Not 97
Tora’yı her iki el ile almamız gerektiği söylenir. Ayet “Sağında uzun ömür, solunda zenginlik ve şeref” der.
Uzun ömür, kişinin Yaradan’ın çalışmasını durdurmaması, daima Yaradan ile Dvekut’ta [yapışma] olması gerektiği anlamına gelir. Sağın Hesed [merhamet] olarak adlandırılmasının nedeni, gerçekliğin iptalidir – ki kişi sadece Yaradan’a memnuniyet getirmek ister.
Gerçeklik iki şekilde yorumlanır: 1) Maddesellikte 2) Maneviyatta
“Maddesellikte”, basitçe kişinin Yaradan’a adanmışlıkla hizmet ettiği anlamına gelir. Maneviyatta gerçeklik, kişinin çalışma sırasında hissettiği canlılık ve haz anlamına gelir.
Bir kişinin niyeti Yaradan uğruna olduğunda, kişi gerçeğin iptalini ister. Yani Yaradan’a herhangi bir canlılık veya haz olmadan hizmet etmeyi kabul eder, manevi gerçekliğin tam bir iptali, çünkü o zaman çalışmaları için bir ödül olmadığı kesindir. Bu nedenle Yaradan’a sadece “Hesed niteliği” denilen, ihsan etmek için hizmet ettiğinden emindir.
Doğal olarak, çalışmalarında herhangi bir düşüş elde edemeyecektir çünkü tüm düşüşler, kişinin haz ya da canlılığı olmadığı için gelir, bu çalışmasına devam edememesinin sebebidir. Fakat kişi böyle bir safhada çalışmayı kabul ederse ve hatta buna özlem duyarsa, çalışmada hiç bir duraklaması olamaz. Bu, “uzun ömür” olarak kabul edilir.
Bu şekilde “Ruhum, herkese toz gibi olacak”ı yorumlamalıyız yani ruhu, içinde Tora ve Mitzvot’da [emir] kıyafetlenen canlılık, “toz”, tamamen tatsız olarak kabul edilen gerçekliğin iptali içinde olacak.
“Herkese”, hem Tora hem de Mitzva [Mitzvot’un tekili] için anlamına gelir. Kişi, böyle bir iptal etmeye gelmeyi kabul eder ve böyle bir dereceye ulaşan bir kişinin, “gün” olarak adlandırılan, Yaradan’a hizmet etmede durağı olamaz ve bu uzun ömür olarak kabul edilir.
“Solundaki zenginlik ve şeref”, sol çizgidir. Gerçekliğin sürekliliğinin anlamı budur. Şeref’e, Neşama [ruh] denilir, in Shaar HaKavanot’da “Bu yüzden, halkına şeref ver” ayetiyle ilgili yazıldığı gibi. “Zenginlik”, Tora’nın niteliği olarak kabul edilir. Bilgelerimizin dediği gibi, “Bilgide fakir olanın dışında, fakir olan yoktur” (Nedarim 41a). Buna “iki eliyle” denir ve ardından Tora, onun orta çizgisidir.