Not 446
Şimdi, hiçbir tehlikesinin olmadığı, tam tersine büyük bir tatlandırmanın olduğu, kuru toprağın anlamını açıklayacağız. Lakin bu, yiyecek ve besin sağlayamadığı için, dışarı vermeden içeri almaya benzer zira yiyecek ve besin sağlayamaz ve içine düşenler, “güneş ısındığında, o erir.” örneğinde olduğu gibi, onun ısısı ve kuruluğuyla yanar ve kaybolur.
Bu, “Topraktan buhar yükseldi ve yeryüzünü suladı.” sözünün anlamıdır çünkü toprağın gücü esas olarak tüm tatlandırmaların geldiği kendi yüzeyidir. Ayrıca “buhar”, arzunun ve toprağın tam tersi olan “buhar ve parçalayan” kelimelerinden gelir.
Aslında, bu buharın sudaki sonsuz derinlikten geldiğini ama fırtınalı bir rüzgârda değil, sadece güneşin ışıklarını tamamen bloke eden ve “yeryüzü” ve “kuru toprak” olarak kabul edileni ve güneş ışığını tamamen kapatan, bulut sütunlarından geldiğini bilin. O, yeryüzünde yaşayanlara karanlık ve sis getirir ve buharlaşmış, parçalayıcı ve karanlık olan bu bulutların kendileri, denizin sularına daldırılır ve deniz suyunun gökyüzüne karışmasından emilir ve su bulutlarda tatlanır ve yeryüzünü sular.
Toprak ortaya çıkar çünkü kuru toprak, derin suların Kli’si [kab] tarafından sertleşir ve sonra meyveler verir. Bu, sudaki hem büyük hem de küçük derin sular için olan, iki misli “iyiydi” nin anlamıdır. Bunun nedeni, tüm suların önce tek bir yerde, merhamet ve yaşam niteliğinde toplanmasıydı. Bu nedenle “Ve sessiz kaldıkları için sevindiler” sözünde olduğu gibi, onlar da bir olarak iyileştirildi.
Üçüncü gün. İlk günün ışığının Keter olduğunu, ikinci günün ışığının AB olduğunu ve üçüncü günün ışığının SAG olduğunu ve SAG‘ın, Galgalta ve AB‘yi içerdiğini ve onları hem denizdeki sularda hem de toprağın verdiği meyvelerin içinde tuttuğunu görüyorsunuz.
“Akşam” birleşmeyi gösterdiğinden ve ilk gün hakında, “akşam ve sabah” diye yazıldığı için, o halde orada birleşme olmadan Behina Dalet [dördüncü safha] olduğunu nasıl söylüyor? diye kafanız karışmasın.
Bununla birlikte, Tora, yaratılıştan ve merhamet niteliğini, Bereşit Bet’in kökü ile ilişkilendiren ayet olan Bereşit‘ten [başlangıçta] söz eder. Ancak biz, dokuz söze, Ein Sof‘dan [sonsuzluk] yani “bir günün” anlamından… ve yaratılışa… ikinci günden başlıyoruz.
İki misli “iyiydi”. Bütün su, tek bir yerde, merhamet niteliğinde toplandığından, büyük derin suların Malkut de Bina’sı ve bozulma üst olana atfedildiği için, onlar da ortaya çıkan topraklarda olduğu gibi, bir olarak şifalandırıldılar. Sonra iki boşluk, içmek ve meyve vermek için iyi hale gelir. “Ve kuru toprak ortaya çıktı” diye yazıldığı gibi, kuru toprağın ortaya çıkarılmasından öncekileri ve ardından topraktan ekmek ve meyveler çıkarmak için Segula’nın [güç/erdem/şifa] yapımını anlayın.
Bereşit‘in Bet’i, RADLA‘dır. Bir gün, Behina Dalet’tir, tıpkı birleşme olmadan Behina Dalet olan içsel Zivug’dan [çiftleşme] onun içindeki göklerde olduğu gibi. İkinci gün, kuru topraktan önceki Malhut de AB‘dir ve üçüncü gün, kuru toprağın olduğu Malkut de SAG’dır.