Baal HaSulam’ın 1928 yılında kayınbiraderine gizli öğretmen hakkında yazdığı bir mektup
10 Tevet Salı, Tav-Reiş-Peh-Het (3 Ocak 1928)
Burada, Kudüs’ün bir banliyösü olan Givat Şaul şehrinde, günümüzde yakında inşa edilsin, Amin.
Ünlü, onurlu Hassid, Sepet Dolusu Kitap [onursal bir sıfat], Öğretmenimiz Abraham Handil’e, bereket ve barış, Braunstein, ışığı parlasın.
Bana birçok soru sorduğun 16 Aralık tarihli mektubunu aldım. Özellikle, bir damla mürekkep üzerinde yedi temiz [gün] durmayı gerektiren Kabala bilgeliğinin temellerini ne üzerine inşa ettiğimi bilmek istemişsin. Buraya kadar senin sözlerin.
Bana gelince, kendimi bu kederine sempati duymak zorunda hissetmiyorum. Yine de, kendime sakladığım nedenlerden dolayı, elimden geldiğince cevap vereceğim. Öğrenimin başlangıcından sonuna kadar başıma gelen ve Yaradan’ın merhameti sayesinde bilgelikle ödüllendirildiğim başlıca şeyleri anlatacağım.
Heşvan ayının 12. Cuma sabahı, birisi bana geldi. Onun Kabala bilgeliğinde ve diğer öğretilerde yüce ve olağanüstü bir bilge olduğunu biliyordum. Gerçekten de, konuşmaya başlar başlamaz, Tanrı’nın bilgeliğinin onda olduğunu ve tüm sözlerinin büyük bir abartı ve kendini yüceltme içinde olduğunu hissettim ve tattım.
Yine de, tüm varlığım ve duyularımla gerçekten inandım ve bana hakikatin bilgeliğini tümüyle açıklayacağına söz verdi. Yaklaşık üç ay boyunca her gece yarısından sonra evinde onunla çalıştım. Çalışmanın büyük bir kısmı kutsallık ve arınma yolları üzerineydi. Bununla birlikte, her seferinde bana Kabala bilgeliğinden bir sırrı ifşa etmesi için ona yalvardım. O da başlıkları söylemeye başlar ama benim için asla tamamlamazdı. Doğal olarak, bu benim özlemimi çok güçlendirdi. Sonunda, bir keresinde, büyük yalvarışlardan sonra, bir sırrı tamamladı ve sevincim ölçülemezdi.
O andan itibaren kendi başıma bir şeyler edinmeye başladım. Fakat varlığım geliştikçe, kutsal öğretmenim de benden uzaklaşıyordu. Yine de bunu hissetmiyordum. Bu durum üç ay kadar devam etti ve son günlerde onu evinde hiç bulamaz oldum. Onu aradım ama bulamadım. O zaman gerçekten benden uzaklaştığını hissettim ve çok pişman oldum ve yöntemlerimi geliştirmeye başladım.
Sonra, Nissan ayının 9’unun sabahı, onu buldum ve bu konuda onu fazlasıyla teskin ettim ve o da daha önce olduğu gibi sakinleşti ve bana ölçülen ve eksik bulunan bir Mikve (ritüel banyo yeri) ile ilgili büyük ve her şeyi kapsayan bir sırrı açıkladı. Tabii ki çok sevindim.
Ancak onun zayıfladığını gördüm ve evinden ayrılmak istemedim. Ertesi gün, Nissan ayının 10’unda, Tav-Reish-Ayin-Tet’te (10 Nisan 1919) vefat etti.
Kederim yazıyla ifade edilemez, çünkü kalbim ilklerden biri olarak bilgelik ve bilgiyle ödüllendirilme umuduyla doluydu ve bir baktım ki çıplak ve yoksul bırakılmışım. Ondan ne aldığımı bile büyük keder yüzünden o anda unutmuştum.
O andan itibaren sonsuz bir özlem ve hasretle yukarıya baktım, gün içinde bir an bile dinlenmedim, ta ki Yaradan’ın gözünde uygun bulunana ve öğretmenimin erdemi ve öğretisi yardımıma gelene ve kalbim bir pınar gibi durmadan akan yüce bilgelikle açılana kadar.
Yaradan’ın merhametiyle, öğretmenimden aldığım tüm sırları da hatırladım, beni ayakta tuttuğu ve koruduğu için Tanrı’ya şükürler olsun. Benim kadar fakir biri O’na nasıl teşekkür edebilir? O benim yoksulluğumu başından beri biliyordu, O’nun büyük nimetleri için şükredecek ve övecek ne bilgim ne de anlayışım vardı.
Bununla birlikte, O’na “Ne yapacağını ve nasıl çalışacağını” kim söyleyecek? Yukarıda bahsettiğim kutsal öğretmenim büyük işlerden geçimini sağlıyordu; iyi bir tüccar olarak tüm şehirde ün salmıştı, ancak bugüne kadar kimse onu ve Kabala bilgeliğini bilmiyordu ve onun adını açıklamama da izin vermedi.
Şimdi sorularının geri kalanını yanıtlayacağım: Burada Rabbi olarak hayatımı kazanıyorum. Maaşım çok düşük olmasına rağmen, Yaradan ihtiyaçlarımı çeşitli şekillerde karşılıyor. Bir bütün olarak, şu anda İsrail topraklarında yaşamaktan zevk alıyorum ve umudumu her zaman Yaradan’a bağlıyorum, çünkü O’nun merhametleri bitmez.
Kabala ile açıkça, toplum içinde ilgileniyorum. Ancak, özel olarak, seçilmiş birkaç kişiye, bazen saate ve zamana göre yolları ve ana hatları gösteriyorum.
“Rabbiler için bir öğrenme yeri” olarak adlandırılan gözetimim altındaki okuldaki öğrencilere izin verilen ve yasaklanan kurallar hakkında ders vermenin yanı sıra günde birkaç saat ifşa ile meşgul oluyorum.
Yeğenin Leah Tehiya önümüzdeki günlerde evlenecek. Damat büyük bilge bir öğrenci ve öğretmendir, Yaradan’dan korkusu [Ortodoks anlamda] çoğu kişiden daha fazladır, köklü bir soydan gelmektedir, Stratin’in kutsal Rabbi’nin ve Maazritch’in kutsal Sayer’inin torunudur ve soyu Baal Shem Tov’un neredeyse tüm öğrencilerini kapsamaktadır.
Benim ve ev halkımın sağlığına gelince, Tanrı’ya şükürler olsun ki her şey yolunda. Tanrı bize iyi haberler duymayı ve Zion’un rahatlığıyla ödüllendirilmeyi nasip etsin.
Kız kardeşinin damadı [enişten],
Yehuda Leib