Temmuz
“Elazar oğlu Pinhas,” vs., “Rabbi Elazar başladı ve dedi ki, ‘Dinle oğlum, babanın ahlak değerleri’ Yaradan’dır. ‘Ve annenin öğretisini terk etme’, bu İsrail topluluğudur.” İsrail topluluğu, “inanç ” olarak kabul edilen İsrail’in ruhunun tamamı olan Şehina’dır [Kutsallık]. O’na “Tora” denir ve Tora’nın niteliğini inanca ve ahlâkı da Tora’ya dâhil etmeliyiz.
İnanç konusu, anlayış ve akıl olan Tora kadar açık olmalıdır. Yani, kişi sanki her şeyi anlıyormuş gibi O’na olan inancını kalbinde aynı ölçüde tesis etmelidir.
Tora “ahlâk” olarak kabul edilir, çünkü “ahlâk” öğüt anlamına gelir, Zohar’ın yorumuna göre, “Oğlum, Efendimizin ahlâk kurallarını reddetme ya da O’nun öğütlerinden nefret etme” diye yazıldığı üzere, içinde çeşitli öğütler ve cezalar vardır.
Tora ile inanç arasındaki fark, bilgelerimizin “Matannah’tan [hediye] Nahliel’e” dediği gibi, Tora’nın “hediye” olarak adlandırılmasıdır; kişi Tora’dan ve Mitzvot’tan [emirler] zevk aldığında, bu tam olarak “hediye” olarak adlandırılır. Ancak kişi çaba gösterdiğinde, Tora ve Mitzvot ona yük olduğunda, buna “inanç” denir ki bu bir yüktür.
Bu nedenle, kişi Tora’nın tatlı tadını hissettiğinde bile, kendini sınırlaması gerektiğini, bunun kendi yararı için değil, Yaradan’ın rızası için olması gerektiğini, çünkü bunun ahlâk ve öğüt olduğunu ve bu sınırlamaları ihlâl ederse cezalandırılacağını söyler.