Kongrenin Amacı: Lişma’ya Girmek
1) Rabaş, 8. Mektup
Günün sonunda, bunlar, belli bir yerde, belli bir liderin altında, birlikte olmak amacıyla bir araya gelen bir grup insandır. İnsanüstü bir cesaretle onlara karşı olan herkese göğüs gererler. Gerçekten de güçlü bir ruha sahip cesur insanlar ve bir adım bile geri çekilmemeye kararlılar. Onlar, birinci sınıf savaşçılar, kanlarının son damlasına kadar eğilime karşı savaşıyorlar ve tek arzuları O’nun adının yüceliği için savaşı kazanmaktır.
2) Maor VaŞemeş, Vayehi
Toplantının temel amacı herkesin tek bir birlik içinde olması ve herkesin tek bir amaç aramasıdır: Yaradan’ı ifşa etmek: “Her onlunun içinde Şehina [Kutsallık] vardır.” Açıkçası, eğer on kişiden fazla iseler, o zaman Şehina’nın daha fazla bir ifşası vardır. Bu nedenle, her biri dostlarıyla toplanmalı ve Yaradan çalışması ve Yaradan’ı nasıl bulacağı hakkında ondan bir söz duymak için ona gelmelidir.
Kişi dostunun önünde kendini iptal etmeli ve dostu da ona karşı aynısını yapmalıdır, herkes böyle yapmalıdır. O zaman, topluluk bu niyet içinde olduğunda, bu durumda, “Buzağının emmek istediğinden çok, inek emzirmek ister” ve Yaradan onlara yakınlaşır ve O, onlarla birliktedir.
Lo Lişma’dan Lişma’ya Gelmek
3) Rabaş, Not 223, Çalışmaya Giriş
Çalışmaya giriş, Lo Lişma’da [O’nun uğruna değil] olmalıdır yani kişi, Yaradan’a inanarak keyifli bir yaşama sahip olacaktır. Bunun anlamı şudur; kişi eğer “inanç” olarak adlandırılan bu eylemi yaparsa, bu ona, bu eylemi yapmadığı zamandan daha çok sevinç ve üstün zihinsel güçler verecektir.
4) Baal HaSulam, Tek Buyruk
Kişinin Yaradan çalışmasına Lişma’da başlamasını sağlayacak bir çözümün bulunacağı zamanı beklemek umutsuzdur. Geçmişte ve şimdi olduğu gibi, öyle de olacaktır: Yaradan’ın her hizmetkârı çalışmaya Lo Lişma’da başlamalı ve bundan Lişma’ya ulaşmalıdır.
Bu dereceyi elde etmenin yolu zamanla değil, onun nitelikleriyle ve kişinin kalbi üzerindeki kontrolünün ölçüsü ile sınırlıdır. Bu nedenle, birçoğu Lo Lişma’nın çalışma alanına düştü ve düşecektir ve bilgelik olmadan ölecektir. Gerçi, onların ödülleri yine de büyüktür çünkü kişinin zihni, Yaradan’a memnuniyet getirmenin gerçek erdemini ve değerini takdir edemez. Kişi bu koşulda çalışmasa bile, başka bir yola layık olmadığından, yine de Yaradan’a memnuniyet getirir. Buna “farkında olmayadan” denir.
5) Baal HaSulam, Şamati 5, Lişma Yukarı’dan Gelen Bir Uyanıştır ve Neden Aşağıdan Bir Uyanışa İhtiyaç Vardır?
Kişi bilmelidir ki Lişma edinmek için çaba sarf ederken, sadece tümüyle ihsan etmek için çalışmayı üstlenmelidir, yani sadece ihsan etmek için ve hiçbir şey almama koşuluyla. Kişi ancak o zaman organlarının bu fikre karşı olduğunu görebilir.
Bu koşuldan kişi berrak bir bilince ulaşabilir ve şikâyetini Yaradan’a aktarabilir ki Yaradan kendisine yardım etsin ve yardımıyla bedeni sadece Yaradan adına koşulsuz çalışma koşuluna gelebilsin, zira görür ki kendisi bedenini tümüyle Yaradan’a karşı ilga edememektedir.
6) Rabaş, Not 587, Üstteki Alttakinin Amacını İnceler
Kişi, üst olandan Lişma’da çalışma gücünü almalıdır çünkü alttaki çalışmaya başlamak için güçsüzdür, ancak yalnızca “alma arzusu” olarak adlandırılan, Lo Lişma [Onun uğruna değil], formundadır, çünkü yalnızca Lo Lişma, kişiye maddi hazlarda yeterli lezzet bulamadığında, aşağıda olana ilk hareket gücünü verir, kişi manevi hazları aramaya başlar.
Buna göre, aşağıdakinin çalışmasının kökü alma arzusudur ve MAN olarak adlandırılan, dua yükseltilir ve sonra üst olan bu MAN’ı düzeltir ve ona, amacının ihsan etmek olduğunu daha alttaki kişi bilmeden önce bolluğu erteleme arzusu olan, Masah’ın gücünü yerleştirir.
Bu demektir ki, üst olan, alttakine ihsan etme arzusunda iyi bir tat ve haz verir.
7) Rabaş, Makale 23 (1987), Anlaşmazlıktan Sonra Yapılan Barış, Anlaşmazlık Olmadan Yapılandan Daha Önemlidir
Bilmeliyiz ki, Lo Lişma derecesi çok önemli bir derecedir ve bizlerin Tora ve Mitzvot Lo Lişma’nın önemini takdir edecek akla sahip değilizdir. Baal HaSulam, “Kişi önemli bir çalışma olan, Lişma çalışmasını takdir edebildiği kadar, bilmelidir ki, Lo Lişma, kişinin Lişma’ya atfettiği önemden çok daha önemlidir, zira Tora ve Mitzvot’u Lişma’da yerine getirmek gerekse de kişi Lo Lişma’da bile Tora ve Mitzvot’u yerine getirmenin önemini uygun bir şekilde değerlendiremez” demiştir.
8) Rabaş, Not 223, Çalışmaya Giriş
Kişi ancak Lo Lişma denen bu dereceye ulaştıktan sonra, daha yüksek bir safhaya geldiği zaman diğer olgularla ödüllendirilir. Yani, o zaman kendini hiç düşünmez ve tüm hesaplamaları ve düşünceleri, gerçektir.
Başka bir deyişle kişinin amacı, sadece Kral’ın yüceliğini, büyüklüğünü ve önemini hissettiği için, yalnızca Kral’a hizmet etmesi gerektiğini hissettiği yerde, doğru gerçeklik karşısında kendisini iptal etmektir. O zaman kişi kendisini unutur yani kendisi için endişelenmesine gerek yoktur, çünkü kendi benliği, hissettiği Yaradan’ın varlığının önünde meşalenin önündeki bir mum gibi iptal olur. O zaman kişi, Yaradan’a memnuniyet vermek anlamına gelen, bir Lişma [Onun uğruna] safhasındadır ve endişeleri ve arzuları; kendi varlığı yani alma arzusu hiç bir değeri hak etmezken, yalnızca Yaradan’ı nasıl memnun edebileceğiyle ilgilidir. Ardından kişi, “ihsan etmek için ihsan ediyor” olarak kabul edilir.
1) Likutey Halahot [Çeşitli Kurallar], Hoşen Mişpat, “Garantörün Kuralları”
Kesinlikle Arvut aracılığıyla, herkes bir olarak kabul edildiğinde, tam da bununla Tora’yı yerine getirebilirler, çünkü sevginin ve birliğin özü arzudadır, her biri dostundan memnun olduğunda, aralarında hiçbir arzu farkı yoktur ve hepsi tek bir arzuya dahil olur. Bununla, birliğin nihai hedefi olan üst arzuya dahil edilirler.
2) Baal HaSulam, Sürüyü Toplamanın Zamanı Değil
Kişi kendisini toplumdan ayırmamalı ve Yaradan’ı memnun etmek için bile olsa kendisi için talepte bulunmamalı, yalnız tüm toplum için talep etmelidir […] Toplumdan ayrılan ve özel olarak yalnız kendi ruhu için talepte bulunan, ruhunu inşa edemez. Tam tersine ruhuna zarar verir.
3) Noam Elimeleh, Likutey Şoşana
Kişi, kendisi için pek bir şey yapamayacağı için, her zaman dostu için dua etmelidir çünkü “Kişi kendini esaretten kurtarmaz”. Ama dostu için talep ettiğinde, ona hızlıca karşılık verilir. Bu nedenle, her biri dostu için dua etmeli ve böylece hepsi cevaplanıncaya kadar her biri diğerinin arzusu üzerinde çalışmalıdır.[…] Arevim [sorumlu/tatlı] tatlılık kelimesinden, hoş anlamına gelir, birbirleri için ettikleri dualarla birbirlerini tatlandırırlar ve böylece (dualarına) cevap alırlar
4) Baal HaSulam, Matan Tora, Madde 15
Eğer altı yüz bin adam, kendi ihtiyaçları karşılamak için uğraşmayı bırakır ve dostlarının hiçbir eksiği olmaması dışında bir şeye endişelenmezse, dahası bunu büyük bir sevgiyle, tüm kalpleri ve ruhlarıyla, yaparlarsa, “Dostunu kendin gibi sev” Mitzva’sını tam anlamıyla yaparlarsa, o zaman ulustaki hiç kimsenin kendi iyiliği için endişelenmesine gerek olmayacağına şüphe yoktur.
Bundan dolayı, kendisinin hayatta kalmasını güvence altına almaktan tamamen özgürleşmiş olur ve kolaylıkla “Dostunu kendin gibi sev” Mitzva’sını yerine getirebilir.
5) Likutey Tora, Nitzavim 44b
Antlaşma yapmak yoluyla, onların sevgisi, sonsuz sevgi olacak ve asla zayıflamayacaktır. Hiçbir engel onları ayırmayacaktır, zira onların arasında güçlü ve sarsılmaz bir bağ vardır ve onları kalpten harika bir düğümle bağlar, bu aklın ve mantığın ötesindedir. Her ne kadar akıl ve mantık bu sevgiyi bitirmek veya nefrete yol açmak istese de gene de bu anlaşmayı yaptıkları için, onların sevgisi sonsuza kadar var olacaktır. Bu sevgi ve bu sarsılmaz bağ, tüm günahları örtecektir, zira onlar tek bir beden gibi bağlanmanın anlaşmasını yapmışlardır. Ve kişi nasıl kendini sevmekten vaz geçemez ise, dostunu sevmekten de vazgeçmeyecektir.
1) Baal HaSulam, Şamati 5, Lişma Yukarı’dan Gelen Bir Uyanıştır ve Neden Aşağıdan Bir Uyanışa İhtiyaç Vardır?
Yaradan’dan Lişma’yı almak için, insanın çalışmasına duyulan ihtiyaç sadece bir eksiklik ve bir Kli [kap] formundandır. Ancak, kişi asla bu eksikliğin karşılığını kendisi dolduramaz, bu daha ziyade Yaradan’dan bir armağandır.
Ancak, dua, kalbin derinliklerinden tam bir dua olmalıdır. Bu demektir ki kişi, yüzde yüz bilir ki kendisine dünyada Yaradan’dan başka hiç kimse yardımcı olamaz.
Peki, kişi, Yaradan’dan başka hiç kimsenin kendisine yardımcı olamayacağını nasıl bilebilir? Kişi bu farkındalığı, ancak elindeki tüm güçleri kullanmışsa ve bu kendisine yardımcı olmamışsa elde edebilir. Dolayısıyla, kişi, “Yaradan uğruna” koşulunu edinmek için, dünyada mümkün olan her şeyi yapmalıdır. O zaman kişi, kalbinin derinliklerinden dua edebilir ve Yaradan onun duasını duyar.
2) Baal HaSulam, Şamati 20, Lişma (O’nun Uğruna)
Lişma (O’nun uğruna) ile ilgili. Kişinin Lişma’yı edinmesi için, Yukarıdan bir uyanışa ihtiyacı vardır, çünkü bu, Yukarıdan gelen bir aydınlamadır ve bu, insan aklının anlayabileceği bir şey değildir. Ama bunu tadan bilir. Bu konuda denir ki : “Yaradan’ın iyi olduğunu tat ve gör.”
Bu nedenle, Cennetin Krallığı’nın yükünü üstlenmek üzerinde, kişinin tam bir bütünlüğe ihtiyacı vardır, yani sadece ihsan etmek ve kesinlikle almamak anlamına gelir. Ve kişi, organlarının bu görüş ile hemfikir olmadığını görürse, Yaradan’a kalbini açmak ve bedenini Yaradan’a esir olmaya razı etmek için dua etmekten bir başka seçeneği yoktur.
3) Rabaş, Not 508, Malhut’un Bina’ya Yükselişi
Kişi inançla ödüllendirilmeden önce, kişiye Malhut‘un Bina ile karışmasıyla gelen, Lo Lişma‘da [O’nun uğruna değil] çalışması gerekir.
Böylece kişi, inanç sahibi olana kadar Lişma’yı [O’nun uğruna] çalışamaz. Bu nedenle, kişi Lişma çalışmak istiyorsa, tüm enerjisini sadece şu noktaya odaklamalıdır: Yaradan’a, kendisine inanç ışığını göndermesi için dua etmek, çünkü ancak o zaman Tora ve Mitzvot Lişma ile meşgul olmakla ödüllendirilecektir.
4) Baal HaSulam, Şamati 79, Atzilut ve BYA
Bilgelerimiz, “kişi, Lo Lişma’dan Lişma’ya gelir” derler. Bu demektir ki Tora ve Mitzvot ile meşgul olmaya ‘bize bu dünyanın zenginliklerini ver’ diyerek başlar, daha sonra ‘bize bir sonraki dünya için zenginlik ver’ deriz.
Ve bu yolda çalışırken, kişi Tora uğruna Lişma çalışmasına gelmelidir. Bu, Tora’nın ona Yaradan’ın yolunu öğreteceği anlamına gelir. Ve sonra kişi, önce Bina’daki Malhut’u tatlandırmalıdır, bunun anlamı; kişinin “alma arzusu” denen Malhut’u, “ihsan etmek olarak kabul edilen Bina’ya yükseltmesidir. Bu demektir ki; kişinin tüm çalışması yalnız ihsan etmek için olacaktır.
Ve sonra onun için karanlık olur. Dünyanın üzerine karardığını hisseder, çünkü beden yalnız alma formunda çalışmaya güç verir, ihsan etme formuna değil. Bu durumda, kişinin tek bir seçeneği vardır: Yaradan’a, ihsan etme formunda çalışabilsin diye gözlerini açması için dua etmek.
5) Rabaş, Makale 29 (1986), Lişma ve Lo Lişma
Şimdi, maneviyattan uzak olduğunu görür ve şöyle düşünmeye başlar: “Gerçekten benden istenen nedir?’ Ne yapmalıyım? Erişmem gereken amaç nedir?” Çalışmak için gücü olmadığını görür ve kendini “Cennetle, yeryüzü arasında” bir durumda bulur. Öyle ki insanın güçlenmesine, yalnızca Yaradan yardım edebilir; kişi kendi başına, ölüme mahkûmdur.
Bunun hakkında şöyle söylenmiştir (Isaiah, 4:31): “Sadece Efendi’ye ümit bağlayan, yeniden güç kazanacaktır”, bu, Yaradan’a ümit bağlayanlar anlamındadır. Bu, dünyada her seferinde güçlerini yeniden kazanmalarına yardımcı olabilecek başka kimsenin olmadığını görenler anlamına gelir.
6) Rabaş, Makale 34 (1991), Çalışmada, Onların Meyvelerini Bu Dünyada Yemek Ve Depozitinin Sonraki Dünyaya Kalması, Nedir?
Yalnızca, bu mücadeleden kaçmak isteyen ama gidecek başka bir yerleri olmayanlar zira başka hiçbir şeyde tatmin bulamayanlar, işte bu kişiler çalışmadan ayrılmazlar. Çıkışları ve inişleri olmasına rağmen ümitsizliğe düşmezler. Yazıldığı üzere, İsrail çocukları çalışmaktan iç çektiler, yüksek sesle ağladılar ve onların yakarışı Yaradan’a yükseldi. Bunun anlamı şudur; Çalışma yüzünden ağlayıp yakardılar, çünkü çalışmada Yaradan’ı memnuniyet ihsan edebilecek ve Mısır’dan çıkacak yani “alma arzusunun kontrolünden çıkıp ihsan etmeye girecek” kadar ilerlemediler. İşte o zaman Mısır’dan çıkışla ödüllendirildiler. Çalışmada buna, “alma arzusunun kontrolünden çıkıp, ihsan etme çalışmasına girmek,” denir.
7) Baal HaSulam, 34. Mektup
Davamız için acele etmeli, kapıyı çala çala, yorulmadan, sonu gelmeyen bir şekilde çalışmalıyız, O, cevap vermese bile zayıf düşmemeliyiz. İnanıyoruz ki, O bizim dualarımızı duyar ve bizi bekler, “Tanrı’nın eli kısa olmayacak,” olduğundan, bereketi almak için Kelim (kaplar) sahibi olduğumuzda, bir defada her duamız için cevap alırız.
8) Rabaş, 9. Mektup
Kendi aşağılığını gören kiş, Lişma çalışmasına giden yolda yürüdüğünü görür. Bu, Yaradan’dan başka ona yardım edecek kimsenin olmadığını anladığı an, kalbin derinliklerinde duaya yer açar, tıpkı Mısır’dan çıkışla ilgili Baal Hasulam’ın dediği gibi, “bir ulak değil, Benim,” çünkü herkes kötülüğün hükmünden onları sadece Yaradan’ın kurtaracağını görür.
Ve Lişma çalışmasıyla ödüllendirildiklerinde orada kesinlikle gururlanacak bir şey yoktur, çünkü sonrasında kişi bunun “gücüm ve elimin kuvveti” ile değil, sadece Tanrı’nın ödülü olduğunu görür.
1) Baal HaSulam, Tek Emir (Mitzva)
Diyorum ki, Lişma’ya ulaşma arzusunun başarılmasını garanti eden ilk ve tek Mitzva, -sadece kişinin geçimini sağlamak için- gerekli olan işler dışında kişinin kendisi için çalışmamaya karar vermesidir. Kişi geri kalan zamanda halk için, mazlumları ve dünyada kurtuluşa ve faydaya ihtiyacı olan her varlığı kurtarmak için çalışacaktır.
2) Rabaş, Makale 11 (1987), Purim ve Emir: O Bilmeyene Kadar
Yaradılışın amacında var olan haz ve keyfi tüm dünyanın almasına neden olarak. Bundan, kişinin Yaradan’ın bir ortağı olduğu sonucu çıkar, çünkü onun aracılığıyla herkesin yaratılışın amacına ulaşmasını sağlayacak yardım gelecektir. Böylece, kişi Yaradan’ın ortağı haline gelmiştir, yazıldığı üzere, “Ben haz ve zevk vermek isteyerek yaratmaya başlarım ve İsrail, üst bolluğu almaya uygun Kelim [kapları] yaparak, hedefi gerçekleştirmek için çaba sarf eder.”
3) Maor Eynaim, Yitro
Tüm dünyanın, tüm yaratılmış varlıklarla birlikte, canlılığını her zaman, Yaradan’dan alması gerektiği bilinmektedir. Bu nedenle, erdemli olan, Yaradan ile tüm dünya arasında bir geçiş ortamı olmalıdır, her şeyi O’na bağlamalı, bir yol yapmalı, bolluk ve canlılık için bir geçiş sağlamalıdır ve aşağıya doğru tüm yaratılanlara doğru akan bir geçiş hattı oluşturmalıdır. Göğü ve yeri birbirine bağlayan; tüm dünyayı Yaradan’a bağlayan kişi böylece O’ndan asla ayrılmayacaktır.
4) Baal HaSulam, Zohar Kitabı’na Giriş, Madde 19
Tüm insanlar, kendileri için alma arzularını kökünden söküp atarak yok etmeye karar verdiğinde ve dostlarına ihsan etmekten başka bir arzuları olmadığında, dünyadaki tüm endişelerin ve tehlikelerin varlığı sona erer. Hepimiz için bütün ve sağlıklı bir yaşam garanti olur; çünkü her birimiz bizi düşünen ve ihtiyaçlarımızı karşılamaya hazır tüm bir dünyaya sahip oluruz.
5) Rabaş, Makale 40 (1991), “Çalışmada Doğruluk ve Yanlışlık Nedir?”
Kişi Yaradan’dan bolluk aldığında, yaradılışın amacının O’nun yarattıklarına iyilik yapmak olduğu gerçeğini görür. Ayrıca insan, İlahi Takdirin bütün yaratılanlara iyi ve iyilik yapan tutumuyla davrandığını görmekle ödüllendirilir.
Kişi, Yaradan’ın kendisiyle bizzat nasıl iyi olduğu ve iyilik yaparak davrandığını gördüğünde, bu büyük bir derecedir. Ancak kişi, Yaradan’ın tüm yaratılanlara karşı da bu şekilde -iyi ve iyilik yapma- şeklinde davrandığını görmelidir. Bu nedenle, Lişma’ya “gerçek” denir çünkü Lişma durumunda çalışan kişi, Yaradan’ın tüm yaratılanlara iyi olduğu ve iyilik yapan tutumuyla davrandığı gerçeğini görmekle ödüllendirilir.