Şabat Teşuvah’da Duydum, 9 Ekim 1948, Tel-Aviv
Ona “Şabat Teşuvah” (tövbenin Şabatı) denmesinin nedeni şudur ki, (on pişmanlık gününün sonunda, Kefaret Günü’nde), biz “günah için” deriz. Ve “günah için” sınayan hiç kimse orada yerini bulmaz, en azından yüzde altmış ve yüzde kırk açıklanabilir ve mazur görülebilir, belki de orada hissetmediğine dair bir şüphesi vardır. Fakat yüzde altmış kesinlikle kendini bulmaz.
Bu nedenle Şabat’ın erdemi vardır: Şabat’ın ışığı parlar ve gösterir, böylece kişi kendini tamamen yüzde yüz “günah içinde” bulabilir ki bu sadece ona verilmiştir, başkalarına değil. Ama Işık olmadan hissetmeyiz.