“İyilik İsrail için olsun, Tanrı kalbi arınmışlar içindir.” Bilinir ki, “tek” ve “tam” küçültme adlarıdır. Bu demektir ki, Tora’da “tek” ve “tam” kelimelerinin geçtiği her cümle küçültmeyi ifade eder.
Dolayısıyla çalışmayla ilgili olarak bunu kişinin kendini küçültmesi, eksiltmesi olarak yorumlamalıyız. Düşüklük, kişinin mağrur, yani Gadlut’ta (yücelik) olma isteğine karşılık gelir. Bu demektir ki, kişi, ruhunun görmeyi ve duymayı arzuladığı her şeyi anlamak ister, fakat yine de kendini eksiltir ve Tora ve Mitzvot’u kesin bir yalınlıkla, gözü kapalı yerine getirmeye hemfikir olur. Bu “İsrail için iyi” sözünün anlamıdır. Yaşar-El (İsrail) kelimesi, Li Roş (baş (akıl) benim) kelimesinin harfleridir.
Bu demektir ki, kişi, “tam” olarak tanımlanmasına, yani küçülme ve eksilme aşamasında olmasına rağmen, Keduşa (Kutsallık) aklına sahip olduğuna inanır. Ve “tam” ile ilgili olarak bunun mutlak iyi olduğunu söyler. Sonra “Tanrı kalbi arınmışlar içindir” ayeti içinde var olur, yani arı bir kalple ödüllendirilir. Ve bu, “taştan kalbi etinden çıkaracak ve sana etten kalp vereceğim,” sözünün anlamıdır. Etten kalp Yukarıdan gelen kıyafetlenmenin Mohin’i denilen Mohin-de-Vak’tır. Ancak, Mohin-de-Gar aşağıda olanın çabası vasıtasıyla aşağıda olandan gelmelidir.
Vak-de-Mohin ve Gar-de-Mohin konusu bir açıklama gerektirir: her derecede Vak ve Gar’ın pek çok anlayışı vardır. Belki de burada pek çok yerde yazdığı şeye, “aşağıda olanın GE’si” denilen Katnut, “Üst Olanın AHP’ı” denilen, MAN yükselten Kli vasıtasıyla MAN’a yükselmesine, atıfta bulunuyordur. Öyle anlaşılıyor ki, Üst olan, aşağıda olanı yükseltir. Ve sonra aşağıda olan Işıkların Gar’ını ve Kelim’in AHP’ını almak için kendi kendine yükselmelidir.