Neden özellikle ayı kutsamamız gerektiğini anlamalıyız. Güneş ve ayın, Zer Anpin ve Malkut’u ima ettiği bilinmektedir. Dal ve kök açısından, ayın kutsanması sırasında şöyle dua ederiz; “Aydaki lekeyi doldurmak O’nu memnun etsin”. Ay’da bir leke olup olmadığını neden önemsememiz gerektiğini anlamalıyız, öyle ki neden bize ayı kutsamamız ve
İnsan seçim yapmalı. Bununla birlikte insan seçim yaptığında, Yaradan, insanın yaptığı seçimi seçer ve ona seçimiyle ilgili bolluğu verir, “Bir kadın döllendiğinde, bir erkek çocuk dünyaya getirir.” olarak açıklandığı gibi.
“Köşelerde oturuyor.” Bilge öğrenciler vardır: Bir “köşe” “inanç” olarak adlandırılır, ancak onlar Tora ile ödüllendirilmemiştir, çünkü Tora “kâr” olarak ve inanç “sermaye” olarak adlandırılır [Keren hem “köşe” hem de “tohum parası” (sermaye) anlamına gelir]. Bizler, Tora’nın niteliğiyle ödüllendirilmeye çalışmalıyız.
“Toprağın tutumuyla Tora’ya sahip olmak iyidir.” “Yeryüzü” Malkut olarak adlandırılır. Malkut’un yolu, mantık ötesi inançtır. “Toprağın tutumu ile Tora’ya sahip olmak iyidir”; eğer kişi Tora’yı inançla uygulamaya geldiği bir noktaya sahipse anlamındadır, değilse Tora’nın uygulanmasına ulaşamaz, yani Tora’nın niteliğine, çünkü Tora’yı puta tapanlara öğretmek yasaktır. Baal HaSulam’ın genel
“Sağduyulu Yürü”, “Muhakeme Yapmak ve Merhamet Sevgisi”nin, bir kişiyi bir niyete yönlendirmesi gerektiği anlamına gelir. Bir kişi komşusunun amacını göremeyeceği için “Niyet”, “Sağduyulu yürü” olarak adlandırılır.
Bir soru: Onun arzusunun yarattıklarına iyilik yapmak olduğunu söylediğimizde ve yaratılanlar O’nun faydasını aldığında, bu onun arzusunun tatmin olduğu anlamına gelir, yani O, ihsan etmekten zevk alır. Ancak Yaradan’ın yalnızca verdiği ve almadığına dair bir kuralımız var. Bu nedenle, iki yorumlama el ele gider. Gerçekten de kişi, aynı
Makale No. 31, 1987 Şöyle yazılmıştır: ‘Efendin olan Tanrı’nın bugün seninle yaptığı, Efendin olan Tanrı’nla girebileceğin antlaşmaya.’ Raşi ‘antlaşmaya girebileceğin’ ifadesini ‘geçerken’ olarak yorumlar. Bu nedenle bir antlaşma yapanlar: buradan bir bölüm ve buradan bir bölüm ve aralarından geçerler. Metin orada şunları da söyler: ‘Ve bu antlaşmayı sadece
Bir “bıçak”, kişinin katliam yaptığı şeydir. Buna, özveri, neden olmalıdır ki orada herhangi bir kusur olmasın. Örneğin, intihar eden biri, bir kusur yüzünden bunu yapar, çünkü kişinin çeşitli nedenlerden dolayı yaşamasının anlamı yoktur ve bu yüzden kendini ölüme adamıştır. Bu nedenle kişi, özverili olduğunda, bunun bir kusurdan değil
“Ve onlara Kenan ülkesini vermek için, onlarla Antlaşmamı yapacağım.” Onlar sünnet edildikleri için, “Ve Senin halkının hepsi, tam erdemlidir ve toprağı sonsuza dek miras alacaklar,” yazıldığı gibi, toprağı miras aldılar (Zohar, Vaera, Madde 20). Sünnet (günahlardan arınma) ve toprak arasındaki bağlantıyı sormalıyız. Sünnet için yani sünnet edildikleri için
İnanç “eylem” olarak adlandırılır, “zihin” değil. Ve inanç, beden hem fikir olmadığında aklın, mantığın üstünde sadece bir eylem olarak zorla gitmek zorundadır. Bu, bir çocuğu beslemeye benzer ve ebeveynler, çocuğun bunda herhangi bir lezzet bulamamasına rağmen, onun yararına olduğunu görmesini sağlar. Yani ebeveynler ne kadar onun anlamasını sağlamaya
Tek çizgiye “bütünlük” denir. Genel halk bir çizgiyi izler yani bir yolu. Yani her birinin Tora ve Mitzvot’ta [emirler] bir parçası vardır ve her biri görevini yaptığını hissetmek için, ne kadar emek vermesi gerektiğini sayar. Her biri, düşündüğü gibi yapıp yapmadığını hesaplar ve sonra kişi tatmin olur ve
Acı, sol çizgidir, kişi eylemlerinin gerçeğin yolunda, ihsan etmek için olup olmadığını incelediğindedir. O zaman, tüm hatalarını görür. Buna “acı” denir yani ihsan etme konusunda çok zayıf olması, onu acıtır. O zaman, ihsan etmek amacıyla hiçbir şey yapamayacağını ve durumundan hiçbir çıkışının olmadığı gerçeğini görür ve yine görür
Bilgi için tutku, bilmek için harekete geçen, kendileri çaba sarf eden ve mümkün oldukça uygulayanlara gelir. Bu eylemler ona Tora’yı bilme tutkusu verir. Bununla, içinde bir arzu ve özlem olan bir Kli [kap] oluşur. Ancak bilginin kendisi yukarıdan gelir ve kişi bilgiye yardım edemez; sadece bilme çabasıyla kişi,
Tora iki şekilde ayrılır: İfşa olan kısım, görünür bir eylem olan, Mitzvot [emirler] uygulaması ve Tora’nın görünmeyen, “gizli” adı verilen bir kısmı vardır. Tora’nın bu kısmı genel halka aittir, ancak Tora’nın uygulamalarla ilgisi olmayan kısmına “gizli” denir ve sadece düşünce ve arzuya yani akıl ve kalbe aittir.
Neden çıkmaktan aciz olduğumuz çamurun içine battığımız kötülüğün tanınmasına ihtiyacımız vardır? Bu alegoridir. Hepsi minnettar olmamız gerektiği içindir. Ama O’nun kişiye nasıl yardım ettiği konusunda bir fark vardır. Kişi ancak aldığı iyilik ölçüsünde, O’nu sevmeye ve O’na bağlanmaya gelir ve O’nun için çalışabilir çünkü O yüce ve egemendir.
Şehina’nın üzüntüsü: bollukla dolu bir kulesi olan ama hiç misafiri olmayan bir kral gibidir, oğlu için düğün düzenler ve yüzlerce çeşit yiyecek sipariş eder ama, şimdi onun hiç konuğu yoktur, zira hiç kimse gelip kulenin tadını çıkarmak istemez. Bu, Şehina’nın üzüntüsüdür.
Ruha, mantık üstünün Kelim’inde [kaplarında] parlayan Hasadim [merhametler] olarak adlandırılan “bilgenin ruhu” denir. Dolayısıyla, kişi bilgenin ruhunu alması gerektiğinde, bilge ondan hoşnut değildir. Yani bu onların ruhlarına göre değildir ve onlar, bilgenin ruhunu değil bilgenin niteliğini almak isterler. Başka bir deyişle, onlar, mantık içinde almak isterler. Bununla birlikte,
Makale No. 30, 1987 RAŞİ, Otorite Savaşı’ndan bahseden ‘Düşmanlarınıza karşı savaşa gittiğiniz zaman’ ayetini yorumlar. Sonrasında şöyle yazılmıştır: ‘Ve Efendiniz, Tanrınız onları sizin ellerinize teslim eder ve siz onları esir alırsınız. Esirlerin arasında güzel bir kadın görür, onu arzular ve onu kendinize bir eş olarak alırsınız ve o
Resheet Hohma kitabının yazarı (“Alçakgönüllülük Kapısı” nda Bölüm 7) bir alegori getiriyor: Açgözlü biri (gördüğü her şeye imrenen) ve kıskanç biri (her zaman başkalarının sahip olduğunu kıskanan, ihtiyacı olmasa bile neden diğerleri sahip diye) hakkında bir hikâye vardır. Birlikte yürüyorlardı. Kral, yolda onlarla karşılaştı ve onlara dedi ki,
“Ayakkabılarda ayakların ne kadar güzel” (Zohar, Hukat). Bir ayakkabı, kişinin ayağının üstündedir. Ayaklar ve ayakkabılar arasında ayrım yapmalıyız. Maddesellikte, ayakkabılar ayakları zarar görmekten korur. Aksi takdirde yere bastığımızda, ayaklarda ayakkabı yoksa bazen kişiye zarar veren, zararlı şeyler mevcuttur. Çalışmada, Raglaim [bacaklar], kutsal topaklara casusluk yapmak için giden Meraglim
Dvekut’a [yapışma], “yaşam”, Keduşa [kutsallık] denir. Kendi için almak anlamına gelen “ayrılık”, “ölüm” olarak adlandırılır ve Yaşamların Yaşamından ayrılıktır. Ayrıca, Keduşa’dan ayrılma, Tuma’a [safsızlık] olarak kabul edilir. “Neden ayrıldık?” sorusu, ruhunda saflık olmayan birini ilgilendirir. Yaradan’ın yanıtı hem ruhu saf olmayan biri hem de uzak bir yolda olan
Eksiklik en önemlisidir ve dolumu almak için bir Kli [kap] olarak adlandırılır. Dolumun miktarı, eksikliğin boyutu ile ölçülür. Sonuç olarak, daha fazla ve daha az değil de tam olarak aynı dolum varsa yine de kişi dolumdan haz alır, memnun ve mutludur ve sevincini ifade etmek için kelimeler bulamaz,
İshak’ın bağlanması, mantık ötesi sağ çizgi olan İbrahim; her şeyi eleştiren akıl olan, sol çizgiyi bağladığındadır, bu ona içinde bulunduğu durumun genel bir resmini verdi. O, tüm “sol” u bıraktı ve mantık üstü olan “sağ” ın niteliğini üzerine aldı. Bununla, daha sonra orta çizgi ile ödüllendirildi. Yani sol
Almada üç tutum vardır: 1) bağış almak, 2) hediye almak, 3) zorla yani hakettiği için talep ederek. 1) Bağışta, kişi yardım alırken utanır ancak bir kişi utanmasına rağmen talep eder. 2) Bir hediyeyle, bir hediye istemek alışılmış değildir. Aksine, alıcıdan bir talep olmaksızın bir hediye verilir. Bunun yerine,
Kelim [kaplar] ‘de ışık parladığında, ışık ve Kli [kap] arasında bir fark yoktur. Işık ayrıldığında, fark belirgin olur. Bu nedenle sevgiden tövbe ile ödüllendirildiğinde, günahlar, erdemler olur çünkü üst ışık tüm Kelim’e parlar yani yapılan tüm eylemlere. Sonuç olarak, tüm eylemler ışık için Kelim olur. Böylece, günahlar bile