Bilgelerimiz, “O nesil neden yok edilmeliydi?” diye sordular. Biri “Putlara boyun eğdikleri için”, diğeri de “O kötü kişinin yemeğinden zevk aldıkları için” dedi.
Neden “O kötü kişinin yemeğinden yedikleri için” demediklerini, bunun yerine “zevk aldıkları için” dediklerini sormalıyız. Çalışmada iki anlayış vardır: 1) Putlara boyun eğmek demek olan akıl. Bir “put”, kişinin çalışma için bir temeli olduğu anlamına gelir. Buna “put” denir. “Çünkü sen hiçbir suret görmedin” diye yazıldığı üzere, insan inançla çalışmalıdır; zira suret ve benzetme, kişinin çalışmasını bunun için yaptığını belirleyebileceği temellerdir, bu da kişinin çalışmasını bu temel üzerine kurduğu anlamına gelir ve destek budur. Öte yandan, kişi, hiçbir desteği olmadığında, çalışmasından düşer. 2) Kötü olanın yemeğinden zevk almak, eğer bir kişi kötü olanın yemeğinden zevk alıyorsa, kalbi ifade eder. Kişi yemeli ve içmelidir çünkü aksi takdirde yaşayamayacaktır, ancak alma arzusunun yaptığı yemekten zevk almamalıdır.
Bu nedenle, bilgelerimizin “gözlemlendi ve alındı” dediği üzere, çalışmaları zorunluydu, şimdiye kadar zorla; bundan böyle isteyerek, sevgiden tövbe ile ödüllendirilerek, çalışmalarının kendi iradeleriyle olmasıyla ödüllendirildiler.
Bu nedenle, kişi en dipte, mümkün olan en kötü durumda olduğunda bile, her iki anlayışı da kusurlu hale getirdiğinde, yine de daha sonra, zorunlu olanın daha sonra isteyerek olduğu yerde, “gözlemlendi ve alındı” ile ödüllendirildiğini görüyoruz. Ester Megilasının [parşömen] anlamı budur: Bunlar, gizlilik sırasında zorlama olan ve ifşa sırasında iyi niyet zamanı olan iki zıttır.