İnsan, bilerek veya bilmeyerek, bedenin beslenmesinin yasalarını korumak için çalışır ve uğraşır çünkü ödül ve ceza ifşa olur. Bu nedenle kişi, hasta olduğundaki gibi yeme veya içmede tat hissetmese dahi, bu yiyeceklerden hoşlanmasa bile, kendisini hala yemeye ve içmeye zorlar çünkü bu yasaları uygulamazsa cezalandırılacaktır ve sadece cezalandırılmış olmayacak, ölümle cezalandırılacaktır.
Bu, Tora ve Mitzvot [emir] olan, ruhun beslenmesinde böyle değildir. Kişi, içlerinde lezzet bulamadığında, onları zorla uygulayamaz. Aksine, ödül ve cezaya inandığı ölçüde onları uygular. Bununla birlikte, ödül ve ceza kişiye ifşa olmaz ancak ruhun beslenmesi, inanca ve inancın ölçüsüne bağlıdır ve kişi her zaman inançla gidemez. Diğer taraftan, ödül ve ceza biliniyorsa, onlar güçlü ve netlerdir ve kişinin yükseliş ve düşüşleri olduğu söylenemez.