Not 406
“Altı gün çalışacaksınız… dedi Rabbi Yosi … ve ‘Altıda’ diye yazmıyor … her gün, tüm yaratılış çalışmalarının ortaya çıktığı üst altı gün HGT NH… dedi Rabbi Yitzhak … Rabbi Hiya, ‘Çünkü Zeir Anpin olarak kabul edilmelerine rağmen bunlarda çalışmaya izin verildi, Havdalah [ayrılık] kuruldu’. O, ‘Ayrılık nedir? diye sorar. Birbirlerine mi karışmış olmalılar?’ diye yanıtlar, ‘Kutsallık kendi içinde bir şeydir ve ayrılık dünyevi ile kutsal arasındadır’” vb. (Zohar, Emor, 112).
Baal HaSulam, neden Zeir Anpin olarak kabul edilen altı işgününün dünyevi olduğunu ve son idrak olan Malkut‘un kutsal olduğunu sordu. Zeir Anpin‘in “altı günlük eylem” olarak adlandırıldığını, çünkü her gün o günlere küçük bir ışık tuttuklarını ve onlardan her gün çoğaldıklarını söyledi. Ancak Şabat, altı günlük eylemde bulunanların o zaman ortaya çıktığı anlamına gelir. Buradan, Zeir Anpin‘in ifşasının Şabat’ta olduğu, ancak Malhut “fakir ve yetersiz” olarak adlandırıldığı için, Şabat’ın kendisinin verecek bir şeye sahip olma niteliği yoktur.
Buna göre, hiçbir şeyi olmayan Malkut’tan yani Şabat’tan kendisinden verecek hiçbir şeyi olmadığı sonucu çıkar. Bu nedenle Şabat’ta çalışmak yasaktır çünkü Malkut‘un kendi niteliğinden verecek hiçbir şeyi yoktur. Aksine, HGT NH olan Zeir Anpin, her Sefira [Sefirot’un tekil hali] kendi niteliğini… karşısına verir. Bu nedenle, altı günlük eylem sadece Zeir Anpin ile ilgilidir çünkü sadece Zeir Anpin‘in her gün vereceği bir şey vardır.
Ancak Zeir Anpin‘in ışıklarının ifşası Malkut‘ta aydınlanır, bu yüzden Şabat’a “kutsal” denir, o zamandan beri bolluk ifşa edilmiştir. Aksine Şabat olan Malkut‘ta Zeir Anpin‘in bolluğunun ifşa olması için hafta içi çalışmak gerekir.
“Dileğini bulurken bir konu söyle.” Rabbi Yosi, “Kişi bir şeyler konuşuyorsa, Şabat için eksikliği nedir?” diye sordu. Ona bunun kesinlikle Şabat için bir eksiklik olduğunu söyledi çünkü sesi olmayan bir kişinin söylediği tek bir kelime yoktur ki yükselip başka bir kelimeyi uyandırsın.
Ve o nedir? Kutsal olmayan her şey dünyevi olduğu için, o hafta içi günler “dünyevi” denen şeydir. Kutsal günde dünyevilik uyandığında, bu gerçekten de yukarıda bir eksikliktir ve Yaradan ve İsrail halkı bunu sordu, bizim bağımızı ayırmak isteyen kim, burada dünyeviliğe ihtiyaç duyan kim. (Zohar, Emor, Madde 294).