Not 459
“Bu sözleri işittiğin, bunlara uyduğun ve yerine getirdiğin için gerçekleşti.” “Tanrınız Efendi, atalarınıza ant içtiği antlaşmayı ve iyiliği sizinle sürdürecektir.” “Alçakgönüllülük ve Yaradan korkusu nedeniyle.”
Kişi, Yaradan’ın yolunda yürüdüğünde, her gün Tora ve Mitzvot’tan [emirler] belli bir ölçü edindiğini hisseder ve bazen daha çok, bazen daha az, her zaman ekler. Ancak hafta boyunca, Tora ve Mitzvot‘a sahip olur. Şabat [Şabat günü] geldiğinde, Şabat arifesinde emek verdiği şeye sahip olur. Bu nedenle, Şabat‘ta, “altı iş günü” olarak adlandırılan haftanın geri kalan günlerinde çalıştıklarından yediğini hisseder.
O zaman, alçaklığa ihtiyacı olduğunu bilir, bu yüzden hala alçaklık içinde olduğunu söyleyebilmek için, kendisinde bir kusur arar. Ancak ayet, “Evinize nefret edilen bir şey getirmeyin” der. Aynı zamanda şöyle de yazılmıştır: “Kibirli olan herkes, Yaradan’a göre nefret edilendir.” Ayrıca burada Rabbi Yohanan, Rabbi Şimon adına şöyle demiştir: “İçinde ruh kabalığı olan biri, puta tapıyormuş gibidir.” (Sotah 4b).
İçinde ruh kabalığı olan birinin neden puta tapıyormuş gibi olduğunu anlamalıyız. “Alçakgönüllülük nedeniyle” demek, alçakgönüllülüğün sonunun Yaradan korkusu olduğu anlamına gelir [Ekev, “çünkü” ve “topuk” anlamına gelir]. Alçakgönüllülüğün ne olduğunu anlamalıyız.
Kişi Tora‘ya veya iyi işlere sahip olmadığını hissettiğinde, kendisinin en kötüsü olduğunu hissettiğinde, bu, herkesin Tora ve Mitzvot [emir] ile meşgul olduğunu ve hayatlarından memnun olduklarını, kendisinin ise Tora ve Mitzvot‘tan memnun olmadan yaşadığını gördüğü anlamına gelir.
Çünkü genel halk “saran” niteliğinde inşa edilmiştir ve İsrail’in bütünü ile birey arasında bir fark vardır, zira İsrail’in tamamında saran ışıklar parlar, bu nedenle genel olarak, halktan her biri Tapınağın yıkılışı için yas tutabilir ve İlyas’ın ifşasını ve tam kurtuluşu ve bizim zamanımızda Mesih’in yakında gelmesini bekleyebilir tabii, zira “saran” niteliği içinde, her biri bu “sürgün” ve “kurtuluş” kelimelerinde bazı hislere sahiptir.
Ancak kişi kendisine sorduğunda ve iç gözlem yaptığında, bu konular hakkında hiçbir fikrinin olmadığını görür. Burada genel halk ile birey arasında bir fark vardır. Bu demektir ki kişi tövbe ile ödüllendirilmeden önce, bireyin içsel ışığı edinmesi mümkün değildir.
Dolayısıyla, kişi Yaradan’ın yolunda, genel halkın bir parçası olarak değil de kendi yürümek istediğinde, genel halkın Tora ve Mitzvot ile meşgul olduğu şekilde değil de bireysel olarak Tora ve Mitzvot’la meşgul olduğunda, hiçbir şeye sahip olmadığını görür. Öte yandan, her geçen gün onun için daha da kötüleşir çünkü hakikat yolunda Tora ve Mitzvot‘la ne kadar meşgul olursa, hakikatten o kadar uzak olduğunu görür.
O zaman alçakgönüllülük içine girer çünkü herkesten daha kötü olduğunu hisseder, zira herkes en azından “saran” formunda bir aydınlanmaya sahipken, o çevreyle birlikte gidemez çünkü zaten bireysel yolda çalışmaya başlamıştır, bu yüzden genel halkın yolundan hiçbir şeyi yoktur.
Bu yüzden alçakgönüllülüğüyle, hiçbir mülke sahip olamamaktan, tamamen boş olmaktan muzdarip olduğu acılarla, Yaradan’ın kendisine Yaradan korkusu vermesi için dürüst bir dua etmelidir. Buna “Tanrınız Efendi sizin için antlaşmayı ve iyiliği sizinle sürdürecektir” denir yani Yaradan onu Kendisine yaklaştıracaktır.
Buna karşılık, ruh kabalığı olan, herkesten daha fazla mala sahip olduğunu düşünen kişi, Yaradan korkusuna asla ulaşamayacaktır. Bu nedenle, Yaradan’ın kendisini yakınlaştırmasına ihtiyacı olmadığı için kişi puta tapıyormuş gibidir.