Bir soru: Onun arzusunun yarattıklarına iyilik yapmak olduğunu söylediğimizde ve yaratılanlar O’nun faydasını aldığında, bu onun arzusunun tatmin olduğu anlamına gelir, yani O, ihsan etmekten zevk alır. Ancak Yaradan’ın yalnızca verdiği ve almadığına dair bir kuralımız var. Bu nedenle, iki yorumlama el ele gider. Gerçekten de kişi, aynı
Makale No. 31, 1987 Şöyle yazılmıştır: ‘Efendin olan Tanrı’nın bugün seninle yaptığı, Efendin olan Tanrı’nla girebileceğin antlaşmaya.’ Raşi ‘antlaşmaya girebileceğin’ ifadesini ‘geçerken’ olarak yorumlar. Bu nedenle bir antlaşma yapanlar: buradan bir bölüm ve buradan bir bölüm ve aralarından geçerler. Metin orada şunları da söyler: ‘Ve bu antlaşmayı sadece
Çıplak gözle göremediğimiz küçücük bir parçacık, yüz binlerce insanı enfekte etti ve öldürdü ve dünyanın sosyo-ekonomik temellerini sarstı. Bu virüse karşı aşırı tepki mi veriyoruz yoksa bu, bir şekilde kaçınılmaz olan yeni insan ilişkileri sisteminin başlangıcı mı? Koronavirüs hayatımıza girmeden önce, her birimizin birbirinden kâr elde etmeye çalıştığı,
Soru: Koronavirüs başka bir sorun daha ortaya çıkarmıştır. Bir yandan doğa bizi birbirimizden ayırmakta, öte yandan sevdiklerimizle daha fazla zaman harcamalıyız. Sonuç olarak, salgın sona erdikten sonra Çin’de boşanmalar başladı. Doğa bize ne söylemek istiyor? Cevap: Çin’e pek aşina değilim ve sadece tek bir şey söyleyebilirim. Daha öncesinde
Koronavirüs kalmak için burada. Geçen gün, New York Eyaleti Valisi, Koronavirüs enfeksiyonu vakalarının sayısını hiçbir zaman sıfıra indiğini göremeyeceğimiz konusunda endişelerini dile getirdi. Buna ek olarak, Güney Kore hastalık kontrol merkezi, önceden virüsü almış olanları, yeniden enfekte olma tehlikesi konusunda uyardı. Ancak öte yandan Kudüs Postası, antiviral aşının
Dünyada düzen kurmak için, Yaradan’ın ışığının aramızda ifşa olması ve üst ışık ile aramızdaki bağı doldurması için birbirimizle bağ kurmamız gerekir. Bu dünyanın tüm sakinleriyle olan bağımız sayesinde, onlara tüm dünyayı aydınlatacak olan Yaradan’ın ışığını getireceğiz. O zaman dünya, Koronavirüsten korkmak ve birbirinden uzak kalmak yerine, hem insanlar
Yorum: Son 70 yılda tüm finansal sistem, tek bir dünya para birimine, dolara ve diğer tüm para birimlerinin de aslında ona bağlı olduğu gerçeğine dayanmaktadır: Petrol fiyatları, doğal kaynaklar, bilgisayarlar, her şey. Tüm hesaplamalar dolara bağlıdır. Benim Yorumum: Açıkçası, neyin değişeceğini bilmiyorum. Dolar yerine altın mı olacak? Her
Soru: Artık seyahat, moda ve güncel zevklere ihtiyaç olmadığını söylüyoruz. Bunun yerine insanlara ne vereceğiz? Onlara ne söyleyeceğiz? Nelerden zevk alacaklar? Cevap: Sizlere tamamen farklı bir düzeyde – manevi düzeyde – seyahat etmeyi öneriyorum. Bu küçük, karmaşık, dumanlı gezegeni görmek yerine, kendiniz seyahat edebilecek, her yere uçabileceksiniz ve
Kuşkusuz, Koronavirüsün üstesinden gelmenin tek yolu, pandemi tarafından ele geçirilen, tüm dünya hakkında endişelenmektir. Virüs bize Mesih döneminde, “Son Nesil”in koşulunda, tüm dünyayı etkileyen durumda yaşadığımızı gösteriyor. Virüs bizi yok etmek için değil, bizi biraz sarsmak, birleşik cephe olarak savaşan, tek bir küresel doğa ile karşı karşıya olduğumuzun
Soru: Koronavirüs neden çoğunlukla yaşlı insanlara bulaşıyor? Cevap: Prensip olarak, virüs herkese bulaşır. Sadece gençler o kadar kolay tolere ediyor ki fark etmiyoruz bile. Bununla birlikte, onun bir sonraki değişimi/mutasyonu onlar üzerinde de açıkça görülecektir. Gerçek şu ki, virüs herkes tarafından taşınır: hem hayvanlar hem de biz. Hastalığı
Muhtemelen, hiçbir tehlike Koronavirüsten daha fazla önemsenmemiştir. Birinci vakadan itibaren, virüs bir çeşit grip vakası, sağlık için önemsiz bir tehdit ve temel olarak önemsiz bir mevzu olarak tanımlandı. Yine de, bu virüsün insan toplumu üzerinde büyük bir etkisi olduğunu zaten görebiliriz. COVID-19 gizlice insan medeniyetinin temelini paramparça etti.
Bir “bıçak”, kişinin katliam yaptığı şeydir. Buna, özveri, neden olmalıdır ki orada herhangi bir kusur olmasın. Örneğin, intihar eden biri, bir kusur yüzünden bunu yapar, çünkü kişinin çeşitli nedenlerden dolayı yaşamasının anlamı yoktur ve bu yüzden kendini ölüme adamıştır. Bu nedenle kişi, özverili olduğunda, bunun bir kusurdan değil
“Ve onlara Kenan ülkesini vermek için, onlarla Antlaşmamı yapacağım.” Onlar sünnet edildikleri için, “Ve Senin halkının hepsi, tam erdemlidir ve toprağı sonsuza dek miras alacaklar,” yazıldığı gibi, toprağı miras aldılar (Zohar, Vaera, Madde 20). Sünnet (günahlardan arınma) ve toprak arasındaki bağlantıyı sormalıyız. Sünnet için yani sünnet edildikleri için
İnanç “eylem” olarak adlandırılır, “zihin” değil. Ve inanç, beden hem fikir olmadığında aklın, mantığın üstünde sadece bir eylem olarak zorla gitmek zorundadır. Bu, bir çocuğu beslemeye benzer ve ebeveynler, çocuğun bunda herhangi bir lezzet bulamamasına rağmen, onun yararına olduğunu görmesini sağlar. Yani ebeveynler ne kadar onun anlamasını sağlamaya
Tek çizgiye “bütünlük” denir. Genel halk bir çizgiyi izler yani bir yolu. Yani her birinin Tora ve Mitzvot’ta [emirler] bir parçası vardır ve her biri görevini yaptığını hissetmek için, ne kadar emek vermesi gerektiğini sayar. Her biri, düşündüğü gibi yapıp yapmadığını hesaplar ve sonra kişi tatmin olur ve
Acı, sol çizgidir, kişi eylemlerinin gerçeğin yolunda, ihsan etmek için olup olmadığını incelediğindedir. O zaman, tüm hatalarını görür. Buna “acı” denir yani ihsan etme konusunda çok zayıf olması, onu acıtır. O zaman, ihsan etmek amacıyla hiçbir şey yapamayacağını ve durumundan hiçbir çıkışının olmadığı gerçeğini görür ve yine görür
Bilgi için tutku, bilmek için harekete geçen, kendileri çaba sarf eden ve mümkün oldukça uygulayanlara gelir. Bu eylemler ona Tora’yı bilme tutkusu verir. Bununla, içinde bir arzu ve özlem olan bir Kli [kap] oluşur. Ancak bilginin kendisi yukarıdan gelir ve kişi bilgiye yardım edemez; sadece bilme çabasıyla kişi,
Tora iki şekilde ayrılır: İfşa olan kısım, görünür bir eylem olan, Mitzvot [emirler] uygulaması ve Tora’nın görünmeyen, “gizli” adı verilen bir kısmı vardır. Tora’nın bu kısmı genel halka aittir, ancak Tora’nın uygulamalarla ilgisi olmayan kısmına “gizli” denir ve sadece düşünce ve arzuya yani akıl ve kalbe aittir.
Neden çıkmaktan aciz olduğumuz çamurun içine battığımız kötülüğün tanınmasına ihtiyacımız vardır? Bu alegoridir. Hepsi minnettar olmamız gerektiği içindir. Ama O’nun kişiye nasıl yardım ettiği konusunda bir fark vardır. Kişi ancak aldığı iyilik ölçüsünde, O’nu sevmeye ve O’na bağlanmaya gelir ve O’nun için çalışabilir çünkü O yüce ve egemendir.
Şehina’nın üzüntüsü: bollukla dolu bir kulesi olan ama hiç misafiri olmayan bir kral gibidir, oğlu için düğün düzenler ve yüzlerce çeşit yiyecek sipariş eder ama, şimdi onun hiç konuğu yoktur, zira hiç kimse gelip kulenin tadını çıkarmak istemez. Bu, Şehina’nın üzüntüsüdür.
Ruha, mantık üstünün Kelim’inde [kaplarında] parlayan Hasadim [merhametler] olarak adlandırılan “bilgenin ruhu” denir. Dolayısıyla, kişi bilgenin ruhunu alması gerektiğinde, bilge ondan hoşnut değildir. Yani bu onların ruhlarına göre değildir ve onlar, bilgenin ruhunu değil bilgenin niteliğini almak isterler. Başka bir deyişle, onlar, mantık içinde almak isterler. Bununla birlikte,
Makale No. 30, 1987 RAŞİ, Otorite Savaşı’ndan bahseden ‘Düşmanlarınıza karşı savaşa gittiğiniz zaman’ ayetini yorumlar. Sonrasında şöyle yazılmıştır: ‘Ve Efendiniz, Tanrınız onları sizin ellerinize teslim eder ve siz onları esir alırsınız. Esirlerin arasında güzel bir kadın görür, onu arzular ve onu kendinize bir eş olarak alırsınız ve o
Resheet Hohma kitabının yazarı (“Alçakgönüllülük Kapısı” nda Bölüm 7) bir alegori getiriyor: Açgözlü biri (gördüğü her şeye imrenen) ve kıskanç biri (her zaman başkalarının sahip olduğunu kıskanan, ihtiyacı olmasa bile neden diğerleri sahip diye) hakkında bir hikâye vardır. Birlikte yürüyorlardı. Kral, yolda onlarla karşılaştı ve onlara dedi ki,
“Ayakkabılarda ayakların ne kadar güzel” (Zohar, Hukat). Bir ayakkabı, kişinin ayağının üstündedir. Ayaklar ve ayakkabılar arasında ayrım yapmalıyız. Maddesellikte, ayakkabılar ayakları zarar görmekten korur. Aksi takdirde yere bastığımızda, ayaklarda ayakkabı yoksa bazen kişiye zarar veren, zararlı şeyler mevcuttur. Çalışmada, Raglaim [bacaklar], kutsal topaklara casusluk yapmak için giden Meraglim
Dvekut’a [yapışma], “yaşam”, Keduşa [kutsallık] denir. Kendi için almak anlamına gelen “ayrılık”, “ölüm” olarak adlandırılır ve Yaşamların Yaşamından ayrılıktır. Ayrıca, Keduşa’dan ayrılma, Tuma’a [safsızlık] olarak kabul edilir. “Neden ayrıldık?” sorusu, ruhunda saflık olmayan birini ilgilendirir. Yaradan’ın yanıtı hem ruhu saf olmayan biri hem de uzak bir yolda olan