1938 yılında duydum
Zohar’da: “Kişi doğduğunda, ona saf hayvanın tarafından bir ruh verilir.” Ve bunu şöyle açıklar: Onun hayvansal ruhu dahi Yaradan’ın hizmetkârı olmayı kabul eder. “Eğer kişi daha fazla ödüllendirilirse, ona dönen çarkların tarafından bir ruh verilir.” Bunun anlamı şudur: Kişide sürekli özlem duyan bir ruh vardır. Ve bir yerden başka bir yere yuvarlanır; sürekli dönen bir tekerlek gibi döner ve yuvarlanır ki Keduşa’ya [kutsallığa] bağlanabilsin.