Not 226
Tabletler geminin içine yerleştirildi. Tabletlere Tora denir ve geminin içinde kıyafetlenir, yani inanç anlamında.
İnanç, üzerimize alma gücümüz dâhilinde olmayan büyük ve zor bir görevdir. Ancak bir kişi “Geminin taşıyıcılarını taşıdığını” bilmelidir. Başka bir deyişle kişinin yapabileceği şey yalnızca Yaradan korkusunu, bu görevi yerine getirmenin insan güçlerinden ne kadar uzak olduğunu bilmektir.
Bu, “Kim” ve “Ne” sorularıyla ilgili olarak, “Yaradan’ın yardımı olmasaydı, üstesinden gelemezdi”’deki gibidir. Bu, bir kişinin korkunun ölçülerini talep etmesi ve onu gerçek, saf ve temiz formunda görmesi gerektiği anlamına gelir, “Gümüş olarak onun peşinden koşarsanız ve onu bir hazine olarak ararsanız, o zaman Yaradan korkusunu anlayacaksınız.” Onun formunu görmenin peşinden koşmadan önce, bir kişinin Yaradan korkusunun ne olduğunu anlaması imkânsızdır.
Sonra kişi bedenin zorluklarını ve direnişini gördüğü zaman ve bir kişinin onu almasının tamamen imkânsız olduğunu gördüğümüzde, Yaradan’ın yardım edeceği dua yeri burasıdır, “Yaradan’ın yardımı olmasaydı”da olduğu gibi.
O zaman “Ve Tanrı’nın bilgisini bulacaksınız” gerçek olur, çünkü ancak o zaman Keduşa’nın [kutsallık] bilgisiyle ödüllendirilme zamanıdır. Bu nedenle buna “bulmak” denir, çünkü bir kişi inancın yükünü üzerine almasının tamamen imkânsız olduğunu zaten görmektedir. Sonuç olarak bütün araştırmalardan sonra bulduğu tek şey olumsuzluk, bu niteliğin ondan ne kadar uzak olduğu idi. Yine de, ancak o zaman O’nun adının ifşasıyla ödüllendirilir.
Buradan bunun bir neden ve sonuç manasında olmadığı anlaşılıyor, sıralama bugün az şey biliyorum ve yarın daha fazlasını biliyorum olduğu zaman, ta ki tüm mesela ona bilinir olana kadar.
Fakat bu tam tersidir: Bugün çok az şey biliyorum ve yarın, bir saflık suretiyle aramadıkça, içimde giderek daha da azını bulurum ve ertesi gün hatta daha da azını ta ki sıfır noktasına varana kadar.
Ancak o zaman kişi bütünlükte inancı üzerine almaya uygundur. Buradan bunun kayıtsızlıkla gelen bir buluş olduğu sonucu çıkar. Bu yüzden yazılmıştır “Ve Tanrı’nın bilgisini bulacaksınız.”
Geminin anlamı budur, yani taşıyıcılarını taşıyan inancın. Bu, üzerine ağır görevi üstlenen taşıyıcılara inancın güç verdiği anlamına gelir. Onlar inancın yükünü taşıyamayacaklarını ve inancı taşıyor olduklarını düşündükleri bir duruma gelirler, yani gemiyi inancın omuzlarında taşımanın insanın kabiliyeti dâhilinde olduğunu görmezler, “gemi” denen bir yük olan, “omuzda taşınacak.”
Fakat inancın insana güç verdiğini bilmeliyiz. İnsana, “Yaşam kendini taşır” olarak kabul edilen canlılığı verir. Bu, insan aklına göre, ister akılda ister kalpte olsun alma arzusunun herhangi bir kavrayışından uzak bir dereceye ulaşmanın imkânsız olduğu anlamına gelir. Ve yine de, bu “yaşam kendini taşır”da olduğu gibi güç verir, bir kişiyi taşıyan “Gemi taşıyıcılarını taşır” da olduğu gibi.
Daha sonra kişi bununla ödüllendirilip bu gerçekliğe sahip olduğunda, buna “buluş” adını verir ve o her zaman “cennet ile yeryüzü arasında” kalacağını düşünmüştür. O zaman, böyle bir safhada bile ona sonsuz yaşam verebileceğini görür.