Mohin ona ifşa oldu. Bu, “Yusuf kendisini kardeşlerine tanıttığında hiçbir erkek yanında durmadı” sözünün anlamıdır. Yaradan Kendisini ifşa ettiğinde, “hiç kimse durmadı.” Yani o anda, kişi kendi varlığını iptal eder ve hakikat yolunda yürümeye başlar.