Ekim-Kasım 1963
İbrahim’in sünnet hakkında tavsiye istemesiyle ilgili olarak, Siftey Hachamim ‘de bunun Mitzva [emir] için daha büyük bir ödül almak olduğu ve belki de kendisine itiraz edeceklerini düşündüğü açıklanır.
İbrahim’in, hayatı boyunca sadece bir kez yapabileceği bir Mitzva olduğu için, yani bu Mitzva için sadece bir kez çaba gösterebileceği için, arkadaşlarına sorma fikrini düşündüğü şeklinde yorumlamalıyız. Eğer direnirlerse, onların üstesinden gelmek için büyük emek harcayacaktı ve “Ödül, çabaya göredir.” Bu nedenle, ödül almak için kendini sınava soktu.
Bundan anlıyoruz ki, Yaradan’ın arzusunu yerine getirmeyi o kadar istiyordu ki, sadece Yaradan’ın arzusunu yerine getirmenin üstesinden gelme gücüyle olması gerektiğini anladığı için kendisini bir sınava sokmaya değerdi.
Bu nedenle, her ne kadar kendimizi teste tabi tutmamız gerekmese de, dünyanın ve çevrenin Yaradan’ın çalışmasına itiraz etmesi ve bizim de onların üstesinden gelmemiz ve onların söylediklerini dikkate almamamız ve bunun bizim yararımıza olduğunu, bunun karşılığında bir ödül almamız için olduğunu anlamamız günlük bir şeydir.
Çalışmaya karşı bir direnç ortaya çıktığında, mutlu olmalıyız, çünkü ancak o zaman büyük bir ödül kazanmak mümkün olacaktır, tıpkı büyük bir kâr elde edeceğini gördüğünde mutlu olan kişinin durumu gibi. Kişi çabaya değil, yalnızca ödüle bakar. Yazıldığı gibi, Tora ve Mitzvot ‘ta [emirlerde] üstesinden gelmeliyiz.
Sorunlar yaşadığımızda, bize büyük bir ödül kazanma fırsatı verildiği için sevinç duyacağız.
Aynı şekilde, sadaka konusunda da çevrenin gerektirdiğinden daha fazlasını yapmalıyız. Hatta herkes gücünün yettiğinden fazlasını vermelidir ve bu da üstesinden gelmek olarak kabul edilir.