25 Eylül 1977
“Rabbi Şimon der ki… dua ettiğinizde, duanızı sabit kılmayın, Yaradan’a merhamet edin ve yalvarın” (Pirkei Avot, Bölüm 2, 18). Tora ile ilgili olarak bilgelerimiz, “Tora için vakit ayırın” demişlerdir.
Düzenli olmanın, kişinin hiçbir arzusu veya ihtiyacı olmamasına rağmen yine de Tora öğrenmesi gerektiği anlamına geldiğini söylemeliyiz çünkü öğrenmeye ihtiyaç hissetmemesine rağmen Tora’nın kendisi ona Keduşa ‘yı [kutsallık] getirir.
“Eylem getiren öğrenim büyüktür” sözünün anlamı budur, yani bir şeye ihtiyacı olan kişi onu edinmek için eylemde bulunacağından, eylem adamları arasında yer alacaktır. Dolayısıyla öğrenme ona ihtiyacı getirecektir. Bu nedenle “Tora’da düzenlilik” denmiştir.
Ancak dua eden kişi bir şeyden yoksun demektir ve yoksun olduğu şeyin kendisine verilmesi için dua etmektedir. Ama eğer bir eksikliği yoksa, kendisine verilmesi için dua edecek hiçbir şeyi olmadığında nasıl isteyebilir?
Bu nedenle Rabbi Şimon, “Dualarınızı düzenli hale getirmeyin” der, çünkü bu bir dua olarak kabul edilmez. Aksine, dua nedir? “Yaradan’ın önünde merhamet ve yalvarış”, yani kişinin bir şeyden yoksun olduğu ve Yaradan’dan bunu kendisine vermesini istediği anlamına gelir. Bununla bilgelerimizin ne dediğini anlayabiliriz: “Kişi büyük bir ciddiyet içinde olmadıkça dua etmez.”