Klipot’un [kabuklar] emmesine ilişkin olarak, bunlar “çok ince ışık” olarak kabul edilir.
“Karışmak” demek, O’na hizmet eden ile O’na hizmet etmeyen arasında hiçbir ayrım olmadığı anlamına gelir.
“Erdemli, günahkârın önüne düşer” demek, “tövbe” olarak adlandırılan ellinci kapıya ulaşıp ödüllendirilene dek, tüm derecelerin Klipa’ya [Klipot’un tekili] düştüğü anlamına gelir. Bunun anlamı şudur: “Fayda ve kutsallık arttıkça, onların yaşamları da artar”, zira bir kişi Behina Alef gibi en düşük Keduşa [kutsallık] derecesindeyken, Sitra Ahra [diğer taraf] onu günaha sokarsa, o, o dereceyi alır.
Örneğin, eğer bir kişi çalışmasında zaten bir düzene sahipse ve çaba gösterebiliyorsa ve o nitelikte aydınlanma varsa, Sitra Ahra onu günaha soktuğunda, o, o dereceyi alır. Başka bir deyişle, o bu niteliği kendisine bağlar ve kişi artık bu eylemi Keduşa’ya bağlayamaz. Bunun yerine, kişinin daha yüksek bir dereceye geçmekten başka seçeneği kalmaz.
Örneğin, daha önceki ölçü zaten onda kusurlu olduğu için kişi daha fazla güç toplamalı ve daha fazla çaba sarf etmelidir. Bundan, onun herhangi bir Mitzvot’u [emir] yerine getiremeyeceği veya Keduşa’da bu şekilde hareket edemeyeceği için, daha yüksek bir hizmetkarlığı kabul etmesi gerektiği sonucu çıkar, Sitra Ahra onun bu şekilde çalıştığını bilmez. Kendisinin yukarıda olduğunu hissettiğinde, o onu kovalar ve ilkinde olduğu gibi o dereceyi tutar.
Bu nedenle, tek seçeneğimiz Tumaa’nın [kirliliğin] kırk dokuz kapısına gelene kadar daha da yüksek bir seviyeye gitmektir. Ve sonra, “Zenginlikleri yuttu ve kusacak ve Tanrı onları karnından çıkaracak.” Yani, onun otoritesine düşen tüm güçleri alır ve onları Keduşa’ya bağlar.