Not 503
“Bugün Tanrınız Efendi size yapmanızı emrediyor.” Yazı, “Gelin eğilip diz çökelim ve Yaratıcımız Efendi’yi kutsayalım” der. Ama diz çökmek eğilmeye, eğilmek de diz çökmeye dahildir, öyleyse “eğilelim, diz çökelim ve kutsayalım” ile ne anlatılmaya çalışıyor?
Musa, kutsallığın ruhuna baktı ve Tapınağın kaderinde yıkılmış olmak ve ilk meyvenin kaderinde durdurulmuş olmak olduğunu gördü. O ayağa kalktı ve İsrail için günde üç kez dua etmelerine karar verdi çünkü Yaradan duayı tüm iyi eylemler ve sunulardan daha çok tercih eder, şöyle yazıldığı gibi, “Duam Senin önünde tütsü gibi sayılsın; ellerimi kaldırmak akşam sunusu gibi olsun.”
“Ve bunları bütün kalbinle ve bütün ruhunla yapacaksın.” Yazı, İsrail’i uyarır ve onlara şunu der: “Yaradan’ın önünde dua ettiğinizde, biri Yaradan’ın önünde ve diğeri başka şeyler için olmak üzere, iki kalbe sahip olmayacaksınız.” (Midraş Tanchuma, Ki Tavo).
Şunu sormalıyız; ticaret ve rızık ile uğraşan bir kimsenin aklı düşüncelerle dolu olmalıdır. Nasıl olur da kendisini bir süreliğine meşgul ettiği tüm düşüncelerden kurtarabilir?
Ancak İsrail halkı, tek bir beden gibidir. Bedenin bir başı, elleri ve bacakları olduğu gibi, her birinin de özel bir rolü vardır ve zihnin ne düşünürse yani zihinde iyi düşünceler varsa, o zaman tüm organlar mutludur ve zihin rahatsızsa, tüm organlarda durum da öyle olur. Bu bir ortaklık gibidir, herkes işini yaparsa, herkes mutlu olur, yazıldığı gibi, “Tanrı’nın yapmak için yarattığı” çünkü emek olmadan hiçbir şey yoktur.
Bu nedenle, koca çalışır ve para getirir, karısı da parayı alır ve onunla çalışır, yiyecek satın alır ve yemek yapar ve yemeğin lezzetli olduğunu görür ve sonra ikisi de mutlu olur.
Kadın iyi yemek yaparsa, kocasının iştahı iyi olur ve o zaman işe gidip para getirecek güce sahip olur. Aynı şekilde ayaklar yürürse, eller beyne besin alıp verirse, beyin de düşünecek güce sahiptir.
Aynı şekilde, İsrail halkı tek beden olduğundan, “topluluğun başları” olarak adlandırılan ticaretle uğraşanlar, eğer bilge öğrencileri desteklerse, bilge öğrenciler de bütün gün çalıştıkları şeyin hazzını ve Tora ve Mitzvot’tan [emirler] alınan tadı başkalarına verirler. Bu hazzı destekleyenlere aktarabilirler. Aynı şekilde dua sırasında da duanın tadını hissedeceklerdir.
Böylece, doğal olarak, hazzın olduğu yerde beden, diğer düşüncelerden kurtulmaya alışır.