“Rabbi Yehoşua Ben Levi şöyle der: ‘Yolda ona eşlik eden biri olmadan yürüyen kişi Tora’yla meşgul olmalıdır, çünkü ‘Onlar zarif bir eşlikçidir’ denmiştir” (İruvin 54). Yola çıktığımızda bir dosta ihtiyaç duymamızın ne anlama geldiğini anlamalıyız. Bunu etik olarak yorumlamak gerekirse, “yol”, “Yaradan’ın yolu” anlamına gelir ve “eşlik”, “Şimdi bu sefer kocam eşlik edecek” yazıldığı üzere, Dvekut [bütünleşmek] anlamına gelir.
Bu bize Yaradan’ın yolunda yürüyen ve Dvekut’a sahip olmayan kişinin, Tora ile meşgul olması gerektiğini söyler, zira kişinin Dvekut’a sahip olmamasının sebebi, kalbinde hâlâ kötülük olmasıdır. Kişi Tora ile meşgul olduğunda, Tora’daki ışık onu ıslah eder ve o zaman Dvekut ile ödüllendirilir.