Not 471
Eylül 1979
“Bugün ayakta duruyorsunuz… odununuzu kesen kişiden suyunuzu çeken kişiye kadar… Efendiniz Tanrınız’ın bugün sizinle yaptığı… antlaşmaya girebilesiniz diye.”
Yorumcular sorar, çoğul formda başlıyor ve sonra tekil formda devam eder. Ayrıca, antlaşmanın anlamını anlamak için, yorumcular, bireylerin zayıf olan ince sazlıklar gibi olduğuna dair Midraş [yorumunu] getirirler. Ama bir demet haline getirilirlerse güçlüdürler.
Antlaşma ile ilgili olarak Baal HaSulam, aralarında sevgi ve dostluk varsa, birbirini seven iki insanın antlaşmaya neden ihtiyaç duyduklarını söylemiştir. Ancak antlaşmanın nedeni, şu anda aralarındaki sevgi tam olduğu için, bir süre sonra aynı sevginin olmayacağı ve her birinin diğerinin kendisine zarar verdiğini düşüneceği ihtimalidir. O zaman, antlaşma gelir, böylece her biri, aralarında gerçek sevgi varken yaptıkları antlaşmayı sürdürür.
Böylece şimdi de öyle hissetmeseler de aralarındaki dostluğu sanki şimdi de sevgiyi hissediyorlarmış gibi sürdüreceklerdir.
Aynı şekilde, kişi Yaradan’ın sevgisini hissettiğinde, Yaradan’ın sevgisi için diğer sevgileri bırakmanın zahmete değer olduğunu anlar. Ama daha sonra, uyanış ondan uzaklaştığında ve artık Yaradan’ın sevgisini hissetmediğinde, çoktan bir kenara atmaya karar verdiği diğer sevgilere geri dönmek isteyecektir.
O zaman kişi antlaşmaya ihtiyaç duyar ve Yaradan’ın sevgisini hissederken sahip olduğu aynı davranışı sürdürür, oysa şimdi hiçbir şey hissetmemektedir. O zaman, daha önce yaptığı antlaşmaya kendisini adaması için bu çalışma zorunlu olmalıdır. Buna “antlaşmaya girebilmeniz için” denir.