Ağustos 1962, Tiberias
“‘Ve bu cümleleri işittiğiniz için oldu… ve yiyeceksiniz ve doyacaksınız ve Tanrınız Efendinizi kutsayacaksınız, vb, ‘ Bu Mitzva [emir] kişinin bu dünyada yediği, içtiği ve zevk aldığı her şey için Yaradan’ı kutsamasıdır ve eğer kutsamazsa, ‘babasını ve annesini soyan’ diye yazıldığı üzere ‘Yaradan’dan çalan hırsız’ olarak adlandırılır… çünkü kişinin Yaradan’ı kutsaması, yaşamın kaynağından Yaradan’ın adına yaşamı genişletmek için gelir” (Zohar).
Şunu sormalıyız: 1) Yaradan’ı kutsamayan bir kişiye neden hırsız denir? 2) Zohar ‘ın öne sürdüğü “çünkü kişinin Yaradan’ı kutsaması, yaşamın kaynağından Yaradan’ın adına yaşamı genişletmek için gelir” gerekçesini anlamak için, bolluğu genişletmek ile insanın kutsaması arasındaki bağlantı nedir?
Mesele şu ki, yaratılışın amacı O’nun yarattıklarına iyilik yapmasıdır. Bu amaçla, aşağıda olanlar iyiliği alma arzusuyla yaratılmış ve bu form eşitsizliği yoluyla kökten ayrılmışlardır. Ayrılık olduğunda, aşağıda olan alamaz. Bu nedenle, bu ayrılığı düzeltmeli, yani üstteki iyiliği alabilmeliyiz.
Bu nedenle, bir kişi Yaradan’ı kutsadığında, Yaradan’a ihsan etmiş olur. Bu yüzden, kişinin aldığı hazlar da dahil, niyeti almak değildir, ancak bunun üzerine kutsayabilmek içindir. Buna “form eşitliği” denir. İşte bu yüzden bolluk O’nun adı için gelir vs.
Bir “isim”, “İsrail’in tamamı” veya İsrail Meclisi olarak kabul edilen Malhut’a işaret eder, ki bu her şeydir. Bu nedenle, bilgelerimizin de söylediği gibi, bir kişinin özel olarak yaptığı şey, yüzeye çıkar ve tüm kolektifi mahkûm eder: “Kişi kendini her zaman yarı suçlu yarı masum olarak görmelidir. Eğer bir Mitzva‘yı yerine getirirse, ne mutlu ona, çünkü kendisini ve tüm dünyayı erdemin tarafına mahkûm etmiştir” (Kiduşin 40). Bunun nedeni, her bireyin eylemleri aracılığıyla tüm toplumu etkilemesidir.
Bu nedenle, eğer bir birey Yaradan rızası için çalışıyorsa, yani zevk aldığı her şeyde Yaradan’ı kutsayabilmek için bir kutsamaya ihtiyaç duyuyorsa, bu onun amacının ihsan etmek olduğu anlamına gelir. O zaman bolluk Yaradan’dan İsrail Meclisine, yani Yaradan ve Şehina ‘nın birleşmesi olan Şehina‘ya [Kutsallığa] kadar uzanır.