“Ruh”, kişinin ihsan etmek için almasıdır. ‘Beden’ ise, kişinin sadece kendisi için almasıdır.
‘Ruh’, kişinin ihsan etmek için alması, yani “beden” niteliği olarak kabul edilen, edinen bireydir. Kişi, Keduşa [kutsallık] dünyalarından ruhun niteliğini alarak, almayı, ihsan etmek üzere tersine çevirebilir. O zaman, kişinin ruhun niteliğinden aldığı söylenebilir, zira üst dünyalarda söylenen her şey ve isimler, nihai biçimlerini aldıklarında anlam kazanırlar.