Not 274
Yeni doğmuş bir bebek, özellikle bir erkek ve bir kadın aracılığıyla doğar. Tek başına bir erkekten ya da bir kadından yavru olamaz. Etikte, erkek “ihsan etme kuvveti” olarak kabul edilir ve kadın “alma kuvveti”dir. Yavrular, içinde yaşamın nefesinin olduğu iyi eylemlerdir.
Dolayısıyla, kişi yalnızca ihsan etme kuvvetine sahip olduğunda, emeğe sahip değildir ve ödülün emeğe göre olduğuna dair bir kural vardır. Kişi sadece ihsan etme kuvvetine sahip olduğu için emekten yoksundur ve emek olmadan kişinin Yaradan’ın ışığıyla ödüllendirilmesi imkânsızdır, bilgelerimizin “Emek vermediyseniz ve bulamadıysanız, inanmayın.” (Megillah 6b) dediği gibi.
Ayrıca bir kişi ihsan etme kıvılcımları olmadan yalnızca alma kuvvetine sahipse, artık kötüyü reddetme ve iyiyi seçme hususunda bir seçim yapamaz çünkü o zaman erdemin tarafında karar verme kuvvetine sahip değildir.
Bu nedenle, özellikle iki güç eşit olduğunda – alma kuvveti ve ihsan etme kuvveti – emek sayesinde üstesinden gelebilmek ve erdemin tarafını belirleyebilmek için çalışma ve emeğe yer vardır. O zaman, erdem tarafında karar verdiği bu eyleme “yeni doğan” denir, yani Yaradan bu eyleme yaşamın ruhunu yerleştirir. Buna “Adımı her nerede söylersem sana geleceğim ve seni kutsayacağım.” denir.