“Gönderin. Rabbi Yehoşa şöyle der: ‘Onlar neye benziyorlardı? Oğluna iyi yetiştirilmiş ve varlıklı, güzel görünümlü bir kadın getiren bir krala benziyorlardı. Onu gördü, vs., onu sadece senin oğluna veriyorum’” vs. der (Midraş Rabbah, 16:7).
Kişi çalışmaya başladığında, Yaradan ona güzel bir kadın, yani “kadın” denen bir ruh vereceğini vaat eder. Ama kişi, “Onu görmek istiyorum” der. Bu demektir ki, ruhun Kli ‘si [kabı] “mantık ötesi inanç” olarak adlandırıldığından ve kişi onun mantık dâhilinde olmasını istediğinden, onun almaya değer olduğuna inanmak istemez.
Başka bir deyişle, kişi yaratılışın amacının, O’nun yarattıklarına iyilik yapmasının, Tora ve Mitzvot ‘ta [emirlerde] bulunduğuna ve bunu almak için ödeme yapmamız, yani ona bir şey vermemiz gerektiğine, evlilik parasının alınmasıyla onun kişinin karısı olmayı ve ona hizmet etmeyi kabul ettiğine inanamaz. Ama eğer kişi, onun kendisini almayı kabul ettiği bir şey vermezse, kadın ona adanmış [evli] değildir.
Gerçek anlamda, bir kadına bir kuruş verdiği için onun karısı olmayı kabul etmesinin ve bir kuruş olmadan kabul etmemesinin nasıl mümkün olduğunu sormalıyız. Bir kuruş için onu koca olarak almaya değer mi? Kuruşun bu konuda nasıl bir yardımı olur ve bu da onu karar verici bir faktör haline getirir?
Bilgelerimizin dediği gibi, bir eş satın almak için kişi bunu hayatıyla ödemelidir: “Tora sadece onun uğruna kendini ölüme atan kişide vardır.”