Sukkot’ta Duydum, 12 Ekim, 1938 “Adam’ın gururu, onu alçaltacak.” Bilinirki, adam tamamen aşağılık içinde doğmuştur. Ancak, aşağıdaki aşağıda olduğunu bilirse, aşağıda olduğu için acı çekmez, çünkü bu onun yeridir. Mesela bacaklar, her zaman çöplük içinde yürüdüğü için küçük görülmezler ve vücudun tüm ağırlığını taşımak zorundadır, oysa baş her
Ahoraim (arka) konusunu öncelikle ilgilendiren mesele aslında, canlılığın özü olan, “Direkt Işık” denilen bilgelik ışığının yokluğudur,. Ve bu Işık form eşitsizliği olmasın diye kısıtlanmıştır. Bu yüzden onlar ıslah olmadıkça, ZON’da GAR yoktur ve böylece Sitra Ahra çekmez. Hâlâ GAR eksikliği olduğu için, dışarıdan gelenlerin yakalayacağı korkusu vardır. Çünkü
Pesah’ta Bir Yemekte Duydum, 15 Nisan, 1949 Topraklarımızın, zalimlerden kurtulmasının bizi etkileyip etkilemediğini sordu. Diğer milletlerin yükünden kurtulmakla ödüllendirildik ve diğer milletler gibi olduk artık, yani orada birinin diğerine köle olmadığı bir yerdeyiz. Ve bu özgürlük bizim Yaradan’ın hizmetinde olduğumuza dair bir his edinmemizi etkiledi mi etkilemedi mi?
Duydum “Başlangıçta, O, dünyayı Din (yargı) niteliği ile yarattı. Gördü ki dünya devam etmedi. Yorum: Din niteliği Malhut’tur, kısıtlama yeridir. Buradan aşağısı dışsal olanların durduğu yerdir. Üst dokuzun içinden korkusuzca bolluk bereket alınabiliyor olmasına rağmen, dünya devam etmedi, bunun manası Behina Dalet’tir. Burası onun yeri olduğu ve değiştirilmesi,
Bu dünyanın insanları, “zevk ve acı” diye adlandırılan iki ayak üzerinde yürürler. Hep zevk olan yere koşar ve daima ızdırap olan yerden kaçarlar. Ancak Kişi Tora ve Miztvot’un tadını tatmakla ödüllendiği zaman, yazıldığı üzere: “Tat ve gör; Yaradan iyidir” ve o zaman kişi Yaradan’ın hizmetine koşar. Bunun sonucu
1938’de duydum. “Bilgelik sokaklarda haykırıyor, sesini geniş yerlerde duyuruyor. Kim aptalsa, bırakın buraya gelsin; ‘Kalpsiz!’ der ona.” Bu demektir ki, kişi Yaradan’a Dvekut [bütünleşme] ile ödüllendirildiğinde, Şehina [Kutsallık] ona ilk başta aptal olması gerektiği gerçeğinin gerçekten öyle olduğu için olmadığını söyler. Bunun nedeni, onun kalpsiz olmasıdır. Bu
1938’de duydum. Hazırlık döneminde tüm iş hayır’dadır, yani “hayır “ın içindedir, şöyle yazıldığı gibi, “ve onlar olmayan bir ülkede sıkıntı çekecekler.” Ancak, “ben” olarak kabul edilen dille ilgili konularda, kişi önce sevgi anlayışıyla ödüllendirilmelidir. Yine de, hazırlık sırasında, sadece “Sahip olmayacaksın” olarak kabul edilen hayır formunda bir
Pesah’ta Duydum, 2 Nisan, 1923, Tel-Aviv Zohar’da (Amor, 43): “Rabbi Hiya sözü açtı, ‘Uyurum, ama kalbim uyanıktır,’… İsrail topluluğu dedi ki: ‘Ben Mısır’da sürgünde uyuyorum ve benim çocuklarım orada ağır kölelik altındalar, onları sürgünde yok olup gitmesinler diye korumak için kalbim uyanıktır. Kulak ver! Benim sevgilim kapıyı çalıyor,’
Pesah Arası 2, Omer Sayımı 2, 23 Nisan 1951’de duydum Üç çizgi meselesi ve İsrail’in Kral’ın bedenini tutması meselesi vardır. İsrail halkının Mısır’a inmek zorunda kaldığı Mısır sürgünü ve Mısır’dan çıkış meselesi vardır. Ve “bir kadınla evlenmek üzere olan kişi, yanında eğitimsiz bir erkek getirecektir” meselesi vardır. Ve
Şabat yemeğinde duydum, 22 Mayıs, 1949. “Ve eğer bu yol senin için çok uzunsa; senin bunu taşıyamadığındandır.” Bunu şöyle yorumladı: Neden yol bu kadar uzak? Çünkü “Sen bunu taşıyamıyorsun.” Bunun nedeni onun manevi çalışması ve ıslahları (Tora ve Mitsvot’un) yükünü taşıyamamasıdır ve böylelikle yol ona çok uzak görünür.
Duydum Sevgi ve korku içinde çalışmalıyız. Sevgi ile çalışılırsa, ona sadık olduğumuzu söylememize gerek kalmaz, çünkü zaten içten gelen doğal bir histir, çünkü sevgi ölüm kadar şiddetlidir, yazılmıştır ki; “sevgi, ölüm kadar kuvvetlidir”. Daha doğrusu, bu sadakat, öncelikle korkuyla ilişkili olacaktır, eğer kişi, hala hizmet etmekten tat almıyor
Şavuot’ta Duydum, 1939, Kudüs “Ben Efendin, senin Tanrınım” (Çıkış 20:2). Zohar’da da, “kapılarda bilinen” (Atasözleri 31:23). Soru: Bilgelerimiz neden Şavuot tatilinin yazılı ismini “Tora’mızı vermek” olarak değiştirdiler? Bu Torah’da, “ilk meyveleri sunmak” olarak belirlenmiştir, yazıldığı üzere; “ilk meyvelerin gününde de” (Numaralar 28:26). Bilgelerimiz gelmiş ve ona “Tora’mızı vermek”
Duydum En basit, birinci prensip ihtiyacı yükseltmektir, çünkü bu, tüm yapının üstüne inşa edildiği temeldir. Ve binanın kuvveti alt yapısının kuvvetine göre ölçülür. Birçok şey kişiyi çalışmaya zorlar, ancak bunlar asıl amacı hedeflemez. Bu yüzden alt yapı tüm binaya zarar verir. Kişi, O’nun adına değil koşulundan, O’nun adı
Duydum, 28 Ağustos, 1938 Evinde oturan birisi, Kralın huzurunda duran birisi gibi değildir. Bunun anlamı; kişinin tüm gün Kralın huzurunda olduğunu hissedecek inanca sahip olması lazımdır. O zaman sevgisi ve korkusu tamamlanmış olur. Ve kişi bu inanca kavuşmadıkça, dinlenmemelidir, “çünkü hayatımızdır ve ömrümüz bunun içindir” ve biz bundan
Duydum Talmud’da şöyle yazar: “Karısına, ‘Kendinde güzel bir kusur görene kadar’ diyen kişi. Rabbi Yosi’nin oğlu Rabbi Ishmael, Yaradan’ın, sende güzel bir kusur görene kadar onun (dişi) ona (erkek) bağlı kalamayacağını söylediğini belirtir” (Nedarim 66b). Tosfot’un ilk yorumu, kadının güzel bir şey bulana kadar zevk almasının yasak
Duydum Bir ıslah olan gizlilik hakkında; eğer gizlilik olmasaydı, insan, bu meselenin önemini edinmeye layık olmayacağından, herhangi bir mükemmelliğe erişemezdi. Fakat gizli olduğunda, bu şey onun için önem kazanır. Hatta kişi bunun gerçek önemini takdir edemese de, gizlilik ona bir değer bahşeder. Zira bu gizliliği hissettiği ölçüde, kişinin
18 Nisan 1949’da Pesah’da duydum. Zohar, Paraşat Amor’da der ki: “İsrail meclisi, “Mısır’da, sürgünde uyuyorum.” (Zohar, Amor, p.43). Mohin’in ayrılışına “uyku” denir. “Ve kalbim uyanıktır.” Kalp, bilgeliğin otuz iki yolu olarak düşünülür. Bu, Hohma’nın (bilgelik) onların içinde, fakat Hassadim’le kıyafetlenmeksizin (merhamet) parladığı anlamına gelir ve buna “Mısır’da sürgünde”
“Senin evin için olan azmim beni yedi bitirdi; benim düşmanlarım benimle alay etmekte… Bütün gün ” (69. İlahi). Sövme ve lanetleme çeşitli biçimlerde ortaya çıkar: Çalışma sırasında, kişi bir Mitzva (ıslah) eylemi yaparken, bedeni ona şöyle der: “Sen bundan ne elde edeceksin, ne faydası var?” Sonuçta, buna galip
Hanuka 1, 18 Aralık 1938’de duydum Neden hayati tehlikesi olan yerlerde bile maddiyat için bu kadar gayretle çalışan pek çok insan olduğunu görüyoruz da maneviyatta herkes ruhunu çok dikkatli bir şekilde inceliyor? Dahası, kişi yaptığı iş karşılığında kendisine büyük bir ödül verilmediği zaman bile maddesellik için çaba
Duydum Tüm organlar tam hızla koordinasyon içinde çalıştığında ve maddi varlıklarını düşündüğünde kişinin coşkulu, keskin ve açık zihinli olmasındaki nedeni anlayın. Fakat ruhla ilgili konularda, ruhun ihtiyaçlarını ilgilendiren bir şeyle, kişi, bedeni ve tüm duyuları ağırlık içinde çalışırlar. Mesele şu ki, insanın aklı ve düşüncesi sadece insanın eylemlerinin
Duydum İki farkına varış vardır: (1) Dünyaların yukarıdan aşağıya doğru ve (2) aşağıdan yukarıya doğru kademeli açılışı. İlk farkındalık “Yaradan yarattı ve gerçekleştirdi”. Bu, Yaradan’ın bize çalışma için bir yer hazırladığı anlamına gelir. İkinci farkındalık: Bizler aşağıdan yukarıya doğru uğraşmaya ve örtmeye başlayıncadır. Bununla birlikte, derecenin tamamlanmasına ulaşmadan
Tel-Aviv’de Şabat’ta bir Şaharit (sabah) yemeği sırasında duydum. Tora’nın bir bölümünün bitirilmesinden sonra söylediğimiz Hazak [Hazak’ın anlamı güçlü demektir ve Musa’nın 5 kitabından her biri bittiğinde söylenen bir şükran duasıdır], bu tamamlamanın bize tüm dereceleri tamamlamamız için güç vereceği anlamına gelir. Nasıl vücutta 248 organ ve 365 tendon
Şavuot yemeğinde duydum. Tora’nın Sina Dağı’na verilmesi ile ilgili olarak: Bu, Tora’nın onlara o zaman verildiği ve bugün verilmediği anlamına gelmez. Bilâkis Tora’nın verilmesi sonsuz bir şeydir – Yaradan hep verir. Ancak, bizler almak için uygun değilizdir. Fakat o zaman, Sina Dağı’nda, Tora’yı alan bizlerdik. Ve sahip olduğumuz
Duydum “Ve Mısır’da geçen o günlerin ardından Mısır Kralı öldü; ve İsrail oğulları çalışmaktan dolayı inlediler, ve ağladılar, ve feryatları Tanrı’ya kadar yükseldi. Ve Tanrı onların iniltilerini işitti” (Mısır’dan Çıkış 2:23-4). Bu, dayanamayacakları kadar çok acı çektikleri anlamına gelir. Ve dualarıyla öyle yalvardılar ki, “feryatları Tanrı’ya yükseldi”.
Tevet, Ocak 1928, Givat Şaul’da (Kudüs) duydum Bedenin keyif aldığı her şeye karşı temkinli olmalıyız. Kişi bundan pişmanlık duymalıdır zira alma yoluyla Yaradan’dan uzaklaşır çünkü Yaradan Verendir ve eğer kişi bir alıcı olursa, böylece form eşitsizliğine girer. Maneviyatta, form eşitsizliği uzaklıktır ve bu durumda kişi Yaradan’la Dvekut’a